Universiteiten werken aan plooibare zonnecellen
Amerikaanse universiteiten werken enkele grote nadelen van zonnecellen weg. Ze maken plooibare, dunne cellen die bijna even efficiënt zijn als gewone zonnepanelen.
Momenteel is een zonnepaneel een hard en fragiel stukje technologie. Er zijn wel varianten die we terugvinden op mobiele telefoons (zoals de Samsung E1107) en speciale rugzakken, maar die kunnen minder energie opwekken dan klassieke panelen.
De universiteit van Illinois (VS) heeft daar nu een oplossing voor. Volgens New Scientist heeft zij een printproces ontwikkeld waarbij vellen worden gedrukt met ultradunne cellen op. Deze zijn bijna net zo efficiënt, maar gebruiken minder materiaal.
[related_article id=”152275″]
Tegelijk lopen er aan de universiteit van Berkeley (VS) vergelijkbare projecten. Hier wil men een laag ontwikkelen met draden van halfgeleiders op nanoschaal. Zo zou het licht ‘botsen’ tussen de verschillende draden, waardoor de opname van het licht wordt geoptimaliseerd.
Dit is vooral goed nieuws voor de toekomstige verspreiding van zonnecellen. Zo zou je dunne plooibare zonnepanelen kunnen plaatsen op de muren van gebouwen of op auto’s.
Amerikaanse universiteiten werken enkele grote nadelen van zonnecellen weg. Ze maken plooibare, dunne cellen die bijna even efficiënt zijn als gewone zonnepanelen.
Momenteel is een zonnepaneel een hard en fragiel stukje technologie. Er zijn wel varianten die we terugvinden op mobiele telefoons (zoals de Samsung E1107) en speciale rugzakken, maar die kunnen minder energie opwekken dan klassieke panelen.
De universiteit van Illinois (VS) heeft daar nu een oplossing voor. Volgens New Scientist heeft zij een printproces ontwikkeld waarbij vellen worden gedrukt met ultradunne cellen op. Deze zijn bijna net zo efficiënt, maar gebruiken minder materiaal.
[related_article id=”152275″]
Tegelijk lopen er aan de universiteit van Berkeley (VS) vergelijkbare projecten. Hier wil men een laag ontwikkelen met draden van halfgeleiders op nanoschaal. Zo zou het licht ‘botsen’ tussen de verschillende draden, waardoor de opname van het licht wordt geoptimaliseerd.
Dit is vooral goed nieuws voor de toekomstige verspreiding van zonnecellen. Zo zou je dunne plooibare zonnepanelen kunnen plaatsen op de muren van gebouwen of op auto’s.
