Review Parrot Bebop 2: toegankelijk vliegplezier
De Parrot Bebop was een pareltje in de kunst der drones. Hij vloog goed, nam goede beelden en iedereen was blij. Voor de tweede versie van zijn populaire model, besliste de dronefabrikant echter om optische beeldstabilisatie achterwege te laten. Vrees niet, je krijgt wel nog steeds een softwarematige digitale stabilisatie voorgeschoteld. Die werkt verbluffend goed; wanneer je vliegt, zie je op je scherm haast niet dat hij beweegt. Dat is anderzijds ook wel lastig, want wanneer de drone uit je gezichtsbeeld is, moet je vertrouwen op de visuele aanwijzingen op je scherm.
Ik ging aan de slag met de Bebop 2 in combinatie met de Skycontroller. Die afstandsbediening biedt meer controle over de drone en breidt het bereik flink uit, maar jaagt het prijskaartje ook een stuk de hoogte in.
Een warm bad
Leren vliegen met een drone is als het nemen van een erg warm bad. Je moet je er heel langzaam, stapje per stapje, laten inglijden. Anders spring je gillend uit de kuip en schreeuw je de keet bij elkaar. Bij de Bebop 2 is dat niet anders. Je speelt immers met een gadget dat je net geen maandloon kost. Ikzelf had ondertussen al enige ervaring met drones, maar elke drone is anders. Ook ik begon bedeesd aan deze test, met de nodige voorzorgsmaatregelen. Wie in de instellingen van de Freeflight 3-app gaat neuzen, zal immers enkele handige en leuke dingen tegenkomen. Zo kan je bijvoorbeeld instellen dat de drone maar een beperkte hoogte mag halen, een beperkte afstand van jou verwijderd mag geraken en dat hij slechts een bepaalde hellingsgraad (snelheid) kan halen. Vertrouw je het zaakje niet helemaal, dan zet je deze instelling best op een lager pitje.
Stabilisatie
Niet enkel de beelden worden voor jou gestabiliseerd, ook de drone zelf wordt automatisch bijgestuurd. Laat je de bedieningsknoppen los, zowel de fysieke van de Skycontroller als de virtuele knoppen op je smartphone- of tabletscherm, dan stopt de drone, stabiliseert hij zich en blijft hij ter plekke vliegen. In de mate van het mogelijke natuurlijk; staat er te veel wind, dan zal hij wel enkele centimeters uitwijken. Dit mechanisme maakt dat Parrot een ideale instapmaat is voor de beginnende drone-enthousiast.
Stotterende beelden
De app werkt over het algemeen erg goed. Verbinden met de drone of Skycontroller gaat soms wat moeizaam, maar eens je verbonden bent zal je weinig tot geen problemen ondervinden. Verbinden met de Skycontroller doe je via de wifiverbinding van je toestel. Vind je de Skycontroller niet terug in de lijst, kijk dan even in de app zelf onder instellingen. Daar kan je zowel verbinden met de controller als met de drone zelf. Je smartphone of tablet wordt vervolgens gebruikt als monitor voor de camera van de Bebop 2. Met 14 MP en een resolutie van 1920 x 1080 pixels is die camera meer dan degelijk. Het is een fish-eye cameralens, wat betekent dat wanneer je rondkijkt met de camera, de randen van de lens een erg slecht beeld en zwarte randen oplevert. Hou je je focus rond het centrale punt, dan is er geen probleem. Heb je zitten morrelen aan het camerastandpunt en ben je het noorden even kwijt, dan wordt dit automatisch rechtgezet met een druk op een knopje.
Wel heb ik gemerkt dat de beelden op je scherm vanaf een redelijke afstand steeds vertraagd worden weergegeven. Bij mij trad dit probleem al op bij een 500 meter, terwijl je met de Skycontroller toch zeker 2 kilometer moet kunnen halen. Ik vertrouwde het hele zaakje niet en drukte op de knop die de drone automatisch doet terugkeren naar mijn positie. Tot jolijt van mijn goede nachtrust, werkte dit uitstekend. Als je de verbinding verliest met de drone, moet je overigens ook niet wanhopen: standaard staat ingesteld dat hij na 60 seconden zonder verbinding automatisch terugkeert naar jou. Deze tijdspanne kan je naar eigen wens zelf instellen. Gebruik je de drone zonder de extra controller, dan haal je een bereik van 300 meter.
Enkele voorbeeldfoto’s gemaakt met de Parrot Bebop 2, rechtstreeks uit de camera:
Stevige batterijen
Koop je de Bebop 2, dan krijg je daar één uit de kluiten gewassen batterij bij. Met deze batterij kan je een 25-tal minuten vliegen. Koop je de Skycontroller erbij (die apart 400 euro kost), dan krijg je nog een extra batterij erbij. Deze tweede batterij gebruik je in eerste instantie om de controller van stroom te voorzien. Gelukkig heeft die niet zo heel veel nodig, waardoor je bij de nodige omschakeling nog zeker 90 procent overhoudt. Wie slim wisselt, komt zo makkelijk aan 40 minuten vliegtijd. Belangrijk pluspunt ten opzichte van zijn voorganger: de batterij klikt nu stevig vast, terwijl dit in het verleden gebeurde met velcro. Een welgekomen verbetering die ook bijdraagt aan het veiligheidsgevoel.
Conclusie
Mijn tijd met de Bebop 2 was erg aangenaam. Op de vermelde ongemakken na, ondervond ik niet echt problemen om met het toestel te vliegen. Wel vraagt het vaak veel vertrouwen van jou naar het ding toe. Het is niet altijd makkelijk om je blik los te scheuren van het fysieke ding en in de plaats te kijken naar de beelden op je scherm. Met de camera zie je nu eenmaal niet zo veel als wanneer je recht naar de drone kijkt. Je moet erop vertrouwen dat de systemen van Parrot goed genoeg werken om jouw foutjes te kunnen corrigeren. Maar dat mag de pret zeker niet drukken. Let wel: deze drone is ideaal voor beginnende vliegeniers die geen hoge eisen stellen aan beeldkwaliteit. Zij die gevorderd zijn of wél een goede beeldkwaliteit verwachten, kijken beter naar andere drones, bijvoorbeeld van Yuneec of DJI.
De Parrot Bebop was een pareltje in de kunst der drones. Hij vloog goed, nam goede beelden en iedereen was blij. Voor de tweede versie van zijn populaire model, besliste de dronefabrikant echter om optische beeldstabilisatie achterwege te laten. Vrees niet, je krijgt wel nog steeds een softwarematige digitale stabilisatie voorgeschoteld. Die werkt verbluffend goed; wanneer je vliegt, zie je op je scherm haast niet dat hij beweegt. Dat is anderzijds ook wel lastig, want wanneer de drone uit je gezichtsbeeld is, moet je vertrouwen op de visuele aanwijzingen op je scherm.
Ik ging aan de slag met de Bebop 2 in combinatie met de Skycontroller. Die afstandsbediening biedt meer controle over de drone en breidt het bereik flink uit, maar jaagt het prijskaartje ook een stuk de hoogte in.
Een warm bad
Leren vliegen met een drone is als het nemen van een erg warm bad. Je moet je er heel langzaam, stapje per stapje, laten inglijden. Anders spring je gillend uit de kuip en schreeuw je de keet bij elkaar. Bij de Bebop 2 is dat niet anders. Je speelt immers met een gadget dat je net geen maandloon kost. Ikzelf had ondertussen al enige ervaring met drones, maar elke drone is anders. Ook ik begon bedeesd aan deze test, met de nodige voorzorgsmaatregelen. Wie in de instellingen van de Freeflight 3-app gaat neuzen, zal immers enkele handige en leuke dingen tegenkomen. Zo kan je bijvoorbeeld instellen dat de drone maar een beperkte hoogte mag halen, een beperkte afstand van jou verwijderd mag geraken en dat hij slechts een bepaalde hellingsgraad (snelheid) kan halen. Vertrouw je het zaakje niet helemaal, dan zet je deze instelling best op een lager pitje.
Stabilisatie
Niet enkel de beelden worden voor jou gestabiliseerd, ook de drone zelf wordt automatisch bijgestuurd. Laat je de bedieningsknoppen los, zowel de fysieke van de Skycontroller als de virtuele knoppen op je smartphone- of tabletscherm, dan stopt de drone, stabiliseert hij zich en blijft hij ter plekke vliegen. In de mate van het mogelijke natuurlijk; staat er te veel wind, dan zal hij wel enkele centimeters uitwijken. Dit mechanisme maakt dat Parrot een ideale instapmaat is voor de beginnende drone-enthousiast.
Stotterende beelden
De app werkt over het algemeen erg goed. Verbinden met de drone of Skycontroller gaat soms wat moeizaam, maar eens je verbonden bent zal je weinig tot geen problemen ondervinden. Verbinden met de Skycontroller doe je via de wifiverbinding van je toestel. Vind je de Skycontroller niet terug in de lijst, kijk dan even in de app zelf onder instellingen. Daar kan je zowel verbinden met de controller als met de drone zelf. Je smartphone of tablet wordt vervolgens gebruikt als monitor voor de camera van de Bebop 2. Met 14 MP en een resolutie van 1920 x 1080 pixels is die camera meer dan degelijk. Het is een fish-eye cameralens, wat betekent dat wanneer je rondkijkt met de camera, de randen van de lens een erg slecht beeld en zwarte randen oplevert. Hou je je focus rond het centrale punt, dan is er geen probleem. Heb je zitten morrelen aan het camerastandpunt en ben je het noorden even kwijt, dan wordt dit automatisch rechtgezet met een druk op een knopje.
Wel heb ik gemerkt dat de beelden op je scherm vanaf een redelijke afstand steeds vertraagd worden weergegeven. Bij mij trad dit probleem al op bij een 500 meter, terwijl je met de Skycontroller toch zeker 2 kilometer moet kunnen halen. Ik vertrouwde het hele zaakje niet en drukte op de knop die de drone automatisch doet terugkeren naar mijn positie. Tot jolijt van mijn goede nachtrust, werkte dit uitstekend. Als je de verbinding verliest met de drone, moet je overigens ook niet wanhopen: standaard staat ingesteld dat hij na 60 seconden zonder verbinding automatisch terugkeert naar jou. Deze tijdspanne kan je naar eigen wens zelf instellen. Gebruik je de drone zonder de extra controller, dan haal je een bereik van 300 meter.
Enkele voorbeeldfoto’s gemaakt met de Parrot Bebop 2, rechtstreeks uit de camera:
Stevige batterijen
Koop je de Bebop 2, dan krijg je daar één uit de kluiten gewassen batterij bij. Met deze batterij kan je een 25-tal minuten vliegen. Koop je de Skycontroller erbij (die apart 400 euro kost), dan krijg je nog een extra batterij erbij. Deze tweede batterij gebruik je in eerste instantie om de controller van stroom te voorzien. Gelukkig heeft die niet zo heel veel nodig, waardoor je bij de nodige omschakeling nog zeker 90 procent overhoudt. Wie slim wisselt, komt zo makkelijk aan 40 minuten vliegtijd. Belangrijk pluspunt ten opzichte van zijn voorganger: de batterij klikt nu stevig vast, terwijl dit in het verleden gebeurde met velcro. Een welgekomen verbetering die ook bijdraagt aan het veiligheidsgevoel.
Conclusie
Mijn tijd met de Bebop 2 was erg aangenaam. Op de vermelde ongemakken na, ondervond ik niet echt problemen om met het toestel te vliegen. Wel vraagt het vaak veel vertrouwen van jou naar het ding toe. Het is niet altijd makkelijk om je blik los te scheuren van het fysieke ding en in de plaats te kijken naar de beelden op je scherm. Met de camera zie je nu eenmaal niet zo veel als wanneer je recht naar de drone kijkt. Je moet erop vertrouwen dat de systemen van Parrot goed genoeg werken om jouw foutjes te kunnen corrigeren. Maar dat mag de pret zeker niet drukken. Let wel: deze drone is ideaal voor beginnende vliegeniers die geen hoge eisen stellen aan beeldkwaliteit. Zij die gevorderd zijn of wél een goede beeldkwaliteit verwachten, kijken beter naar andere drones, bijvoorbeeld van Yuneec of DJI.
