Review MINI Electric: mini auto, maxi pret
In 2009 bracht Mini zijn eerste elektrische model op de markt. Onder de naam Mini E kon een klein clubje van mensen in de VS rondrijden met de elektrisch aangedreven Mini Cooper. In totaal werden zo’n 500 exemplaren van de wagen afgeleverd. Daarmee kon je ongeveer 170 kilometer autonomie halen. Na een proefperiode in Amerika werd de Mini E ook in Japan en China getest. Maar verder dan dat ging het niet. Fast forward naar 2017, BMW Mini komt met een totaal vernieuwde EV: de Mini Electric. Tien jaar later zit de wagen boordevol moderne snufjes en wordt het concept voorgesteld op het autosalon van Frankfurt (IAA). Vandaag rijdt diezelfde wagen al op onze wegen.
Tussen het interieur van auto’s is doorgaans niet zoveel verschil. De ene heeft een groter scherm en is wat minimalistischer dan de andere, maar daar blijft het bij. Wanneer je binnenstapt in de MINI Electric, lijkt het alsof de wagen rechtstreeks uit de speelgoedwinkel komt. Dan doelen we niet op de bouwkwaliteit (die zit absoluut goed), maar wel op het iconische en speelse ontwerp. Met een ronde middenconsole en schakelaars die je doen denken aan de cockpit van een vliegtuig, is meteen de toon gezet voor een speelse rijervaring.
Tussen een klassieke MINI en de elektrische variant, zijn er op uiterlijk vlak bitter weinig verschillen. De autobouwer heeft een extra laagje futurisme toegevoegd met een opstartgeluidje, een extra logo en een display achter het stuur, maar verder is het alles wat je van een MINI verwacht. Alle details en personalisatiemogelijkheden zijn dus nog steeds van de partij.
Bescheiden in technologie
Nu verwachten we niet dat elke auto die we testen helemaal autonoom moet kunnen rijden, maar van een splinternieuwe wagen van meer dan 33.000 euro verwacht je wel dat er minstens adaptive cruise control is. Helaas moet je het bij de MINI Electric stellen met een traditionele cruise control. Qua connectiviteit scoort de wagen wat beter.
Er is een app die je inzicht geeft in de huidige actieradius en je toelaat om bijvoorbeeld je wagen te openen of de klimaatregeling op afstand te starten, maar in de praktijk duurde het behoorlijk lang voordat deze acties werden gecommuniceerd naar de wagen. BMW voorziet ook nog steeds geen Android Auto in hun infotainmentsysteem, maar ze beloven wel dat dat er binnenkort aankomt. Positief is dan weer de werking van Apple CarPlay, want die werkt volledig draadloos. In de armleuning kan je jouw telefoon kwijt, die vervolgens draadloos wordt opgeladen.
Split-screen
Dankzij de bluetoothverbinding kan je CarPlay volledig draadloos gebruiken. Voortaan heb je dus geen afleidende telefoon meer in de auto liggen die bij elke bocht naar de andere kant van de wagen glijdt. In de armleuning zit een ventilator verwerkt zodat de telefoon wordt gekoeld tijdens het laden, maar in de praktijk was onze telefoon nog steeds behoorlijk warm na gebruik. Wat ons wel opviel bij CarPlay was het feit dat het systeem maar 70% van het beschikbare display in beslag nam. Mini biedt in zijn infotainment de mogelijkheid tot split-screen maar als je Apple CarPlay gebruikt kan je er niet voor kiezen om er één scherm van te maken, best jammer want daarmee verkleint ook het navigatie-gedeelte in één klap.
Zoals vermeld beschikt de wagen niet over Android Auto, waardoor we genoopt werden om het ingebouwde infotainmentsysteem te gebruiken. Een straf was dat niet, want het is absoluut een van de betere op de markt. Achter het stuur vind je niet alleen een tweede display waar je informatie krijgt over de snelheid, actieradius en het verbruik. Daar nog eens achter, vind je een head-up display waar we steeds op terugvielen voor de navigatie (al werkt die enkel wanneer je de ingebouwde navigatie gebruikt, en niet Apple CarPlay).
Achter het stuur vind je een tweede scherm met info over je rijgedrag en de actieradius.
Koning van de weg
Zoals je misschien wel weet is Mini al jaren een actieve deelnemer in de rallysport. Instappen in de Mini Electric voelt een beetje hetzelfde aan. Elektromotor aan en gaan. De Mini Electric is de koning van de weg, je voelt meteen dat zijn wegligging uitermate comfortabel is, ook op kleine wegen met veel bochtjes en aan een hoge snelheid. De acceleratie (vooral die van 0 naar 50 km/u) is vliegensvlug. We kunnen het niet beter benadrukken dan dat de Electric het asfalt zonder moeite beheerst (al dan niet met wat softwarematige hulp). Laag tegen de grond, frisse doch scherpe bochtjes en dat allemaal door het prachtige Kempense landschap. Wie beweert dat Mini’s voor het stadsvolk zijn zit er dus naast. Sterker nog, op de boerenbuiten lijkt hij nog meer zijn ding te kunnen doen. Wanneer je een verkeersdrempel nadert wil je echter wel zo stevig mogelijk afremmen, want de vering leent zich er niet toe om comfortabel over drempels en diepe putten te rijden.
Over het comfort kunnen we vrij kort zijn. De koffer is even groot als bij de klassieke MINI (je krijgt er net twee bierbakken in). Thibault kon met zijn 1,93m achter het stuur kruipen door de zetel op het laagste punt te zetten, maar veel plaats was er niet over. Achteraan zitten was voor Thibault echter een absolute no-go, hij kon er letterlijk zijn benen niet kwijt. Door de batterij is de achterbank namelijk sowieso al hoger dan gewoonlijk, dus je zit al heel snel tegen het dak. Als je echter regelmatig veel mensen meeneemt, dan ga je wellicht niet snel een MINI kopen.
MINI Electric: de batterij
Op papier (en volgens WLTP-normen) haal je met de Electric zo’n 232 kilometer autonomie. In de praktijk kwamen we slechts aan 185 kilometer, al kan je onderweg natuurlijk vrij snel ‘bijtanken’. Als je op een adequate manier leert rijden met een elektrische wagen kan je een lege batterij zo lang mogelijk uitstellen. Zelfs op de snelweg in ECO+ houdt de Mini Electric het best lang vol. Nadeel is wel dat het systeem zo automatisch de airco (of verwarming) uitschakelt en alleen nog frisse lucht van buiten binnenhaalt. In putje zomer of winter is dat niet zo wenselijk, maar het kan dus.
Vaak hebben mensen schrik van de beperkte actieradius die veel EV’s te bieden hebben. Maar wees eens eerlijk, hoe vaak leg je langere afstanden af? Met de Mini Electric kan je perfect een dagje retour naar de zee of Ardennen zonder dat je moet opladen. En voor wat meer gemoedsrust, koppel je de wagen een halfuurtje aan de snellader om hem van 20% naar 80% te laden.
Conclusie
Hoe leuk de MINI Electric ook is, kijken we toch vooral uit naar een vijfdeursversie zodat er een eerlijker compromis is tussen rijplezier en comfort. Dat we in die wagen dan wel een adaptive cruise control verwachten, is vanzelfsprekend. Wie een MINI koopt, weet ongetwijfeld wat hij koopt: een wagen die gemaakt is om plezier mee te beleven. Dan lever je echter wel in op comfort en actieradius. Wanneer je het geluk hebt dat de MINI aansluit bij je levensstijl, zal je er echter enorm veel plezier aan beleven. Zowel op vlak van rijstijl als het charismatische design.
In 2009 bracht Mini zijn eerste elektrische model op de markt. Onder de naam Mini E kon een klein clubje van mensen in de VS rondrijden met de elektrisch aangedreven Mini Cooper. In totaal werden zo’n 500 exemplaren van de wagen afgeleverd. Daarmee kon je ongeveer 170 kilometer autonomie halen. Na een proefperiode in Amerika werd de Mini E ook in Japan en China getest. Maar verder dan dat ging het niet. Fast forward naar 2017, BMW Mini komt met een totaal vernieuwde EV: de Mini Electric. Tien jaar later zit de wagen boordevol moderne snufjes en wordt het concept voorgesteld op het autosalon van Frankfurt (IAA). Vandaag rijdt diezelfde wagen al op onze wegen.
Tussen het interieur van auto’s is doorgaans niet zoveel verschil. De ene heeft een groter scherm en is wat minimalistischer dan de andere, maar daar blijft het bij. Wanneer je binnenstapt in de MINI Electric, lijkt het alsof de wagen rechtstreeks uit de speelgoedwinkel komt. Dan doelen we niet op de bouwkwaliteit (die zit absoluut goed), maar wel op het iconische en speelse ontwerp. Met een ronde middenconsole en schakelaars die je doen denken aan de cockpit van een vliegtuig, is meteen de toon gezet voor een speelse rijervaring.
Tussen een klassieke MINI en de elektrische variant, zijn er op uiterlijk vlak bitter weinig verschillen. De autobouwer heeft een extra laagje futurisme toegevoegd met een opstartgeluidje, een extra logo en een display achter het stuur, maar verder is het alles wat je van een MINI verwacht. Alle details en personalisatiemogelijkheden zijn dus nog steeds van de partij.
Bescheiden in technologie
Nu verwachten we niet dat elke auto die we testen helemaal autonoom moet kunnen rijden, maar van een splinternieuwe wagen van meer dan 33.000 euro verwacht je wel dat er minstens adaptive cruise control is. Helaas moet je het bij de MINI Electric stellen met een traditionele cruise control. Qua connectiviteit scoort de wagen wat beter.
Er is een app die je inzicht geeft in de huidige actieradius en je toelaat om bijvoorbeeld je wagen te openen of de klimaatregeling op afstand te starten, maar in de praktijk duurde het behoorlijk lang voordat deze acties werden gecommuniceerd naar de wagen. BMW voorziet ook nog steeds geen Android Auto in hun infotainmentsysteem, maar ze beloven wel dat dat er binnenkort aankomt. Positief is dan weer de werking van Apple CarPlay, want die werkt volledig draadloos. In de armleuning kan je jouw telefoon kwijt, die vervolgens draadloos wordt opgeladen.
Split-screen
Dankzij de bluetoothverbinding kan je CarPlay volledig draadloos gebruiken. Voortaan heb je dus geen afleidende telefoon meer in de auto liggen die bij elke bocht naar de andere kant van de wagen glijdt. In de armleuning zit een ventilator verwerkt zodat de telefoon wordt gekoeld tijdens het laden, maar in de praktijk was onze telefoon nog steeds behoorlijk warm na gebruik. Wat ons wel opviel bij CarPlay was het feit dat het systeem maar 70% van het beschikbare display in beslag nam. Mini biedt in zijn infotainment de mogelijkheid tot split-screen maar als je Apple CarPlay gebruikt kan je er niet voor kiezen om er één scherm van te maken, best jammer want daarmee verkleint ook het navigatie-gedeelte in één klap.
Zoals vermeld beschikt de wagen niet over Android Auto, waardoor we genoopt werden om het ingebouwde infotainmentsysteem te gebruiken. Een straf was dat niet, want het is absoluut een van de betere op de markt. Achter het stuur vind je niet alleen een tweede display waar je informatie krijgt over de snelheid, actieradius en het verbruik. Daar nog eens achter, vind je een head-up display waar we steeds op terugvielen voor de navigatie (al werkt die enkel wanneer je de ingebouwde navigatie gebruikt, en niet Apple CarPlay).
Achter het stuur vind je een tweede scherm met info over je rijgedrag en de actieradius.
Koning van de weg
Zoals je misschien wel weet is Mini al jaren een actieve deelnemer in de rallysport. Instappen in de Mini Electric voelt een beetje hetzelfde aan. Elektromotor aan en gaan. De Mini Electric is de koning van de weg, je voelt meteen dat zijn wegligging uitermate comfortabel is, ook op kleine wegen met veel bochtjes en aan een hoge snelheid. De acceleratie (vooral die van 0 naar 50 km/u) is vliegensvlug. We kunnen het niet beter benadrukken dan dat de Electric het asfalt zonder moeite beheerst (al dan niet met wat softwarematige hulp). Laag tegen de grond, frisse doch scherpe bochtjes en dat allemaal door het prachtige Kempense landschap. Wie beweert dat Mini’s voor het stadsvolk zijn zit er dus naast. Sterker nog, op de boerenbuiten lijkt hij nog meer zijn ding te kunnen doen. Wanneer je een verkeersdrempel nadert wil je echter wel zo stevig mogelijk afremmen, want de vering leent zich er niet toe om comfortabel over drempels en diepe putten te rijden.
Over het comfort kunnen we vrij kort zijn. De koffer is even groot als bij de klassieke MINI (je krijgt er net twee bierbakken in). Thibault kon met zijn 1,93m achter het stuur kruipen door de zetel op het laagste punt te zetten, maar veel plaats was er niet over. Achteraan zitten was voor Thibault echter een absolute no-go, hij kon er letterlijk zijn benen niet kwijt. Door de batterij is de achterbank namelijk sowieso al hoger dan gewoonlijk, dus je zit al heel snel tegen het dak. Als je echter regelmatig veel mensen meeneemt, dan ga je wellicht niet snel een MINI kopen.
MINI Electric: de batterij
Op papier (en volgens WLTP-normen) haal je met de Electric zo’n 232 kilometer autonomie. In de praktijk kwamen we slechts aan 185 kilometer, al kan je onderweg natuurlijk vrij snel ‘bijtanken’. Als je op een adequate manier leert rijden met een elektrische wagen kan je een lege batterij zo lang mogelijk uitstellen. Zelfs op de snelweg in ECO+ houdt de Mini Electric het best lang vol. Nadeel is wel dat het systeem zo automatisch de airco (of verwarming) uitschakelt en alleen nog frisse lucht van buiten binnenhaalt. In putje zomer of winter is dat niet zo wenselijk, maar het kan dus.
Vaak hebben mensen schrik van de beperkte actieradius die veel EV’s te bieden hebben. Maar wees eens eerlijk, hoe vaak leg je langere afstanden af? Met de Mini Electric kan je perfect een dagje retour naar de zee of Ardennen zonder dat je moet opladen. En voor wat meer gemoedsrust, koppel je de wagen een halfuurtje aan de snellader om hem van 20% naar 80% te laden.
Conclusie
Hoe leuk de MINI Electric ook is, kijken we toch vooral uit naar een vijfdeursversie zodat er een eerlijker compromis is tussen rijplezier en comfort. Dat we in die wagen dan wel een adaptive cruise control verwachten, is vanzelfsprekend. Wie een MINI koopt, weet ongetwijfeld wat hij koopt: een wagen die gemaakt is om plezier mee te beleven. Dan lever je echter wel in op comfort en actieradius. Wanneer je het geluk hebt dat de MINI aansluit bij je levensstijl, zal je er echter enorm veel plezier aan beleven. Zowel op vlak van rijstijl als het charismatische design.
