Review: Razer Raiju Ultimate PS4-controller
Compromissen ondanks hoge prijskaartje
Laten we beginnen met de prijs, de Raiju-controller is namelijk niet iets dat je even aanschaft in een impuls. Met zijn prijskaartje van 200 euro hoort de Raiju een weloverwogen keuze te zijn. Toch betaal je grotendeels voor comfort, want qua functionaliteiten is de Raiju Ultimate een stap terug in vergelijking met de standaard DualShock 4 controller.
Qua comfort zit het wel snor bij de Razer Raiju Ultimate. Wanneer je de controller uit zijn bijgeleverde case haalt, heeft de controller meteen een aangenaam gewicht. Gelukkig maar, want je zal genoegen moeten nemen met hoe de controller aanvoelt uit de doos. Er zijn namelijk geen gewichtjes die je kan verplaatsen om de feel naar eigen believen af te stemmen. Vanwege de grootte ligt de controller een stuk beter in de hand. Hij neigt meer naar de vormfactor van de Xbox-controller, maar de Xbox-controller heeft voor de meesten dan ook de voorkeur boven de PS4-controller.
De actieknoppen zijn ‘tactile’, wat wil zeggen dat je steeds een klikje hoort wanneer je erop drukt. Deze directe vorm van feedback is ook waarom mechanische toetsenborden zo populair zijn en bij de Raiju voelt het dan ook even geweldig aan. Ook de knop onder het touchpad is een stuk fijner om op te duwen dan bij de DualShock 4.
Beperkte eigen inbreng
Vooral de kant waar de triggers zitten, ziet er een stuk beter uit in vergelijking met de DualShock 4. In plaats van twee bescheiden triggers heeft de Raiju Ultimate een imposante L1/L2 en R1/R2. Verder heb je ook een M1 en M2 knop centraal achteraan. Deze knoppen bevinden zich beter binnen vingerbereik en was dan ook mijn voorkeursknop om te gebruiken als alternatief voor L1 en R1. Een interessante toevoeging is dat je kan instellen hoe diep je L2 en R2 wil kunnen induwen. Bij shooters kan het bijvoorbeeld lonen om de ‘travel distance’ wat kleiner te maken zodat je sneller kan reageren. Onderaan, ter hoogte van de middelvingers, vind je tot slot nog de M3 en M4. Deze knoppen zijn ideaal om bijvoorbeeld te schakelen tijdens racegames.
Tot zover hebben we het enkel gehad over de knoppen die vastzitten op de controller. Dat heeft een reden, want de knoppen die je kan vervangen zijn heel beperkt. In de case vind je enkel een alternatief D-pad en een ander (hoger) opzetstuk voor de joysticks. Softwarematig is er gelukkig wat meer vrijheid. Je kan de controller namelijk makkelijk verbinden met de smartphone-app om hem af te stemmen op je voorkeuren. Concreet kan je verschillende profielen maken. Zo kan je bijvoorbeeld instellen dat je voor een shooter de triggers bovenaan gebruikt en voor een racegame net wil kunnen schakelen met je ringvingers. De sterkte van de trillingen en de RGB-verlichting is eveneens in te stellen via de app. Over RGB-verlichting is al veel gezegd en geschreven; je houdt ervan of je verafschuwt het. Ik behoor tot de laatste categorie, maar daar kan deze controller natuurlijk niet op worden afgerekend aangezien het een kwestie van smaak is. Het is alvast een goede zaak dat je zelf de controle hebt over hoever je wil gaan met de RGB-verlichting.
Verbindingsmogelijkheden
Je kan de controller verbinden met je PlayStation 4 console via bluetooth of via kabel. Het lijkt logisch om te kiezen voor bluetooth, maar er moeten eerst wat kanttekeningen worden gemaakt. Ironisch genoeg kan je de controller echter niet draadloos verbinden met je PS4 zonder dat je een ander apparaat gebruikt. Je zal dus een bestaande werkende PS4-controller nodig hebben om de Raiju toe te voegen aan de bluetooth-apparaten van je console. Wanneer je de Raiju controller aankoopt omdat je enige PS4-controller kapot is, dan is dit dus zeker iets om rekening mee te houden. Een ander alternatief is om een USB-toetsenbord te verbinden met je toetsenbord of de PlayStation Remote-app te gebruiken op je smartphone.
Eens de controller is verbonden via bluetooth, zijn er echter nog wat andere kwaaltjes die de kop opsteken. Zo ondervond ik dat de verbinding niet altijd even betrouwbaar is. Enkel de controller achter mijn rug houden, kon er al voor zorgen dat de verbinding wegviel. Als je PS4 dus niet in je directe nabijheid staat, dan is dat ook zeker iets om in het achterhoofd te houden. De vervelendste tekortkoming van de draadloze functie, is echter dat je geen hoofdtelefoon kan aansluiten op de controller wanneer je deze via bluetooth met je PS4 verbindt. Om mijn bekabelde gaming headset te verbinden met mijn PS4, moest ik dus wel de USB-kabel gebruiken om mijn controller aan te sluiten op de console.
Niet voor elke game
Het blijft wat frappant dat een controller waar je zoveel voor betaalt niet kan worden ingezet voor elke game. Wanneer ik de controller kreeg om te testen, was ik recent begonnen met Detroit: Become Human. Deze game (die overigens een echte aanrader is) wou ik dan ook verderzetten met de Raiju Ultimate. Het comfort was ongekend, maar toen ik met de controller moest schudden liep ik even vast. Letterlijk. De Raiju heeft namelijk geen bewegingssensor. Ik kon dus niet verder in de game en moest terugvallen op mijn klassieke DualShock 4 controller. Wanneer je games speelt die beroep doen op de motion controls van de controller, kom je dus mogelijk bedrogen uit met de Raiju Ultimate.
Conclusie
De Raiju Ultimate bezorgt je heel wat speelcomfort, maar dan betaal je dan ook voor. De controller ligt perfect in de hand, de knopjes met directe feedback geven erg veel voldoening en het gewicht is perfect gebalanceerd. Toch ontbreekt het wat aan functionaliteiten om de controller volmondig aan te raden. Je kan enkel een headset aansluiten op de controller wanneer je de controller bekabeld aansluit op je PS4 en de controller heeft geen bewegingssensor. Speel je veel competitieve games (die geen bewegingssensor vereisen), dan ga je echter veel plezier beleven aan de Raiju Ultimate.
Compromissen ondanks hoge prijskaartje
Laten we beginnen met de prijs, de Raiju-controller is namelijk niet iets dat je even aanschaft in een impuls. Met zijn prijskaartje van 200 euro hoort de Raiju een weloverwogen keuze te zijn. Toch betaal je grotendeels voor comfort, want qua functionaliteiten is de Raiju Ultimate een stap terug in vergelijking met de standaard DualShock 4 controller.
Qua comfort zit het wel snor bij de Razer Raiju Ultimate. Wanneer je de controller uit zijn bijgeleverde case haalt, heeft de controller meteen een aangenaam gewicht. Gelukkig maar, want je zal genoegen moeten nemen met hoe de controller aanvoelt uit de doos. Er zijn namelijk geen gewichtjes die je kan verplaatsen om de feel naar eigen believen af te stemmen. Vanwege de grootte ligt de controller een stuk beter in de hand. Hij neigt meer naar de vormfactor van de Xbox-controller, maar de Xbox-controller heeft voor de meesten dan ook de voorkeur boven de PS4-controller.
De actieknoppen zijn ‘tactile’, wat wil zeggen dat je steeds een klikje hoort wanneer je erop drukt. Deze directe vorm van feedback is ook waarom mechanische toetsenborden zo populair zijn en bij de Raiju voelt het dan ook even geweldig aan. Ook de knop onder het touchpad is een stuk fijner om op te duwen dan bij de DualShock 4.
Beperkte eigen inbreng
Vooral de kant waar de triggers zitten, ziet er een stuk beter uit in vergelijking met de DualShock 4. In plaats van twee bescheiden triggers heeft de Raiju Ultimate een imposante L1/L2 en R1/R2. Verder heb je ook een M1 en M2 knop centraal achteraan. Deze knoppen bevinden zich beter binnen vingerbereik en was dan ook mijn voorkeursknop om te gebruiken als alternatief voor L1 en R1. Een interessante toevoeging is dat je kan instellen hoe diep je L2 en R2 wil kunnen induwen. Bij shooters kan het bijvoorbeeld lonen om de ‘travel distance’ wat kleiner te maken zodat je sneller kan reageren. Onderaan, ter hoogte van de middelvingers, vind je tot slot nog de M3 en M4. Deze knoppen zijn ideaal om bijvoorbeeld te schakelen tijdens racegames.
Tot zover hebben we het enkel gehad over de knoppen die vastzitten op de controller. Dat heeft een reden, want de knoppen die je kan vervangen zijn heel beperkt. In de case vind je enkel een alternatief D-pad en een ander (hoger) opzetstuk voor de joysticks. Softwarematig is er gelukkig wat meer vrijheid. Je kan de controller namelijk makkelijk verbinden met de smartphone-app om hem af te stemmen op je voorkeuren. Concreet kan je verschillende profielen maken. Zo kan je bijvoorbeeld instellen dat je voor een shooter de triggers bovenaan gebruikt en voor een racegame net wil kunnen schakelen met je ringvingers. De sterkte van de trillingen en de RGB-verlichting is eveneens in te stellen via de app. Over RGB-verlichting is al veel gezegd en geschreven; je houdt ervan of je verafschuwt het. Ik behoor tot de laatste categorie, maar daar kan deze controller natuurlijk niet op worden afgerekend aangezien het een kwestie van smaak is. Het is alvast een goede zaak dat je zelf de controle hebt over hoever je wil gaan met de RGB-verlichting.
Verbindingsmogelijkheden
Je kan de controller verbinden met je PlayStation 4 console via bluetooth of via kabel. Het lijkt logisch om te kiezen voor bluetooth, maar er moeten eerst wat kanttekeningen worden gemaakt. Ironisch genoeg kan je de controller echter niet draadloos verbinden met je PS4 zonder dat je een ander apparaat gebruikt. Je zal dus een bestaande werkende PS4-controller nodig hebben om de Raiju toe te voegen aan de bluetooth-apparaten van je console. Wanneer je de Raiju controller aankoopt omdat je enige PS4-controller kapot is, dan is dit dus zeker iets om rekening mee te houden. Een ander alternatief is om een USB-toetsenbord te verbinden met je toetsenbord of de PlayStation Remote-app te gebruiken op je smartphone.
Eens de controller is verbonden via bluetooth, zijn er echter nog wat andere kwaaltjes die de kop opsteken. Zo ondervond ik dat de verbinding niet altijd even betrouwbaar is. Enkel de controller achter mijn rug houden, kon er al voor zorgen dat de verbinding wegviel. Als je PS4 dus niet in je directe nabijheid staat, dan is dat ook zeker iets om in het achterhoofd te houden. De vervelendste tekortkoming van de draadloze functie, is echter dat je geen hoofdtelefoon kan aansluiten op de controller wanneer je deze via bluetooth met je PS4 verbindt. Om mijn bekabelde gaming headset te verbinden met mijn PS4, moest ik dus wel de USB-kabel gebruiken om mijn controller aan te sluiten op de console.
Niet voor elke game
Het blijft wat frappant dat een controller waar je zoveel voor betaalt niet kan worden ingezet voor elke game. Wanneer ik de controller kreeg om te testen, was ik recent begonnen met Detroit: Become Human. Deze game (die overigens een echte aanrader is) wou ik dan ook verderzetten met de Raiju Ultimate. Het comfort was ongekend, maar toen ik met de controller moest schudden liep ik even vast. Letterlijk. De Raiju heeft namelijk geen bewegingssensor. Ik kon dus niet verder in de game en moest terugvallen op mijn klassieke DualShock 4 controller. Wanneer je games speelt die beroep doen op de motion controls van de controller, kom je dus mogelijk bedrogen uit met de Raiju Ultimate.
Conclusie
De Raiju Ultimate bezorgt je heel wat speelcomfort, maar dan betaal je dan ook voor. De controller ligt perfect in de hand, de knopjes met directe feedback geven erg veel voldoening en het gewicht is perfect gebalanceerd. Toch ontbreekt het wat aan functionaliteiten om de controller volmondig aan te raden. Je kan enkel een headset aansluiten op de controller wanneer je de controller bekabeld aansluit op je PS4 en de controller heeft geen bewegingssensor. Speel je veel competitieve games (die geen bewegingssensor vereisen), dan ga je echter veel plezier beleven aan de Raiju Ultimate.
