Review: Echoshift
[related_article id=”160734″] Race tegen de tijd
In Echochrome moest je 3D- en 2D-beelden gebruiken om je personage naar een bepaalde plaats te loodsen die gemarkeerd stond. Echoshift hanteert dezelfde gameplay, maar voegt er nu een tijdsfactor aan toe. Echoshift blijft een heel simpele game van nature. Je krijgt een ruimte en een eindbestemming waar je moet zien te geraken vooraleer de tijd op is, maar in die ruimte zijn er verschillende gaten die je moet overbruggen door gekleurde knoppen aan te raken. Deze gekleurde knoppen kunnen een brug, afhankelijk van de kleur, een aantal seconden uitschuiven, of net laten verdwijnen. Het daarna verdwijnen van bruggen kan ervoor zorgen dat je andere gebieden kunt verkennen. Wanneer je niet tijdig het einde hebt bereikt, spoelt het spel alles terug in Prince of Persia-stijl en mag je opnieuw beginnen.
Opnieuw beginnen is nooit leuk, maar in Echoshift is het helemaal anders dan in andere games. Je start opnieuw, maar tegelijk legt je vorige mannetje je vorige traject af. Zo kun jij beter je acties plannen om vlotter tot het einde te geraken binnen de tijdslimiet. Zo kun je tot acht maal te laat komen en worden de heel moeilijke puzzels op het einde ook chaotisch omdat je zoveel figuurtjes hebt rondlopen. Een strategisch element dat de moeilijkheidsgraad gevoelig optrekt.
Uitdagingen
Elk level in Echoshift heeft drie verschillende uitdagingen. Bij de eerste uitdaging moet je binnen de tijdslimiet het einde zien te bereiken. De tweede uitdaging is om een geheime sleutel te vinden in elk level, terwijl je bij de derde uitdaging met de tijd zelf moet spelen. Je kan dan de tijd laten stilstaan zodat al je andere figuurtjes stilvallen, maar jij blijft wel doorwandelen. Zo moet je proberen om een nog strakkere tijdslimiet te overbruggen.
Echoshift moet het helemaal niet hebben van zijn presentie, die werkelijk heel simpel oogt. Het grafische aspect is gelukkig ook helemaal niet van belang. Het belangrijkste is dat de puzzels heel divers zijn en telkens net dat tikkeltje meer logica en creativiteit verwachten van jou. Helaas is het geluid nogal Japans getint, waardoor je het snel zal uitschakelen tijdens het spelen.
[related_article id=”160734″] Race tegen de tijd
In Echochrome moest je 3D- en 2D-beelden gebruiken om je personage naar een bepaalde plaats te loodsen die gemarkeerd stond. Echoshift hanteert dezelfde gameplay, maar voegt er nu een tijdsfactor aan toe. Echoshift blijft een heel simpele game van nature. Je krijgt een ruimte en een eindbestemming waar je moet zien te geraken vooraleer de tijd op is, maar in die ruimte zijn er verschillende gaten die je moet overbruggen door gekleurde knoppen aan te raken. Deze gekleurde knoppen kunnen een brug, afhankelijk van de kleur, een aantal seconden uitschuiven, of net laten verdwijnen. Het daarna verdwijnen van bruggen kan ervoor zorgen dat je andere gebieden kunt verkennen. Wanneer je niet tijdig het einde hebt bereikt, spoelt het spel alles terug in Prince of Persia-stijl en mag je opnieuw beginnen.
Opnieuw beginnen is nooit leuk, maar in Echoshift is het helemaal anders dan in andere games. Je start opnieuw, maar tegelijk legt je vorige mannetje je vorige traject af. Zo kun jij beter je acties plannen om vlotter tot het einde te geraken binnen de tijdslimiet. Zo kun je tot acht maal te laat komen en worden de heel moeilijke puzzels op het einde ook chaotisch omdat je zoveel figuurtjes hebt rondlopen. Een strategisch element dat de moeilijkheidsgraad gevoelig optrekt.
Uitdagingen
Elk level in Echoshift heeft drie verschillende uitdagingen. Bij de eerste uitdaging moet je binnen de tijdslimiet het einde zien te bereiken. De tweede uitdaging is om een geheime sleutel te vinden in elk level, terwijl je bij de derde uitdaging met de tijd zelf moet spelen. Je kan dan de tijd laten stilstaan zodat al je andere figuurtjes stilvallen, maar jij blijft wel doorwandelen. Zo moet je proberen om een nog strakkere tijdslimiet te overbruggen.
Echoshift moet het helemaal niet hebben van zijn presentie, die werkelijk heel simpel oogt. Het grafische aspect is gelukkig ook helemaal niet van belang. Het belangrijkste is dat de puzzels heel divers zijn en telkens net dat tikkeltje meer logica en creativiteit verwachten van jou. Helaas is het geluid nogal Japans getint, waardoor je het snel zal uitschakelen tijdens het spelen.
