Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin review
Pre-order Stranger Of Paradise Final Fantasy Origin FR/NL PS4 Levering vanaf 18/03/22
Stranger of Paradise is eerlijk gezegd een titel die niet op onze radar stond tot hij in onze inbox belandde. Dat is niet zo verrassend, want alles dat voor Final Fantasy VII komt lijkt gewoon niet zoveel aandacht te krijgen van de wereldwijde gaming community. Stranger of Paradise is dus geen game waar iemand op zat te wachten, maar is desondanks een zeer fijne titel geworden.
Verhaal zelf in te vullen
In 1987 hadden verhalen lang niet de diepgang die ze vandaag hebben en de persoonlijkheid van de personages was vaak in enkele woorden samen te vatten. Dit maakt dat Team Ninja niet veel bronmateriaal had voor Stranger of Paradise en je als speler zelf maar de gaten moet invullen. De cutscenes voorzien je van wat dialoog om essentiële informatie over te brengen en hoewel je nog wat extra achtergrond kan raadplegen voor je aan een missie begint (er is geen open wereld), blijft het allemaal zeer beperkt.
Je speelt als Jack Garland en hebt net als als je vrienden een kristal dat je moet zien te herstellen. Om dat te kunnen doen wordt je van hier naar daar gestuurd en vecht je met iedereen die je probeert tegen te houden. Je einddoel is de slechterik Chaos te verslaan, al blijkt dat makkelijker gezegd dan gedaan. De game neemt zichzelf gelukkig niet al te serieus en dat merk je ook aan de dialoog, die we kort maar krachtig kunnen noemen en vaak grappig. Na een tijdje begin je je wel te storen aan de handvol oneliners die je na gevechten te horen krijgt en eindeloos herhaald worden.
Gevechtssysteem van bovenste plank
Voor het verhaal koop je Stranger of Paradise dus niet, maar het gevechtssysteem is best vermakelijk. Goed om weten is dat deze ARPG geen eitje is, tenzij je kiest om de game in de Story Mode te spelen. Heb je net Elden Ring uitgespeeld, dan heb je hier je volgende game gevonden. Vooral de boss fights zijn vaak een hele uitdaging, zelfs al baan je je vlot een weg door de rest van het level, maar ook daar is het aangeraden om de vaardigheden van je tegenstanders te leren kennen, zodat je niet zonder potions komt te zitten en nog twee groepen monsters moet weten verslagen met tien procent van je health bar over.
Zoals in veel Final Fantasy games krijg je toegang tot Jobs die je kan leren om je speelstijl aan te passen. In Stranger of Paradise kan je vrij wisselen tussen twee naar keuze, ook tijdens gevechten. Hierdoor kan je van Swordsman plots wisselen naar Mage en vanop afstand beginnen aanvallen. Het maakt gevechten heel dynamisch, al is het vervelend dat je steeds moet stilstaan om spells op te laden en in de goede richting te sturen, waardoor je al snel geraakt kan worden door een aanval. Aanvallen kunnen geblocked worden op de klassieke manier of via Soul Shield, wat de Break Gauge van je tegenstander leeg maakt zodat je er een einde aan kan maken. Dit werkt echter ook in de andere richting en gebeurt het bij jou dan kan je even niet bewegen en ben je extra kwetsbaar. Goed blocken zorgt er ook voor dat je speciale aanvallen vaker kan gebruiken.
Gevechten leveren natuurlijk loot en experience op, maar beide zijn eigenlijk vrij nutteloos. Elke missie die je doet, krijg je druppeltjes gewijs betere uitrusting zodat je klaar bent voor de eindbaas. Je kan zelf kiezen wat je wil dragen, maar bijna altijd is het handiger om de automatische selectie zijn ding te laten doen. Extra punten wel voor de vele verschillende outfits die je hierdoor te zien krijgt. Job trees hebben dan weer XP nodig om nieuwe vaardigheden te unlocken, maar als je je XP niet te veel verspreid speel je al snel heel veel vrij. Zo kom je dan bij de meer geavanceerde jobs terecht en doe je nog een keer hetzelfde.
Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin: Kopen of niet?
Terwijl het gevechtssysteem aanvoelt als dat van een Triple-A game, laat het verhaal en de diepgang van de personages veel te wensen over. Als Final Fantasy fans zijn we de laatste jaren immers meer gewend. De game weet dat ook en maakt veel goed door humor toe te voegen en het allemaal wat luchtig te houden, maar het is moeilijk om de Stranger of Paradise aan te raden aan de volle prijs. Gaat daar echter wat af, of komt de game terecht op Xbox Game Pass, dan raden we je aan om er een twintigtal uurtjes voor opzij te zetten.
Stranger of Paradise is eerlijk gezegd een titel die niet op onze radar stond tot hij in onze inbox belandde. Dat is niet zo verrassend, want alles dat voor Final Fantasy VII komt lijkt gewoon niet zoveel aandacht te krijgen van de wereldwijde gaming community. Stranger of Paradise is dus geen game waar iemand op zat te wachten, maar is desondanks een zeer fijne titel geworden.
Verhaal zelf in te vullen
In 1987 hadden verhalen lang niet de diepgang die ze vandaag hebben en de persoonlijkheid van de personages was vaak in enkele woorden samen te vatten. Dit maakt dat Team Ninja niet veel bronmateriaal had voor Stranger of Paradise en je als speler zelf maar de gaten moet invullen. De cutscenes voorzien je van wat dialoog om essentiële informatie over te brengen en hoewel je nog wat extra achtergrond kan raadplegen voor je aan een missie begint (er is geen open wereld), blijft het allemaal zeer beperkt.
Je speelt als Jack Garland en hebt net als als je vrienden een kristal dat je moet zien te herstellen. Om dat te kunnen doen wordt je van hier naar daar gestuurd en vecht je met iedereen die je probeert tegen te houden. Je einddoel is de slechterik Chaos te verslaan, al blijkt dat makkelijker gezegd dan gedaan. De game neemt zichzelf gelukkig niet al te serieus en dat merk je ook aan de dialoog, die we kort maar krachtig kunnen noemen en vaak grappig. Na een tijdje begin je je wel te storen aan de handvol oneliners die je na gevechten te horen krijgt en eindeloos herhaald worden.
Gevechtssysteem van bovenste plank
Voor het verhaal koop je Stranger of Paradise dus niet, maar het gevechtssysteem is best vermakelijk. Goed om weten is dat deze ARPG geen eitje is, tenzij je kiest om de game in de Story Mode te spelen. Heb je net Elden Ring uitgespeeld, dan heb je hier je volgende game gevonden. Vooral de boss fights zijn vaak een hele uitdaging, zelfs al baan je je vlot een weg door de rest van het level, maar ook daar is het aangeraden om de vaardigheden van je tegenstanders te leren kennen, zodat je niet zonder potions komt te zitten en nog twee groepen monsters moet weten verslagen met tien procent van je health bar over.
Zoals in veel Final Fantasy games krijg je toegang tot Jobs die je kan leren om je speelstijl aan te passen. In Stranger of Paradise kan je vrij wisselen tussen twee naar keuze, ook tijdens gevechten. Hierdoor kan je van Swordsman plots wisselen naar Mage en vanop afstand beginnen aanvallen. Het maakt gevechten heel dynamisch, al is het vervelend dat je steeds moet stilstaan om spells op te laden en in de goede richting te sturen, waardoor je al snel geraakt kan worden door een aanval. Aanvallen kunnen geblocked worden op de klassieke manier of via Soul Shield, wat de Break Gauge van je tegenstander leeg maakt zodat je er een einde aan kan maken. Dit werkt echter ook in de andere richting en gebeurt het bij jou dan kan je even niet bewegen en ben je extra kwetsbaar. Goed blocken zorgt er ook voor dat je speciale aanvallen vaker kan gebruiken.
Gevechten leveren natuurlijk loot en experience op, maar beide zijn eigenlijk vrij nutteloos. Elke missie die je doet, krijg je druppeltjes gewijs betere uitrusting zodat je klaar bent voor de eindbaas. Je kan zelf kiezen wat je wil dragen, maar bijna altijd is het handiger om de automatische selectie zijn ding te laten doen. Extra punten wel voor de vele verschillende outfits die je hierdoor te zien krijgt. Job trees hebben dan weer XP nodig om nieuwe vaardigheden te unlocken, maar als je je XP niet te veel verspreid speel je al snel heel veel vrij. Zo kom je dan bij de meer geavanceerde jobs terecht en doe je nog een keer hetzelfde.
Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin: Kopen of niet?
Terwijl het gevechtssysteem aanvoelt als dat van een Triple-A game, laat het verhaal en de diepgang van de personages veel te wensen over. Als Final Fantasy fans zijn we de laatste jaren immers meer gewend. De game weet dat ook en maakt veel goed door humor toe te voegen en het allemaal wat luchtig te houden, maar het is moeilijk om de Stranger of Paradise aan te raden aan de volle prijs. Gaat daar echter wat af, of komt de game terecht op Xbox Game Pass, dan raden we je aan om er een twintigtal uurtjes voor opzij te zetten.
