Review Jaguar I-Pace: semi-hoogtechnologisch
De markt met elektrische wagens geraakt met mondjesmaat opgevuld. Met de I-Pace brengt ook het Engelse Jaguar een concurrent op de markt die Tesla moet doen zweten. Maar klopt dat wel? Voor zijn uiterlijk moet de Jaguar I-Pace zich alvast niet schamen. Hij ziet er stoer uit zonder de sportieve toets die eigen is aan Jaguar te verwaarlozen. Voor de handvaten heeft Jaguar dan weer duidelijk leentjebuur gespeeld bij Tesla, want net zoals bij Tesla verbergen de handvaten zich ook in het chassis van de wagen wanneer je de wagen op slot doet. Een leuke toevoeging die je nooit echt beu wordt, en bovendien helpt het om de weerstand te verlagen.
Voor de rest onderscheidt Jaguar zich vooral met zijn afwerking. Van alle elektrische wagens die we reeds hebben getest, is de Jaguar de wagen met de beste afwerking. Er worden kwalitatieve materialen gebruikt en er zijn geen al te vreemde designbeslissingen die de aandacht opeisen. Zachte materialen worden goed afgewisseld met blinkende stukken om wat accenten te leggen en het stuur voelt erg aangenaam in gebruik.
Onze zetels waren nu niet meteen de beste om lange trips mee te maken (we beschikten niet over de sportzetels), maar voor de gebruikelijke pendelritjes is het comfort absoluut hoog genoeg. Sterkers zelfs, op vlak van afwerking en interieur bewijst de I-Pace dat het een premiumwagen is. Op de achterbank is er meer dan genoeg beenruimte en het panoramadak is een leuke toevoeging voor je passagiers. Bovendien zijn er ook twee usb-aansluitingen voorzien achteraan, dus je kinderen houden zichzelf probleemloos bezig tijdens lange ritten.
De kofferruimte is absoluut gigantisch. Er is ook een frunk aanwezig, maar deze was dan weer zo lachwekkend klein dat we het nut er totaal niet van in konden zien. Een minder praktisch punt is dat je niet meteen ruimte hebt om de oplaadkabels goed kwijt te kunnen. Hiervoor is plaats voorzien in de ‘valse bodem’ van de koffer, maar je dient de kabels dan echt op een goede manier op te rollen wil je ze hierin kunnen passen. In de praktijk gooiden we de kabels dus simpelweg in de koffer. Zonde. Dat de koffer zo hoog is, heeft echter ook een nadeel. Je achterruit wordt er namelijk een stuk kleiner door en je zicht wordt dus beperkt.
Software
Van een elektrische wagen verwachten we altijd dat die technologisch ook helemaal tiptop in orde is. Of die verwachting nu helemaal terecht is (een traditionele wagen met een elektromotor is nu per definitie eenmaal al een elektrische wagen) laten we even in het midden, maar het is een feit dat de Jaguar I-Pace op dit vlak ondermaats scoort. Het grootste probleem hadden we vooral met de software van de wagen.
Via het touchscreen bedien je de wagen, maar tijdens onze sessies haperde de software vaak wanneer je die gebruikte. Het voelde als teruggaan in de tijd, wanneer je op een oude TomTom een adres moest invoeren en tussen elke letter even 5 seconden moest wachten omdat de GPS anders wat te zwaar begon te zweten. Eenmaal je echter gewend bent aan de nogal ouderwetse software van de I-Pace, konden we de navigatie wel smaken. Afslagen op de autosnelweg werden bijvoorbeeld heel duidelijk getoond via illustraties.
Naast het scherm achter je stuur en het centrale infotainmentsysteem, heb je op polshoogte ook nog een klein touchscreen. Dit wordt gebruikt voor de klimaatinstellingen en daar wordt bovendien ook album art op getoond wanneer je muziek luistert. Een handige manier om snel even de temperatuur te wijzigen of een ander liedje te kiezen. In de praktijk zal je dit scherm echter niet zo vaak gebruiken. Een van de eerste handelingen die we uitvoeren wanneer we een wagen testen, is het audiosysteem op de proef stellen door het volume lekker hoog te zetten. In het geval van de Jaguar I-Pace waren de resultaten behoorlijk teleurstellend te noemen. Ondanks het feit dat de speakers van het gerenommeerde audiomerk Meridian zijn, klinken ze in de praktijk amper beter dan onze dagdagelijkse Ford Fiesta en Mazda 3. Net zoals bij vele andere soortgelijke wagens, heeft de Jaguar I-Pace geen ruitenwisser achteraan. Wanneer er dus ‘s ochtends condens op je achterruit staat (of wanneer er bijvoorbeeld plaksneeuw is die blijft liggen) dan ervaar je soms wel echt het gemis. Zo moet je ‘s ochtends toch nog uit je comfortabele wagen stappen gewoon omdat je met je hand even het condens van de achterruit moet wrijven.
Rijervaring
Op het vlak van snelheid moet de Jaguar dan echter niet onderdoen. De wagen is met zijn all-wheel drive razendsnel en een hele verademing ten opzichte van de acceleratie van de Audi E-tron. Op het vlak van wegligging scoort de I-Pace absoluut ook hoog. Putjes in onze Belgische wegen worden goed opgevangen en we waren bovendien aangenaam verrast over het bochtenwerk van de wagen (alhoewel de draaicirkel nogal groot is). Ondanks zijn gigantische gewicht, nodigt de wagen toch uit voor sportief rijgedrag.
Het feit dat de I-Pace op technisch vlak simpelweg achterophinkt, merk je bijvoorbeeld ook aan het automatisch parkeren. Net zoals bij concurrerende wagens kan je met de Jaguar ook parallel parkeren, maar in de praktijk verliep het proces om een vrije parkeerplaats te herkennen behoorlijk lang. Gelukkig testten we het uit terwijl er niemand anders op de baan was, want anders was er allang een claxonconcert ontstaan achter ons. Eenmaal de plaats gedetecteerd werd, slaagt de wagen er dan wel in om zichzelf netjes in te parkeren terwijl jij de gas en rem bedient. Door het nogal stroeve proces, ga je er in de praktijk wellicht voor kiezen om het inparkeren voor eigen rekening te nemen. Een van de andere trucjes, de Lane Keeping Assist, vonden we ook behoorlijk agressief in het bijsturen. In de praktijk schakelden we deze dan ook uit. De technologische snufjes die dan wél zitten ingebakken, zijn helaas dus niet altijd evengoed uitgewerkt.
Opladen en opvallen
Opvallen deden we, maar niet meteen op de goede manier. Tijdens onze testperiode deden we namelijk een paar keer het autoalarm luid loeien. Dat heeft veel te maken met de tegendraadse manier waarop de wagen in mekaar lijkt te zitten. We hadden het voornamelijk bij het opladen van de wagen. Wanneer je uitstapt, de wagen aan de lader hangt en achteraf terug de auto in wil stappen (bijvoorbeeld omdat je wil wachten terwijl je wagen aan het opladen is), ging het autoalarm af. Blijkbaar moesten we de auto dus eerst terug openmaken (terwijl er geen enkele indicatie te zien was dat de wagen plots gesloten was). Een probleem, want wanneer je de auto openmaakt, wordt de oplaadkabel ook ontgrendelt en stopt het laden. Onze tussenstopjes bij de snelladers gingen dus steeds met een bang hartje, bang om op de verkeerde manier op te vallen. De truc van Jaguar hiervoor is om de wagen eerst ongeveer een minuut te sluiten, daarna de wagen te openen en binnen de 30 seconden de oplaadkabel in te pluggen. Intuïtief is anders. Op fora zagen we nog mensen met dit probleem, maar veel andere gebruikers melden ook gewoon dat ze simpelweg hun wagen kunnen openen tijdens het opladen zonder dat het opladen hierdoor stopt. Het lijkt dus zeker niet dat elke wagen last heeft van dit luidruchtige probleem. Met een opgeladen batterij, kan je trouwens een dikke 350 kilometer halen. Lang niet slecht!
Verdict
De Jaguar I-Pace is een Jaguar met een elektromotor en daarmee is alles in feite gezegd. En dat is zonde, want van een elektrische wagen verwachten we tegenwoordig net dat tikkeltje meer. De wagen is daarmee een behoorlijk veilige gok van de Engelse fabrikant. Hoedje af voor Jaguar dat ze op de hype van elektrisch rijden springen, maar na dit veilige proefconcept verwachten we voor hun volgende EV toch een wagen dat ons van onze sokken kan blazen op technologisch vlak. De I-Pace hinkt namelijk achterop wat betreft technische snufjes en de snufjes die dan wel aan boord zijn, zijn lang niet altijd even betrouwbaar. Het enige ‘risico’ van de fabrikant lijkt vooral in het gedurfde uiterlijk te zitten, wat naar onze mening prima heeft uitgepakt.
De markt met elektrische wagens geraakt met mondjesmaat opgevuld. Met de I-Pace brengt ook het Engelse Jaguar een concurrent op de markt die Tesla moet doen zweten. Maar klopt dat wel? Voor zijn uiterlijk moet de Jaguar I-Pace zich alvast niet schamen. Hij ziet er stoer uit zonder de sportieve toets die eigen is aan Jaguar te verwaarlozen. Voor de handvaten heeft Jaguar dan weer duidelijk leentjebuur gespeeld bij Tesla, want net zoals bij Tesla verbergen de handvaten zich ook in het chassis van de wagen wanneer je de wagen op slot doet. Een leuke toevoeging die je nooit echt beu wordt, en bovendien helpt het om de weerstand te verlagen.
Voor de rest onderscheidt Jaguar zich vooral met zijn afwerking. Van alle elektrische wagens die we reeds hebben getest, is de Jaguar de wagen met de beste afwerking. Er worden kwalitatieve materialen gebruikt en er zijn geen al te vreemde designbeslissingen die de aandacht opeisen. Zachte materialen worden goed afgewisseld met blinkende stukken om wat accenten te leggen en het stuur voelt erg aangenaam in gebruik.
Onze zetels waren nu niet meteen de beste om lange trips mee te maken (we beschikten niet over de sportzetels), maar voor de gebruikelijke pendelritjes is het comfort absoluut hoog genoeg. Sterkers zelfs, op vlak van afwerking en interieur bewijst de I-Pace dat het een premiumwagen is. Op de achterbank is er meer dan genoeg beenruimte en het panoramadak is een leuke toevoeging voor je passagiers. Bovendien zijn er ook twee usb-aansluitingen voorzien achteraan, dus je kinderen houden zichzelf probleemloos bezig tijdens lange ritten.
De kofferruimte is absoluut gigantisch. Er is ook een frunk aanwezig, maar deze was dan weer zo lachwekkend klein dat we het nut er totaal niet van in konden zien. Een minder praktisch punt is dat je niet meteen ruimte hebt om de oplaadkabels goed kwijt te kunnen. Hiervoor is plaats voorzien in de ‘valse bodem’ van de koffer, maar je dient de kabels dan echt op een goede manier op te rollen wil je ze hierin kunnen passen. In de praktijk gooiden we de kabels dus simpelweg in de koffer. Zonde. Dat de koffer zo hoog is, heeft echter ook een nadeel. Je achterruit wordt er namelijk een stuk kleiner door en je zicht wordt dus beperkt.
Software
Van een elektrische wagen verwachten we altijd dat die technologisch ook helemaal tiptop in orde is. Of die verwachting nu helemaal terecht is (een traditionele wagen met een elektromotor is nu per definitie eenmaal al een elektrische wagen) laten we even in het midden, maar het is een feit dat de Jaguar I-Pace op dit vlak ondermaats scoort. Het grootste probleem hadden we vooral met de software van de wagen.
Via het touchscreen bedien je de wagen, maar tijdens onze sessies haperde de software vaak wanneer je die gebruikte. Het voelde als teruggaan in de tijd, wanneer je op een oude TomTom een adres moest invoeren en tussen elke letter even 5 seconden moest wachten omdat de GPS anders wat te zwaar begon te zweten. Eenmaal je echter gewend bent aan de nogal ouderwetse software van de I-Pace, konden we de navigatie wel smaken. Afslagen op de autosnelweg werden bijvoorbeeld heel duidelijk getoond via illustraties.
Naast het scherm achter je stuur en het centrale infotainmentsysteem, heb je op polshoogte ook nog een klein touchscreen. Dit wordt gebruikt voor de klimaatinstellingen en daar wordt bovendien ook album art op getoond wanneer je muziek luistert. Een handige manier om snel even de temperatuur te wijzigen of een ander liedje te kiezen. In de praktijk zal je dit scherm echter niet zo vaak gebruiken. Een van de eerste handelingen die we uitvoeren wanneer we een wagen testen, is het audiosysteem op de proef stellen door het volume lekker hoog te zetten. In het geval van de Jaguar I-Pace waren de resultaten behoorlijk teleurstellend te noemen. Ondanks het feit dat de speakers van het gerenommeerde audiomerk Meridian zijn, klinken ze in de praktijk amper beter dan onze dagdagelijkse Ford Fiesta en Mazda 3. Net zoals bij vele andere soortgelijke wagens, heeft de Jaguar I-Pace geen ruitenwisser achteraan. Wanneer er dus ‘s ochtends condens op je achterruit staat (of wanneer er bijvoorbeeld plaksneeuw is die blijft liggen) dan ervaar je soms wel echt het gemis. Zo moet je ‘s ochtends toch nog uit je comfortabele wagen stappen gewoon omdat je met je hand even het condens van de achterruit moet wrijven.
Rijervaring
Op het vlak van snelheid moet de Jaguar dan echter niet onderdoen. De wagen is met zijn all-wheel drive razendsnel en een hele verademing ten opzichte van de acceleratie van de Audi E-tron. Op het vlak van wegligging scoort de I-Pace absoluut ook hoog. Putjes in onze Belgische wegen worden goed opgevangen en we waren bovendien aangenaam verrast over het bochtenwerk van de wagen (alhoewel de draaicirkel nogal groot is). Ondanks zijn gigantische gewicht, nodigt de wagen toch uit voor sportief rijgedrag.
Het feit dat de I-Pace op technisch vlak simpelweg achterophinkt, merk je bijvoorbeeld ook aan het automatisch parkeren. Net zoals bij concurrerende wagens kan je met de Jaguar ook parallel parkeren, maar in de praktijk verliep het proces om een vrije parkeerplaats te herkennen behoorlijk lang. Gelukkig testten we het uit terwijl er niemand anders op de baan was, want anders was er allang een claxonconcert ontstaan achter ons. Eenmaal de plaats gedetecteerd werd, slaagt de wagen er dan wel in om zichzelf netjes in te parkeren terwijl jij de gas en rem bedient. Door het nogal stroeve proces, ga je er in de praktijk wellicht voor kiezen om het inparkeren voor eigen rekening te nemen. Een van de andere trucjes, de Lane Keeping Assist, vonden we ook behoorlijk agressief in het bijsturen. In de praktijk schakelden we deze dan ook uit. De technologische snufjes die dan wél zitten ingebakken, zijn helaas dus niet altijd evengoed uitgewerkt.
Opladen en opvallen
Opvallen deden we, maar niet meteen op de goede manier. Tijdens onze testperiode deden we namelijk een paar keer het autoalarm luid loeien. Dat heeft veel te maken met de tegendraadse manier waarop de wagen in mekaar lijkt te zitten. We hadden het voornamelijk bij het opladen van de wagen. Wanneer je uitstapt, de wagen aan de lader hangt en achteraf terug de auto in wil stappen (bijvoorbeeld omdat je wil wachten terwijl je wagen aan het opladen is), ging het autoalarm af. Blijkbaar moesten we de auto dus eerst terug openmaken (terwijl er geen enkele indicatie te zien was dat de wagen plots gesloten was). Een probleem, want wanneer je de auto openmaakt, wordt de oplaadkabel ook ontgrendelt en stopt het laden. Onze tussenstopjes bij de snelladers gingen dus steeds met een bang hartje, bang om op de verkeerde manier op te vallen. De truc van Jaguar hiervoor is om de wagen eerst ongeveer een minuut te sluiten, daarna de wagen te openen en binnen de 30 seconden de oplaadkabel in te pluggen. Intuïtief is anders. Op fora zagen we nog mensen met dit probleem, maar veel andere gebruikers melden ook gewoon dat ze simpelweg hun wagen kunnen openen tijdens het opladen zonder dat het opladen hierdoor stopt. Het lijkt dus zeker niet dat elke wagen last heeft van dit luidruchtige probleem. Met een opgeladen batterij, kan je trouwens een dikke 350 kilometer halen. Lang niet slecht!
Verdict
De Jaguar I-Pace is een Jaguar met een elektromotor en daarmee is alles in feite gezegd. En dat is zonde, want van een elektrische wagen verwachten we tegenwoordig net dat tikkeltje meer. De wagen is daarmee een behoorlijk veilige gok van de Engelse fabrikant. Hoedje af voor Jaguar dat ze op de hype van elektrisch rijden springen, maar na dit veilige proefconcept verwachten we voor hun volgende EV toch een wagen dat ons van onze sokken kan blazen op technologisch vlak. De I-Pace hinkt namelijk achterop wat betreft technische snufjes en de snufjes die dan wel aan boord zijn, zijn lang niet altijd even betrouwbaar. Het enige ‘risico’ van de fabrikant lijkt vooral in het gedurfde uiterlijk te zitten, wat naar onze mening prima heeft uitgepakt.
