Review Huawei P30 Pro: ‘Leica Quad-camera’ opstelling maakt superieure foto’s
Smartphones worden steeds gecompliceerder, dat hoef ik niemand meer te vertellen. Was het een flink aantal jaren terug nog speciaal om elkaar te bellen, dan kijk je tegenwoordig je ogen uit met diensten zoals WhatsApp. Huawei weet sinds een paar jaar een flink marktaandeel in Europa mee te nemen. Daarmee neemt Huawei het op tegen een aantal andere fabrikanten, zoals Samsung en Apple. Met succes dus, want de twee laatstgenoemde weten in de krimpende smartphonemarkt juist steeds minder telefoons te verkopen.
Huawei daarentegen ziet zijn verkopen elk jaar nog groeien. Wat mij betreft is het ook een verdiende groei. De afgelopen tijd heb ik flink wat Huawei-toestellen voorbij zien komen, en ik ben erg tevreden. Voornamelijk over het high-end segment, specifiek de Mate en P-series, ben ik erg te spreken. Tijdens mijn testen met de Huawei Mate 20 Pro bleek deze al uit te blinken. Over de Huawei P30 Pro zal ik de conclusie nog niet direct vrijgeven, maar ik kan wel zeggen dat ik blij verrast ben sinds de lancering in Parijs.
Ligt er een ‘goede’ basis?
Wat je nu precies kan scharen onder ‘goed’ is onderhevig aan ieders opvoeding en gedachtegoed die het vervolgens heeft opgedaan, vandaar dat het tussen haakjes staat. Maar, zonder enige grappen, het is belangrijk om in een smartphone een goede basis te hebben. Functies zoals de speciale camera’s zijn fijn, maar zijn niet altijd een reden om smartphones simpelweg aan te raden. Gelukkig weet de Chinese smartphonefabrikant mij te overtuigen met de P30 Pro. Het heeft even mogen duren, maar na twee weken uitgebreid het toestel te hebben gebruikt, weet ik niet beter. Voornamelijk de software was voor mij een heikel punt, maar dat bleek niet echt een probleem te zijn.
Dat had ook wel een reden, ik ben zelf een fervent gebruiker van ‘stock Android’, oftewel: Android zoals Google dat ooit in gedachten had. In die zin lijkt EMUI een enorme stap bergopwaarts. Toch lijkt deze berg, door aanpassingen van Huawei, steeds kleiner te worden. EMUI 9.1, gebaseerd op Android 9.0 Pie, kwam geïnstalleerd op de P30 Pro, en dat is zelfs voor mij fijn om mee te werken. Natuurlijk heeft het systeem qua uiterlijk weinig weg van Android 9.0 Pie op de Pixel, maar ik stoor mij daar inmiddels niet meer aan. Dat heeft ook te maken met de snelheid van EMUI. Nee, de P30 Pro voelt niet zo soepel als de OnePlus 6T met OxygenOS, maar de P30 Pro komt dichtbij, zeer dichtbij.
Qua icoontjes heeft Huawei, naar eigen zeggen, meer eenheid gecreëerd. Dat heeft het gedaan door (bijna) alle icoontjes in een vierkant vlak te plaatsen. Niet altijd even mooi, maar nog altijd net zo functioneel. Verder zijn er geen wijzigingen vanaf EMUI 9.0. Veel apps zijn nog altijd te verwijderen, iets wat ik dan ook vanaf moment één heb gedaan op de P30 Pro. Helaas heeft Huawei één belangrijk ding niet opgelost: notificaties op het vergrendelscherm. Daarmee zijn niet altijd al je notificaties gemakkelijk te zien, wat niet wordt geholpen door de afwezigheid van een notificatie-LED. Er is nu wel een Always-on-display, maar dan blijft een ledje voor mij toch wel een stuk handiger.
Zeer efficiënte processor
Er is natuurlijk wel een reden, naast de software, waarom alles zo vloeiend draait: dat is de HiSilicon Kirin 980 SoC. Dezelfde processor was al terug te vinden in de Mate 20 Pro, maar is nog altijd razendsnel. Er zijn slechts een paar telefoons die het in theoretische testen, zoals Geekbench en Antutu, voor zich hoeft te laten. Zelfs al moet deze telefoon bijvoorbeeld de S10-serie voor zich laten, dat verschil voel je niet zo gemakkelijk. Zelfs al houd je de telefoons naast elkaar, beide telefoons zijn gewoon razendsnel. Of je nu scrolt door Facebook, de hele dag gaat gamen of moet browsen alsof je leven ervan afhangt, alles verloopt gewoon vlot. Niks meer, niets minder: dit is alles wat je nodig hebt.
Een ander basiscomponent is het scherm. In de P30 Pro is deze naar een nieuwe formaat gestegen: 6,47-inch. Het is ook voor het eerst dat Huawei een AMOLED-scherm gebruikt, waarmee het dus wisselt van zijn OLED-schermen in de Mate 20 Pro. Qua resolutie valt het paneel wel relatief laag uit met 2.340 x 1.080. Zie je dat in de praktijk? Wat mij betreft niet. Kleurafstelling van het paneel is vrij goed: niet perfect, maar dat is gelukkig ook aan te passen naar je eigen wensen. Helderheid valt in vergelijking met de panelen die Samsung zelf gebruikt iets tegen, maar toch weet de P30 Pro nog ongeveer 827cd/m2 te behalen. In zonlicht zal je het scherm te allen tijde zonder problemen af kunnen lezen.
Verder heeft Huawei de schermranden van het toestel weten te verkleinen. Exacte percentages zijn er niet, maar de randen zijn wel een behoorlijk stuk kleiner geworden. Aan de onderkant zijn de randen nog vrij dik, het verschil met de Mate 20 Pro is daar relatief klein. Er is echter aan de bovenkant een veel kleinere notch aanwezig. In plaats van een rechthoekige notch, spreekt Huawei dit jaar over een ‘Dewdrop’ notch, deze heeft de vorm van een waterdruppel. Gelukkig is de notch ook niet veel hoger dan de ‘normale’ notificatiebalk. Ook kan je met deze notch ook bijna alle notificaties zien. Bij de Mate 20 Pro werd een groot deel van alle notificaties verborgen door de notch.
Tot dusver dus een prima scherm, maar de P30 Pro heeft meer technologie in het scherm verwerkt zitten. Te beginnen met de in-display vingerafdrukscanner. Wat mij betreft is het een grote winst voor Huawei, die in zijn P30 Pro laat zien dat deze scanners ook gewoon snel kunnen zijn. In geen van de gevallen had ik last dat mijn vinger niet herkend kon worden. Dankjewel, Huawei! Ook biedt het scherm een ingebouwde speaker voor telefoongesprekken. Die overigens zeer helder klinkt, en daardoor fijn is in dagelijks gebruik. Het was even vreemd geen speaker meer te zien, maar je went er snel genoeg aan. Voor beide technieken weet Huawei een vrij goede ervaring te bieden…
‘Breathing Crystal is adembenemend’
Bij de lancering van de Huawei P30 Pro, was het design voor mij het meest opvallende onderdeel. De kleuren van de smartphone zijn werkelijk adembenemend. Naast Aurora, die moet lijken op de Aurora kleur van de Mate 20 Pro, is Breathing Crystal een indrukwekkend staaltje design van Huawei. Onderop loopt de kleur over van paars naar een soort lichtblauw. Houd je Breathing Crystal in het zonlicht dan zie je een oranje gloed. Dat maakt het bedrijf mogelijk door verschillende lagen van gekleurd ‘doorzichtige’ film te gebruiken. Verder is er ook nog een ‘saaie’ zwarte variant, naast de (beperkt beschikbare) Amber Sunrise-kleurvariant. Maar, wees gerust, zelfs al koop je de zwarte P30 (Pro), het toestel ziet er zeer strak uit.
Het design eindigt echter niet bij de kleuren. Andere elementen moet je natuurlijk ook meenemen bij een oordeel. Natuurlijk is design iets persoonlijks, maar er zijn voldoende elementen om te benoemen. Te beginnen bij de achterkant, die is gemaakt van (slibberig) glas. Voor de camera’s zit er een behoorlijke ‘knobbel’ aan de achterkant, net wat onhandig als je het toestel zonder hoesje op de tafel plaatst. Qua ergonomie helpt de glazen en aluminium constructie wel enorm. Ook aan de voorkant is het scherm licht gebogen aan de twee kanten. Helaas zie je wel een verkleuring bij de randen van het scherm als je er recht op kijkt. De naad tussen het scherm en het (mee)gekleurde aluminium frame is, zoals verwacht mag worden, enorm netjes afgewerkt.
Zoals aangegeven heeft het frame deels de kleurstelling van Breathing Crystal meegekregen. Ook is het frame aan de onder- en bovenkant afgevlakt. Waarom de Chinese fabrikant ervoor heeft gekozen om deze kanten af te vlakken, is niet te zeggen. Het maakt wel dat het vasthouden van de telefoon een stuk fijner is, tezamen met het afgeronde glas. Op het platte vlak aan de bovenkant zit een microfoon tezamen met de infrarood-zender. Deze kan gebruikt worden met de ingebouwde app om je televisie te bedienen. Aan de onderkant zit de USB-C-poort, een speaker en de microfoon. Als voor de speaker, dat is voortaan een mono-variant. Mono-geluid is natuurlijk minder, maar de geluidskwaliteit blijft nog altijd prima.
De (nieuwe) camera-koning is opgestaan
Er ligt een goede basis, al zal niet iedereen een fan zijn van de geïnstalleerde software. Waar is deze basis dan voor nodig? Huawei laat al sinds een paar jaar weten dat de P-serie staat voor design en camera-ontwikkelingen. Met de P-serie de afgelopen jaren liet het bedrijf dit al overduidelijk zien. Bij de P30-serie breekt Huawei wederom een geheel nieuw tijdperk aan: het zijn mogelijk de beste camera’s op een smartphone. Laten we maar even over de vier camera’s praten, en nee: het zijn er vier aan de achterkant, niet vier in totaal inclusief de selfiecamera. Allereerst is de 40 MP-camera weer terug, dit jaar met een nieuwe ‘pixel-binning’-technologie. Met deze technologie voegt het meerdere pixels (vier) samen tot één pixel. Met de RYYB-opstelling zou het ongekende lichtgevoeligheid verkrijgen.
Naast de 40 MP-sensor is ook de 20 MP-sensor met groothoeklens weer terug. Daarmee kan je gemakkelijk een gebouw in het plaatje verwerken zonder enorm ver weg te staan. Sta je wel ver weg, dan helpt de nieuwe 8 MP-sensor met 5x optische zoom je verder. Is 5x zoom niet voldoende, dan heb je de beschikking over 10x ‘Hybrid zoom’. Ook gaat de zoom nog verder tot 50x digital zoom. Daarmee kan je objecten die ontzettend ver weg zijn met gemak in beeld krijgen. Als vierde krijg je ook nog de beschikking over een TOF-sensor. TOF staat voor Time Of Flight. Nu in het Nederlands: het is een sensor waarmee diepte gemeten kan worden, door lasersignalen te sturen en te meten hoe lang het duurt voordat deze weer bij de smartphone zijn toegekomen.
Is dat ook een goede opstelling? Ik kan met een woord zeggen: JA! Met de 40 MP-sensor schiet je overdag enorm mooie foto’s, maar het is in het donker dat deze sensor echt tot leven komt. Waar elke andere smartphone in dezelfde situatie een zwart beeld levert, krijg je bij de P30 Pro nog een bruikbaar resultaat. Dat wordt mede geholpen door de hoge ISO-waarde die de P30 Pro kan behalen: 409.600. Natuurlijk bevatten foto’s in de nacht meer ruis dan overdag, maar de 40 MP-sensor levert geweldig werk af. Dat kan ook gezegd worden van de 20 MP-sensor. Met de ‘Night-modus’ kan ook deze sensor prima foto’s schieten in de avond. Daar gaat het echter niet om: je kan er echt geweldige groothoekfoto’s mee maken. Huawei weet bij al zijn foto’s enorm veel details bewaren, indrukwekkend voor een smartphone.
Nu ben ik de belangrijkste sensor voor mij nog niet vergeten: de sensor met 5x optische zoom. Tijdens de periode met de smartphone was dat de sensor die ik het meest gebruikt hebt. Vaak genoeg ben je net iets te ver van een object, iets wat je dus op kan lossen met de P30 Pro. Bij het inzoomen zie je direct dat er beeldstabilisatie aanwezig is. Deze stabilisatie is hartstikke vloeiend en zorgt er juist voor dat van objecten in de verte een scherp beeld kan verkrijgen. Bij de watertoren op de foto zie je in de verte geen details van het dak of de stenen. Schiet je met optische zoom, dan zie je deze details juist in vol ornaat. Ook met ‘Hybrid zoom’ (10x) zijn de objecten nog hartstikke scherp, en nog een stapje dichterbij. Je kan vervolgens tot 50 keer op een digitale wijze inzoomen, al verlies je dan wel een hoop details in de foto.
‘Huawei, doe mij er nog maar zo eentje’
Verder is de batterij, met een capaciteit van 4.200 mAh, ook gewoon geweldig te noemen. Een dag eindigen met 30-40 procent batterij over, is eerder regel dan uitzondering. Toch leeg? Dan laad je deze met de 40W-lader razendsnel weer op. Er zit wel een prijskaartje aan van 999 euro voor de ‘basisvariant’ met 128GB-opslag en 8 GB RAM. Toch ben ik enorm tevreden over de Huawei P30 Pro. Wat mij betreft zou het, met uitzondering van de toch wel kleurrijke software, een telefoon zijn die ik aan eenieder aan zou durven raden die op zoek is naar een high-end toestel. Huawei, doe mij er nog maar eentje.
Tot volgend jaar… Mijn Mate 20 Pro mag dan ook met pensioen. Toch blijft ook dat een goede telefoon. Qua camera’s loopt de P30 Pro wel echt weer een heel stuk voor, maar de interne hardware (lees: de SoC en software) blijft nog altijd gelijk. Daarom durf ik de Mate 20 Pro aan te raden voor de kopers die geen 1.000 euro voor een smartphone over hebben, en tegelijkertijd wel op zoek zijn naar een geweldige cameraopstelling. Het is een moeilijke keuze. Maar, als je de keuze maakt en kiest voor de Huawei P30 Pro, gefeliciteerd! Niet alles is perfect, maar de compromissen zijn vrij klein.
Smartphones worden steeds gecompliceerder, dat hoef ik niemand meer te vertellen. Was het een flink aantal jaren terug nog speciaal om elkaar te bellen, dan kijk je tegenwoordig je ogen uit met diensten zoals WhatsApp. Huawei weet sinds een paar jaar een flink marktaandeel in Europa mee te nemen. Daarmee neemt Huawei het op tegen een aantal andere fabrikanten, zoals Samsung en Apple. Met succes dus, want de twee laatstgenoemde weten in de krimpende smartphonemarkt juist steeds minder telefoons te verkopen.
Huawei daarentegen ziet zijn verkopen elk jaar nog groeien. Wat mij betreft is het ook een verdiende groei. De afgelopen tijd heb ik flink wat Huawei-toestellen voorbij zien komen, en ik ben erg tevreden. Voornamelijk over het high-end segment, specifiek de Mate en P-series, ben ik erg te spreken. Tijdens mijn testen met de Huawei Mate 20 Pro bleek deze al uit te blinken. Over de Huawei P30 Pro zal ik de conclusie nog niet direct vrijgeven, maar ik kan wel zeggen dat ik blij verrast ben sinds de lancering in Parijs.
Ligt er een ‘goede’ basis?
Wat je nu precies kan scharen onder ‘goed’ is onderhevig aan ieders opvoeding en gedachtegoed die het vervolgens heeft opgedaan, vandaar dat het tussen haakjes staat. Maar, zonder enige grappen, het is belangrijk om in een smartphone een goede basis te hebben. Functies zoals de speciale camera’s zijn fijn, maar zijn niet altijd een reden om smartphones simpelweg aan te raden. Gelukkig weet de Chinese smartphonefabrikant mij te overtuigen met de P30 Pro. Het heeft even mogen duren, maar na twee weken uitgebreid het toestel te hebben gebruikt, weet ik niet beter. Voornamelijk de software was voor mij een heikel punt, maar dat bleek niet echt een probleem te zijn.
Dat had ook wel een reden, ik ben zelf een fervent gebruiker van ‘stock Android’, oftewel: Android zoals Google dat ooit in gedachten had. In die zin lijkt EMUI een enorme stap bergopwaarts. Toch lijkt deze berg, door aanpassingen van Huawei, steeds kleiner te worden. EMUI 9.1, gebaseerd op Android 9.0 Pie, kwam geïnstalleerd op de P30 Pro, en dat is zelfs voor mij fijn om mee te werken. Natuurlijk heeft het systeem qua uiterlijk weinig weg van Android 9.0 Pie op de Pixel, maar ik stoor mij daar inmiddels niet meer aan. Dat heeft ook te maken met de snelheid van EMUI. Nee, de P30 Pro voelt niet zo soepel als de OnePlus 6T met OxygenOS, maar de P30 Pro komt dichtbij, zeer dichtbij.
Qua icoontjes heeft Huawei, naar eigen zeggen, meer eenheid gecreëerd. Dat heeft het gedaan door (bijna) alle icoontjes in een vierkant vlak te plaatsen. Niet altijd even mooi, maar nog altijd net zo functioneel. Verder zijn er geen wijzigingen vanaf EMUI 9.0. Veel apps zijn nog altijd te verwijderen, iets wat ik dan ook vanaf moment één heb gedaan op de P30 Pro. Helaas heeft Huawei één belangrijk ding niet opgelost: notificaties op het vergrendelscherm. Daarmee zijn niet altijd al je notificaties gemakkelijk te zien, wat niet wordt geholpen door de afwezigheid van een notificatie-LED. Er is nu wel een Always-on-display, maar dan blijft een ledje voor mij toch wel een stuk handiger.
Zeer efficiënte processor
Er is natuurlijk wel een reden, naast de software, waarom alles zo vloeiend draait: dat is de HiSilicon Kirin 980 SoC. Dezelfde processor was al terug te vinden in de Mate 20 Pro, maar is nog altijd razendsnel. Er zijn slechts een paar telefoons die het in theoretische testen, zoals Geekbench en Antutu, voor zich hoeft te laten. Zelfs al moet deze telefoon bijvoorbeeld de S10-serie voor zich laten, dat verschil voel je niet zo gemakkelijk. Zelfs al houd je de telefoons naast elkaar, beide telefoons zijn gewoon razendsnel. Of je nu scrolt door Facebook, de hele dag gaat gamen of moet browsen alsof je leven ervan afhangt, alles verloopt gewoon vlot. Niks meer, niets minder: dit is alles wat je nodig hebt.
Een ander basiscomponent is het scherm. In de P30 Pro is deze naar een nieuwe formaat gestegen: 6,47-inch. Het is ook voor het eerst dat Huawei een AMOLED-scherm gebruikt, waarmee het dus wisselt van zijn OLED-schermen in de Mate 20 Pro. Qua resolutie valt het paneel wel relatief laag uit met 2.340 x 1.080. Zie je dat in de praktijk? Wat mij betreft niet. Kleurafstelling van het paneel is vrij goed: niet perfect, maar dat is gelukkig ook aan te passen naar je eigen wensen. Helderheid valt in vergelijking met de panelen die Samsung zelf gebruikt iets tegen, maar toch weet de P30 Pro nog ongeveer 827cd/m2 te behalen. In zonlicht zal je het scherm te allen tijde zonder problemen af kunnen lezen.
Verder heeft Huawei de schermranden van het toestel weten te verkleinen. Exacte percentages zijn er niet, maar de randen zijn wel een behoorlijk stuk kleiner geworden. Aan de onderkant zijn de randen nog vrij dik, het verschil met de Mate 20 Pro is daar relatief klein. Er is echter aan de bovenkant een veel kleinere notch aanwezig. In plaats van een rechthoekige notch, spreekt Huawei dit jaar over een ‘Dewdrop’ notch, deze heeft de vorm van een waterdruppel. Gelukkig is de notch ook niet veel hoger dan de ‘normale’ notificatiebalk. Ook kan je met deze notch ook bijna alle notificaties zien. Bij de Mate 20 Pro werd een groot deel van alle notificaties verborgen door de notch.
Tot dusver dus een prima scherm, maar de P30 Pro heeft meer technologie in het scherm verwerkt zitten. Te beginnen met de in-display vingerafdrukscanner. Wat mij betreft is het een grote winst voor Huawei, die in zijn P30 Pro laat zien dat deze scanners ook gewoon snel kunnen zijn. In geen van de gevallen had ik last dat mijn vinger niet herkend kon worden. Dankjewel, Huawei! Ook biedt het scherm een ingebouwde speaker voor telefoongesprekken. Die overigens zeer helder klinkt, en daardoor fijn is in dagelijks gebruik. Het was even vreemd geen speaker meer te zien, maar je went er snel genoeg aan. Voor beide technieken weet Huawei een vrij goede ervaring te bieden…
‘Breathing Crystal is adembenemend’
Bij de lancering van de Huawei P30 Pro, was het design voor mij het meest opvallende onderdeel. De kleuren van de smartphone zijn werkelijk adembenemend. Naast Aurora, die moet lijken op de Aurora kleur van de Mate 20 Pro, is Breathing Crystal een indrukwekkend staaltje design van Huawei. Onderop loopt de kleur over van paars naar een soort lichtblauw. Houd je Breathing Crystal in het zonlicht dan zie je een oranje gloed. Dat maakt het bedrijf mogelijk door verschillende lagen van gekleurd ‘doorzichtige’ film te gebruiken. Verder is er ook nog een ‘saaie’ zwarte variant, naast de (beperkt beschikbare) Amber Sunrise-kleurvariant. Maar, wees gerust, zelfs al koop je de zwarte P30 (Pro), het toestel ziet er zeer strak uit.
Het design eindigt echter niet bij de kleuren. Andere elementen moet je natuurlijk ook meenemen bij een oordeel. Natuurlijk is design iets persoonlijks, maar er zijn voldoende elementen om te benoemen. Te beginnen bij de achterkant, die is gemaakt van (slibberig) glas. Voor de camera’s zit er een behoorlijke ‘knobbel’ aan de achterkant, net wat onhandig als je het toestel zonder hoesje op de tafel plaatst. Qua ergonomie helpt de glazen en aluminium constructie wel enorm. Ook aan de voorkant is het scherm licht gebogen aan de twee kanten. Helaas zie je wel een verkleuring bij de randen van het scherm als je er recht op kijkt. De naad tussen het scherm en het (mee)gekleurde aluminium frame is, zoals verwacht mag worden, enorm netjes afgewerkt.
Zoals aangegeven heeft het frame deels de kleurstelling van Breathing Crystal meegekregen. Ook is het frame aan de onder- en bovenkant afgevlakt. Waarom de Chinese fabrikant ervoor heeft gekozen om deze kanten af te vlakken, is niet te zeggen. Het maakt wel dat het vasthouden van de telefoon een stuk fijner is, tezamen met het afgeronde glas. Op het platte vlak aan de bovenkant zit een microfoon tezamen met de infrarood-zender. Deze kan gebruikt worden met de ingebouwde app om je televisie te bedienen. Aan de onderkant zit de USB-C-poort, een speaker en de microfoon. Als voor de speaker, dat is voortaan een mono-variant. Mono-geluid is natuurlijk minder, maar de geluidskwaliteit blijft nog altijd prima.
De (nieuwe) camera-koning is opgestaan
Er ligt een goede basis, al zal niet iedereen een fan zijn van de geïnstalleerde software. Waar is deze basis dan voor nodig? Huawei laat al sinds een paar jaar weten dat de P-serie staat voor design en camera-ontwikkelingen. Met de P-serie de afgelopen jaren liet het bedrijf dit al overduidelijk zien. Bij de P30-serie breekt Huawei wederom een geheel nieuw tijdperk aan: het zijn mogelijk de beste camera’s op een smartphone. Laten we maar even over de vier camera’s praten, en nee: het zijn er vier aan de achterkant, niet vier in totaal inclusief de selfiecamera. Allereerst is de 40 MP-camera weer terug, dit jaar met een nieuwe ‘pixel-binning’-technologie. Met deze technologie voegt het meerdere pixels (vier) samen tot één pixel. Met de RYYB-opstelling zou het ongekende lichtgevoeligheid verkrijgen.
Naast de 40 MP-sensor is ook de 20 MP-sensor met groothoeklens weer terug. Daarmee kan je gemakkelijk een gebouw in het plaatje verwerken zonder enorm ver weg te staan. Sta je wel ver weg, dan helpt de nieuwe 8 MP-sensor met 5x optische zoom je verder. Is 5x zoom niet voldoende, dan heb je de beschikking over 10x ‘Hybrid zoom’. Ook gaat de zoom nog verder tot 50x digital zoom. Daarmee kan je objecten die ontzettend ver weg zijn met gemak in beeld krijgen. Als vierde krijg je ook nog de beschikking over een TOF-sensor. TOF staat voor Time Of Flight. Nu in het Nederlands: het is een sensor waarmee diepte gemeten kan worden, door lasersignalen te sturen en te meten hoe lang het duurt voordat deze weer bij de smartphone zijn toegekomen.
Is dat ook een goede opstelling? Ik kan met een woord zeggen: JA! Met de 40 MP-sensor schiet je overdag enorm mooie foto’s, maar het is in het donker dat deze sensor echt tot leven komt. Waar elke andere smartphone in dezelfde situatie een zwart beeld levert, krijg je bij de P30 Pro nog een bruikbaar resultaat. Dat wordt mede geholpen door de hoge ISO-waarde die de P30 Pro kan behalen: 409.600. Natuurlijk bevatten foto’s in de nacht meer ruis dan overdag, maar de 40 MP-sensor levert geweldig werk af. Dat kan ook gezegd worden van de 20 MP-sensor. Met de ‘Night-modus’ kan ook deze sensor prima foto’s schieten in de avond. Daar gaat het echter niet om: je kan er echt geweldige groothoekfoto’s mee maken. Huawei weet bij al zijn foto’s enorm veel details bewaren, indrukwekkend voor een smartphone.
Nu ben ik de belangrijkste sensor voor mij nog niet vergeten: de sensor met 5x optische zoom. Tijdens de periode met de smartphone was dat de sensor die ik het meest gebruikt hebt. Vaak genoeg ben je net iets te ver van een object, iets wat je dus op kan lossen met de P30 Pro. Bij het inzoomen zie je direct dat er beeldstabilisatie aanwezig is. Deze stabilisatie is hartstikke vloeiend en zorgt er juist voor dat van objecten in de verte een scherp beeld kan verkrijgen. Bij de watertoren op de foto zie je in de verte geen details van het dak of de stenen. Schiet je met optische zoom, dan zie je deze details juist in vol ornaat. Ook met ‘Hybrid zoom’ (10x) zijn de objecten nog hartstikke scherp, en nog een stapje dichterbij. Je kan vervolgens tot 50 keer op een digitale wijze inzoomen, al verlies je dan wel een hoop details in de foto.
‘Huawei, doe mij er nog maar zo eentje’
Verder is de batterij, met een capaciteit van 4.200 mAh, ook gewoon geweldig te noemen. Een dag eindigen met 30-40 procent batterij over, is eerder regel dan uitzondering. Toch leeg? Dan laad je deze met de 40W-lader razendsnel weer op. Er zit wel een prijskaartje aan van 999 euro voor de ‘basisvariant’ met 128GB-opslag en 8 GB RAM. Toch ben ik enorm tevreden over de Huawei P30 Pro. Wat mij betreft zou het, met uitzondering van de toch wel kleurrijke software, een telefoon zijn die ik aan eenieder aan zou durven raden die op zoek is naar een high-end toestel. Huawei, doe mij er nog maar eentje.
Tot volgend jaar… Mijn Mate 20 Pro mag dan ook met pensioen. Toch blijft ook dat een goede telefoon. Qua camera’s loopt de P30 Pro wel echt weer een heel stuk voor, maar de interne hardware (lees: de SoC en software) blijft nog altijd gelijk. Daarom durf ik de Mate 20 Pro aan te raden voor de kopers die geen 1.000 euro voor een smartphone over hebben, en tegelijkertijd wel op zoek zijn naar een geweldige cameraopstelling. Het is een moeilijke keuze. Maar, als je de keuze maakt en kiest voor de Huawei P30 Pro, gefeliciteerd! Niet alles is perfect, maar de compromissen zijn vrij klein.
