Aan de slag met Googles kartonnen virtual reality-bril
Eén van de verrassingen die Google vorige maand voor de bezoekers van zijn I/O-ontwikkelaarsconferentie in petto had, leek op het eerste zicht niet meer dan een stuk karton. Dat stuk karton bleek in realiteit een doe-het-zelf virtual reality-bril te zijn, die toepasselijk Cardboard werd gedoopt.
Karton
Virtual reality staat nog in zijn kinderschoenen en vereist zeer specifieke – en dure – hardware, waardoor de technologie voor veel mensen buiten het bereik ligt. Om dat te verhelpen heeft Google Cardboard bedacht, een goedkope manier om virtual reality voor het grote publiek beschikbaar te maken, zodat ze uit eerste hand de mogelijkheden kunnen ervaren.
[related_article id=”158901″]
Cardboard is in essentie een kartonnen behuizing voor een Androidsmartphone, voorzien van een paar lenzen, wat velcro, een elastiekje en enkele magneten. Het is je smartphone die de motor vormt, maar de kartonnen bril zorgt er voor dat je de virtual reality ook echt kan ervaren. Google vertelt op zijn website hoe je de bril in elkaar zet, maar laat het aan jou over om de onderdelen bij elkaar te sprokkelen. Het kan echter ook makkelijker. Een aantal webwinkels bieden samengestelde kits aan, al dan niet geassembleerd, zodat je zelf niet op zoek moet gaan naar de verschillende componenten. Zo konden wij voor 20 dollar – min of meer de prijs van de onderdelen – een bril op de kop tikken bij Unofficial Cardboard.
View-Master
Wie vroeger al eens door een View-Master keek om vol verwondering de foto’s tot leven te zien komen, zal bij de Cardboard een gelijkaardige ervaring beleven. De kartonnen bril lijkt niet alleen een beetje op de bekende stereoscoop, hij werkt ook op nagenoeg dezelfde manier. Een tussenschot tussen de twee lenzen splitst je gezichtsveld, terwijl de smartphone beide ogen afzonderlijk hetzelfde beeld voorschotelt, net zoals bij de schijfjes in een View-Master. Je hersenen voegen die beelden vervolgens samen tot een geheel.
Leuk detail: de bril wordt hoofdzakelijk via headtracking bediend, maar daarnaast is er aan de linkerkant ook een hendel, net als bij een View-Master. Het leuke daarvan is dat die hendel op geen enkele manier verbonden is met je smartphone, maar hem toch kan bedienen. Het geheim daarachter zit hem in de magneten aan de binnen- en de buitenkant van de Cardboard. Wanneer je de hendel naar beneden duwt, zorgt dat voor een verandering in het magnetisch veld tussen de magneten. Die verandering wordt opgevangen door de magnetometer in je smartphone, zodat die weet dat hij een actie moet uitvoeren.
Het grote verschil met een View-Master is natuurlijk dat je niet naar een foto kijkt, maar naar een bewegend beeld in 360 graden, waardoor je een ruimtelijk gevoel krijgt en je in een andere realiteit waant. Dat beeld wordt door je smartphone gegenereerd. De bril zou moeten werken met de meeste moderne Androidtelefoons die draaien op Jelly Bean 4.1 of hoger, maar Google heeft de compatibiliteit zelf nog maar met een handvol toestellen getest. De magnetische input die hierboven werd besproken in het bijzonder zal niet zomaar bij elk toestel werken.
Potentieel
Google heeft zelf een Cardboard-app in de Play Store geplaatst die de mogelijkheden van de virtual reality-bril uit de doeken doet. Met de app kan je door een landschap wandelen, door de straten van Parijs rijden in Google Earth of Youtube-filmpjes kijken in een virtueel theater. Op g.co/chromevr vind je nog meer demo’s die draaien in de Chrome-browser, zoals een spelletje waarin je munten moet verzamelen, een helikoptervlucht over het Groot Barrièrerif of een ritje in een achtbaan, om maar een paar voorbeelden te noemen. Ten slotte kunnen ontwikkelaars ook zelf aan de slag om applicaties voor Cardboard te ontwikkelen. Er zijn er reeds enkele beschikbaar, maar ze zijn niet zo makkelijk te vinden. De beste manier is momenteel om in de Play Store te zoeken naar “virtual reality” of “vr”.
Afgaande op bovenstaande voorbeelden, kan je moeilijk stellen dat de Cardboard momenteel een echt gebruiksnut heeft. Toch is dat wel het geval. Door een eenvoudig en toegankelijk product als de Cardboard op de markt te brengen, kan Google virtual reality een flinke boost geven en meer mensen bekend maken met de technologie. Iedereen die we de Cardboard in handen hebben gegeven, stond met open mond door de bril te staren terwijl ze een looping maakten in een achtbaan of door de straten van Parijs raceten. De kwaliteit van Cardboard laat misschien te wensen over, maar het potentieel van de techniek – in domeinen als films en games, maar ook onderwijs – is meteen duidelijk. En dat is uiteindelijk het doel van Google.
Eén van de verrassingen die Google vorige maand voor de bezoekers van zijn I/O-ontwikkelaarsconferentie in petto had, leek op het eerste zicht niet meer dan een stuk karton. Dat stuk karton bleek in realiteit een doe-het-zelf virtual reality-bril te zijn, die toepasselijk Cardboard werd gedoopt.
Karton
Virtual reality staat nog in zijn kinderschoenen en vereist zeer specifieke – en dure – hardware, waardoor de technologie voor veel mensen buiten het bereik ligt. Om dat te verhelpen heeft Google Cardboard bedacht, een goedkope manier om virtual reality voor het grote publiek beschikbaar te maken, zodat ze uit eerste hand de mogelijkheden kunnen ervaren.
[related_article id=”158901″]
Cardboard is in essentie een kartonnen behuizing voor een Androidsmartphone, voorzien van een paar lenzen, wat velcro, een elastiekje en enkele magneten. Het is je smartphone die de motor vormt, maar de kartonnen bril zorgt er voor dat je de virtual reality ook echt kan ervaren. Google vertelt op zijn website hoe je de bril in elkaar zet, maar laat het aan jou over om de onderdelen bij elkaar te sprokkelen. Het kan echter ook makkelijker. Een aantal webwinkels bieden samengestelde kits aan, al dan niet geassembleerd, zodat je zelf niet op zoek moet gaan naar de verschillende componenten. Zo konden wij voor 20 dollar – min of meer de prijs van de onderdelen – een bril op de kop tikken bij Unofficial Cardboard.
View-Master
Wie vroeger al eens door een View-Master keek om vol verwondering de foto’s tot leven te zien komen, zal bij de Cardboard een gelijkaardige ervaring beleven. De kartonnen bril lijkt niet alleen een beetje op de bekende stereoscoop, hij werkt ook op nagenoeg dezelfde manier. Een tussenschot tussen de twee lenzen splitst je gezichtsveld, terwijl de smartphone beide ogen afzonderlijk hetzelfde beeld voorschotelt, net zoals bij de schijfjes in een View-Master. Je hersenen voegen die beelden vervolgens samen tot een geheel.
Leuk detail: de bril wordt hoofdzakelijk via headtracking bediend, maar daarnaast is er aan de linkerkant ook een hendel, net als bij een View-Master. Het leuke daarvan is dat die hendel op geen enkele manier verbonden is met je smartphone, maar hem toch kan bedienen. Het geheim daarachter zit hem in de magneten aan de binnen- en de buitenkant van de Cardboard. Wanneer je de hendel naar beneden duwt, zorgt dat voor een verandering in het magnetisch veld tussen de magneten. Die verandering wordt opgevangen door de magnetometer in je smartphone, zodat die weet dat hij een actie moet uitvoeren.
Het grote verschil met een View-Master is natuurlijk dat je niet naar een foto kijkt, maar naar een bewegend beeld in 360 graden, waardoor je een ruimtelijk gevoel krijgt en je in een andere realiteit waant. Dat beeld wordt door je smartphone gegenereerd. De bril zou moeten werken met de meeste moderne Androidtelefoons die draaien op Jelly Bean 4.1 of hoger, maar Google heeft de compatibiliteit zelf nog maar met een handvol toestellen getest. De magnetische input die hierboven werd besproken in het bijzonder zal niet zomaar bij elk toestel werken.
Potentieel
Google heeft zelf een Cardboard-app in de Play Store geplaatst die de mogelijkheden van de virtual reality-bril uit de doeken doet. Met de app kan je door een landschap wandelen, door de straten van Parijs rijden in Google Earth of Youtube-filmpjes kijken in een virtueel theater. Op g.co/chromevr vind je nog meer demo’s die draaien in de Chrome-browser, zoals een spelletje waarin je munten moet verzamelen, een helikoptervlucht over het Groot Barrièrerif of een ritje in een achtbaan, om maar een paar voorbeelden te noemen. Ten slotte kunnen ontwikkelaars ook zelf aan de slag om applicaties voor Cardboard te ontwikkelen. Er zijn er reeds enkele beschikbaar, maar ze zijn niet zo makkelijk te vinden. De beste manier is momenteel om in de Play Store te zoeken naar “virtual reality” of “vr”.
Afgaande op bovenstaande voorbeelden, kan je moeilijk stellen dat de Cardboard momenteel een echt gebruiksnut heeft. Toch is dat wel het geval. Door een eenvoudig en toegankelijk product als de Cardboard op de markt te brengen, kan Google virtual reality een flinke boost geven en meer mensen bekend maken met de technologie. Iedereen die we de Cardboard in handen hebben gegeven, stond met open mond door de bril te staren terwijl ze een looping maakten in een achtbaan of door de straten van Parijs raceten. De kwaliteit van Cardboard laat misschien te wensen over, maar het potentieel van de techniek – in domeinen als films en games, maar ook onderwijs – is meteen duidelijk. En dat is uiteindelijk het doel van Google.
