Review LG G3: prestatiemonster
Vorig jaar verraste LG vriend en vijand met de G2: eindelijk een topsmartphone uit de stal van LG die de concurrentie kon aangaan met Samsung en consoorten. Om van een wederopstanding van LG te spreken, is er natuurlijk eerst wel bevestiging nodig. De G3 moet daarvoor zorgen en daar heeft LG alles voor uit de kast getrokken.
Quad HD
De LG G3 is een droom voor iedereen die graag naar specificaties loert. Haast alles wat je tegenwoordig in een smartphone kan droppen, vind je hier terug. Het meest tot de verbeelding sprekend is zonder twijfel het Quad HD-scherm, een van de grootste aandachtstrekkers als je naar de productfiche kijkt. Een schermresolutie die waarschijnlijk groter is dan die van je televisie op een 5,5 inchscherm, heeft dat nut? Na twee weken gebruik moet ik eerlijk toegeven dat het verschil met Full HD amper zichtbaar is. Enkel dankzij een specifiek Quad HD-filmpje of bij piepkleine tekens zie je het, maar daarvoor heb je sterk getrainde ogen nodig en moet je van heel dichtbij naar het schermpje loeren. Knap spierballenwerk van LG, maar in mijn ogen totaal overbodig.
Is het scherm daarom een teleurstelling? Absoluut niet! Het is zonder twijfel een van de allerbeste lcd-schermen met een sterk contrast. Ondanks de hoge pixeldichtheid heeft het scherm een hoge helderheid, althans wanneer het toestel niet te warm is. Is het dat wel, dan krijg je een waarschuwing wanneer je de helderheid hoger wil zetten dat het niet kan. De helderheid blijft op 90 procent steken, en dat is net te weinig om bij vol zonlicht comfortabel te werken. En net toevallig wanneer het buiten warm is als de zon schijnt, bots je op die beperking. In dat opzicht heb ik persoonlijk liever het scherm van zijn voorganger, de G2.
De schermgrootte is ook opgekrikt van 5,1 inch naar 5,5 inch. Smartphones blijven dus verder groeien in de ogen van LG, maar 5,5 inch is toch wel heel dicht tegen het maximum waar je een vlaggenschip aan wil laten leunen. Ondanks zijn groot scherm, voelt de G3 kleiner aan omwille van zijn bijzonder dunne schermranden en concave vorm.
Topspecificaties
Wanneer je het lijstje van specificaties verder afgaat, heeft de G3 alles aan boord wat je kan verwachten: Qualcomm Snapdragon 801 2,5 GHz quadcoreprocessor, 2 GB LDDR3 RAM, 13 megapixelcamera met optische beeldstabilisatie, laserfocus, draadloos laden, 3.000 mAh verwijderbare batterij en het bovengenoemde Quad HD-scherm. Genoeg om geeks te laten kwijlen, maar heb je er ook wat aan in de praktijk?
De G3 voelt alvast razendsnel aan. Wanneer je doorheen de menu’s scrolt, meerdere taken tegelijk uitvoert, multitaskt, alles gebeurt zonder enig probleem. Althans, buiten de verschillende scrollanimaties doorheen de schil van LG. Die is een pak lichter dan op de G2 het geval was, maar desondanks durft die heel af en toe te schokken. Maar daarover later meer.
Laserfocus
De 13 megapixelcamera van de LG G2 moet zowat de meest onderschatte camera zijn van alle topsmartphones vorig jaar, want er waren er weinig die beter deden. De G3 gaat verder op dat elan en behoudt de optische beeldstabilisatie en 13 megapixelresolutie. De stabilisatie zouden ze zelfs nog verder hebben geoptimaliseerd, maar daar merk ik weinig van. De foto’s zien er bijna allemaal schitterend uit, zelfs wanneer de lichtomstandigheden niet optimaal zijn. Bovendien is de interface zo eenvoudig gemaakt dat iedereen ermee om kan. Qua fotokwaliteit, uitgezonderd de Lumia 1020, komt er voorlopig niets anders in de buurt.
Bijzondere nieuwheid? De laser waarmee hij focust. De meest bekende toepassing daarvan zijn de flitscamera’s langs de weg. Daar moet de camera razendsnel kunnen focussen om de nummerplaat herkenbaar te fotograferen, waarvoor het gebruik maakt van een laser. Bij de G3 zien we bij klaarlichte dag niet echt een snelheidsrecord sneuvelen, de HTC One en Samsung Galaxy S5 zijn net zo snel, maar wanneer de lichtomstandigheden niet ideaal zijn straalt de G3 terwijl de rest meer tijd nodig heeft om scherp te stellen.
Plastic/metaal
De verwijderbare batterij is een plus die we in de G2 niet hadden, ondanks dat het ontwerp nagenoeg identiek is. De knoppen staan ook deze keer opnieuw aan de achterkant. Ik heb de G2 een aantal maanden getest, en eens je die knoppen gewend bent, wil je niets liever. Geen knoppen aan de zijkant, met als resultaat een strak design. Bovendien wil ik graag extra duidelijkheid scheppen over de achterkant van de G3. Die is van plastic, maar door de metaalcoating achteraan krijg je toch een premium gevoel. Veel beter dan bij de Samsung Galaxy S5, maar omdat het geen aluminium unibody is, voelt hij ook weer niet zo stevig als de HTC One.
Geen knoppen aan de zijkant kan lastig zijn wanneer je toestel plat op tafel ligt, maar daar had LG vorig jaar al een oplossing voor gevonden door het scherm permanent actief te houden. Gewoon even dubbeltikken, en je activeert het toestel. Eerder dit jaar introduceerde LG ook Knock Code om je toestel met een tikpatroon te ontgrendelen, en vanzelfsprekend zit dat ook in de G3 ingebakken. Om het toestel in slaapstand te zetten, dubbeltik je op de statusbalk bovenaan, of op een leeg vak op je startscherm. Achteraan vind je nog een mono luidspreker die ontzettend hard kan en lang zuiver blijft klinken. Het komt heel aardig in de buurt van de HTC One, en dat mag LG als een compliment aanzien. Ik had liever de luidsprekers nog onderaan het toestel gezien zoals op de G2, maar dat ging designtechnisch niet meer.
Plat design
Apple heeft de voorzet gegeven met iOS 7, en nu lijkt de concurrentie net dezelfde weg op te wandelen. Na de Samsung Galaxy S5 en de Huawei Ascend P7 heeft ook de LG G3 een zogenaamd ‘flat design’. De icoontjes zien er veel strakker uit en net als de Galaxy S5 heeft ook LG ingeboet aan meegeleverde software, de zogenaamde bloatware. Enkel is LG er minder grof met de borstel doorgegaan. Dingen zoals McAfee Security of Box beslis ik liever zelf of ik die mee installeer, net als een handvol andere apps van LG. Het is zeker een stap in de goeie richting, maar dan zou ik nog liever een aantal apps schrappen en naar het Update Center verhuizen, zodat je zelf kan kiezen of je die wil installeren.
Opvallend is wel dat standaard apps zoals bijvoorbeeld Rekenmachine, Downloads, Quick Remote (IR-sensor) en Taken wel te verwijderen zijn, iets wat voordien niet kon. In de statusbalk vind je deze keer ook ronde icoontjes met sneltoetsen, en ook QSlide maakt opnieuw zijn opwachting. Het dringt zich niet meer zo sterk op als bij de G2 het geval was, dus als je het niets vind, geef je het geen aandacht.
Wat me wel stoorde is dat de interface niet altijd vlot reageerde, ondanks dat de G3 een prestatiemonster is. Wanneer je het appvenster opent en direct begint te scrollen, zit er toch telkens hier en daar een duidelijke ‘schok’ in de animatie. Ook in submenu’s komt het soms terug, en dat is iets dat eigenlijk niet hoort bij zo’n toptoestel. Tot op vandaag heb ik gecheckt voor een software-update die het euvel misschien zou verhelpen, maar tevergeefs. Misschien toch maar een iets minder zware schil nemen LG?
Autonomie
Ondanks dat het scherm een stuk groter is dan de G2, zit er in de G3 identiek dezelfde batterij (3.000 mAh). De reden daarachter is dat de G3 een vervangbare batterij heeft, terwijl de G2 dat niet had. Komt dat dan wel goed met een groter scherm, stevigere processor en Quad HD-resolutie? Na de G2 meerdere maanden getest te hebben, moet ik na 10 dagen zeggen dat de G3 minder goed scoort qua autonomie. Je haalt het einde van de dag wanneer je alles inschakelt (bluetooth, wifi, nfc, 4G), maar dan moet je er niet té intensief mee aan de slag, anders haal je het niet.
Daarom stel ik me de vraag of al die spierballen wel nodig zijn? Altijd maar de overtreffende trap is leuk, maar het moet wel zinnig blijven. Het Quad HD-scherm staat mooi op papier, maar ik zie geen verschil op een normale kijkafstand. Bovendien moeten bijvoorbeeld games extra liggen rekenen omdat de schermresolutie hoger ligt, met als gevolg een hoger verbruik. Dan kies ik liever voor een Full HD-variant, met een zuiniger scherm, mindere processorbelasting en bijgevolg een betere autonomie. Ik snap wel dat fabrikanten niet om de schermresolutierace kunnen en iedereen wil de eerste zijn, maar voor mij hoeft het alvast niet.
Conclusie
Los van die specificatierace is de LG G3 wel een absoluut pareltje geworden. Ze hebben zichzelf bevestigd na de uitstekende G2 en leggen de concurrentie het vuur aan de schenen. Er zijn details bij de G3 die beter kunnen, maar het totaalpakket van draadloos laden, camerakwaliteit, beeldkwaliteit, afwerking en slimme functies zorgt ervoor dat niemand op dit ogenblik beter doet. En het mooie is dat LG dat allemaal voor elkaar krijgt, en toch start met een adviesprijs van 549 euro voor het 16 GB-model. Dat is 150 euro goedkoper dan wanneer de concurrentie hun vlaggenschip lanceert. Als je nu in de winkel zou staan en je wil het beste van het beste, dan is de LG G3 de beste keuze. Beter kan (op dit ogenblik) niet.
Vorig jaar verraste LG vriend en vijand met de G2: eindelijk een topsmartphone uit de stal van LG die de concurrentie kon aangaan met Samsung en consoorten. Om van een wederopstanding van LG te spreken, is er natuurlijk eerst wel bevestiging nodig. De G3 moet daarvoor zorgen en daar heeft LG alles voor uit de kast getrokken.
Quad HD
De LG G3 is een droom voor iedereen die graag naar specificaties loert. Haast alles wat je tegenwoordig in een smartphone kan droppen, vind je hier terug. Het meest tot de verbeelding sprekend is zonder twijfel het Quad HD-scherm, een van de grootste aandachtstrekkers als je naar de productfiche kijkt. Een schermresolutie die waarschijnlijk groter is dan die van je televisie op een 5,5 inchscherm, heeft dat nut? Na twee weken gebruik moet ik eerlijk toegeven dat het verschil met Full HD amper zichtbaar is. Enkel dankzij een specifiek Quad HD-filmpje of bij piepkleine tekens zie je het, maar daarvoor heb je sterk getrainde ogen nodig en moet je van heel dichtbij naar het schermpje loeren. Knap spierballenwerk van LG, maar in mijn ogen totaal overbodig.
Is het scherm daarom een teleurstelling? Absoluut niet! Het is zonder twijfel een van de allerbeste lcd-schermen met een sterk contrast. Ondanks de hoge pixeldichtheid heeft het scherm een hoge helderheid, althans wanneer het toestel niet te warm is. Is het dat wel, dan krijg je een waarschuwing wanneer je de helderheid hoger wil zetten dat het niet kan. De helderheid blijft op 90 procent steken, en dat is net te weinig om bij vol zonlicht comfortabel te werken. En net toevallig wanneer het buiten warm is als de zon schijnt, bots je op die beperking. In dat opzicht heb ik persoonlijk liever het scherm van zijn voorganger, de G2.
De schermgrootte is ook opgekrikt van 5,1 inch naar 5,5 inch. Smartphones blijven dus verder groeien in de ogen van LG, maar 5,5 inch is toch wel heel dicht tegen het maximum waar je een vlaggenschip aan wil laten leunen. Ondanks zijn groot scherm, voelt de G3 kleiner aan omwille van zijn bijzonder dunne schermranden en concave vorm.
Topspecificaties
Wanneer je het lijstje van specificaties verder afgaat, heeft de G3 alles aan boord wat je kan verwachten: Qualcomm Snapdragon 801 2,5 GHz quadcoreprocessor, 2 GB LDDR3 RAM, 13 megapixelcamera met optische beeldstabilisatie, laserfocus, draadloos laden, 3.000 mAh verwijderbare batterij en het bovengenoemde Quad HD-scherm. Genoeg om geeks te laten kwijlen, maar heb je er ook wat aan in de praktijk?
De G3 voelt alvast razendsnel aan. Wanneer je doorheen de menu’s scrolt, meerdere taken tegelijk uitvoert, multitaskt, alles gebeurt zonder enig probleem. Althans, buiten de verschillende scrollanimaties doorheen de schil van LG. Die is een pak lichter dan op de G2 het geval was, maar desondanks durft die heel af en toe te schokken. Maar daarover later meer.
Laserfocus
De 13 megapixelcamera van de LG G2 moet zowat de meest onderschatte camera zijn van alle topsmartphones vorig jaar, want er waren er weinig die beter deden. De G3 gaat verder op dat elan en behoudt de optische beeldstabilisatie en 13 megapixelresolutie. De stabilisatie zouden ze zelfs nog verder hebben geoptimaliseerd, maar daar merk ik weinig van. De foto’s zien er bijna allemaal schitterend uit, zelfs wanneer de lichtomstandigheden niet optimaal zijn. Bovendien is de interface zo eenvoudig gemaakt dat iedereen ermee om kan. Qua fotokwaliteit, uitgezonderd de Lumia 1020, komt er voorlopig niets anders in de buurt.
Bijzondere nieuwheid? De laser waarmee hij focust. De meest bekende toepassing daarvan zijn de flitscamera’s langs de weg. Daar moet de camera razendsnel kunnen focussen om de nummerplaat herkenbaar te fotograferen, waarvoor het gebruik maakt van een laser. Bij de G3 zien we bij klaarlichte dag niet echt een snelheidsrecord sneuvelen, de HTC One en Samsung Galaxy S5 zijn net zo snel, maar wanneer de lichtomstandigheden niet ideaal zijn straalt de G3 terwijl de rest meer tijd nodig heeft om scherp te stellen.
Plastic/metaal
De verwijderbare batterij is een plus die we in de G2 niet hadden, ondanks dat het ontwerp nagenoeg identiek is. De knoppen staan ook deze keer opnieuw aan de achterkant. Ik heb de G2 een aantal maanden getest, en eens je die knoppen gewend bent, wil je niets liever. Geen knoppen aan de zijkant, met als resultaat een strak design. Bovendien wil ik graag extra duidelijkheid scheppen over de achterkant van de G3. Die is van plastic, maar door de metaalcoating achteraan krijg je toch een premium gevoel. Veel beter dan bij de Samsung Galaxy S5, maar omdat het geen aluminium unibody is, voelt hij ook weer niet zo stevig als de HTC One.
Geen knoppen aan de zijkant kan lastig zijn wanneer je toestel plat op tafel ligt, maar daar had LG vorig jaar al een oplossing voor gevonden door het scherm permanent actief te houden. Gewoon even dubbeltikken, en je activeert het toestel. Eerder dit jaar introduceerde LG ook Knock Code om je toestel met een tikpatroon te ontgrendelen, en vanzelfsprekend zit dat ook in de G3 ingebakken. Om het toestel in slaapstand te zetten, dubbeltik je op de statusbalk bovenaan, of op een leeg vak op je startscherm. Achteraan vind je nog een mono luidspreker die ontzettend hard kan en lang zuiver blijft klinken. Het komt heel aardig in de buurt van de HTC One, en dat mag LG als een compliment aanzien. Ik had liever de luidsprekers nog onderaan het toestel gezien zoals op de G2, maar dat ging designtechnisch niet meer.
Plat design
Apple heeft de voorzet gegeven met iOS 7, en nu lijkt de concurrentie net dezelfde weg op te wandelen. Na de Samsung Galaxy S5 en de Huawei Ascend P7 heeft ook de LG G3 een zogenaamd ‘flat design’. De icoontjes zien er veel strakker uit en net als de Galaxy S5 heeft ook LG ingeboet aan meegeleverde software, de zogenaamde bloatware. Enkel is LG er minder grof met de borstel doorgegaan. Dingen zoals McAfee Security of Box beslis ik liever zelf of ik die mee installeer, net als een handvol andere apps van LG. Het is zeker een stap in de goeie richting, maar dan zou ik nog liever een aantal apps schrappen en naar het Update Center verhuizen, zodat je zelf kan kiezen of je die wil installeren.
Opvallend is wel dat standaard apps zoals bijvoorbeeld Rekenmachine, Downloads, Quick Remote (IR-sensor) en Taken wel te verwijderen zijn, iets wat voordien niet kon. In de statusbalk vind je deze keer ook ronde icoontjes met sneltoetsen, en ook QSlide maakt opnieuw zijn opwachting. Het dringt zich niet meer zo sterk op als bij de G2 het geval was, dus als je het niets vind, geef je het geen aandacht.
Wat me wel stoorde is dat de interface niet altijd vlot reageerde, ondanks dat de G3 een prestatiemonster is. Wanneer je het appvenster opent en direct begint te scrollen, zit er toch telkens hier en daar een duidelijke ‘schok’ in de animatie. Ook in submenu’s komt het soms terug, en dat is iets dat eigenlijk niet hoort bij zo’n toptoestel. Tot op vandaag heb ik gecheckt voor een software-update die het euvel misschien zou verhelpen, maar tevergeefs. Misschien toch maar een iets minder zware schil nemen LG?
Autonomie
Ondanks dat het scherm een stuk groter is dan de G2, zit er in de G3 identiek dezelfde batterij (3.000 mAh). De reden daarachter is dat de G3 een vervangbare batterij heeft, terwijl de G2 dat niet had. Komt dat dan wel goed met een groter scherm, stevigere processor en Quad HD-resolutie? Na de G2 meerdere maanden getest te hebben, moet ik na 10 dagen zeggen dat de G3 minder goed scoort qua autonomie. Je haalt het einde van de dag wanneer je alles inschakelt (bluetooth, wifi, nfc, 4G), maar dan moet je er niet té intensief mee aan de slag, anders haal je het niet.
Daarom stel ik me de vraag of al die spierballen wel nodig zijn? Altijd maar de overtreffende trap is leuk, maar het moet wel zinnig blijven. Het Quad HD-scherm staat mooi op papier, maar ik zie geen verschil op een normale kijkafstand. Bovendien moeten bijvoorbeeld games extra liggen rekenen omdat de schermresolutie hoger ligt, met als gevolg een hoger verbruik. Dan kies ik liever voor een Full HD-variant, met een zuiniger scherm, mindere processorbelasting en bijgevolg een betere autonomie. Ik snap wel dat fabrikanten niet om de schermresolutierace kunnen en iedereen wil de eerste zijn, maar voor mij hoeft het alvast niet.
Conclusie
Los van die specificatierace is de LG G3 wel een absoluut pareltje geworden. Ze hebben zichzelf bevestigd na de uitstekende G2 en leggen de concurrentie het vuur aan de schenen. Er zijn details bij de G3 die beter kunnen, maar het totaalpakket van draadloos laden, camerakwaliteit, beeldkwaliteit, afwerking en slimme functies zorgt ervoor dat niemand op dit ogenblik beter doet. En het mooie is dat LG dat allemaal voor elkaar krijgt, en toch start met een adviesprijs van 549 euro voor het 16 GB-model. Dat is 150 euro goedkoper dan wanneer de concurrentie hun vlaggenschip lanceert. Als je nu in de winkel zou staan en je wil het beste van het beste, dan is de LG G3 de beste keuze. Beter kan (op dit ogenblik) niet.
