HTC Desire X: veel geblaat, (te) weinig wol
De Desire X ziet er leuk uit, zoveel is zeker. Vooral het witte model springt meteen in het oog. De voorkant van het toestel wordt haast volledig ingenomen door het scherm van 4 inch, met daar rond een zilveren rand. Onderaan is juist nog wat ruimte voor drie aanraakgevoelige knoppen: home, terug, en recente apps.
De achterkant bestaat uit een mat plastic dat heel aangenaam aanvoelt, maar iets te weinig grip biedt. Dat maakt deze telefoon gevoelig voor valpartijen, en hoewel de achterkant zeer krasbestendig is, is de voorkant dat niet. HTC heeft jammer genoeg het GorillaGlass achterwege gelaten bij de Desire X. Na een onfortuinlijke val zat er dan ook al meteen een barst in het scherm.
In het plastic zitten uitsparingen voor de aan/uit-knop, de volumetoetsen, de camera, en de microUSB-aansluiting. Voor de rest lijkt het alsof de Desire X hermetisch is afgesloten, maar niets is minder waar. Door wat te wrikken aan de randen, kan je het achterpaneel losmaken, en krijg je toegang tot de batterij en de slots voor je sim-kaart (mini) en extra geheugenkaartje.
Scherm
Het 4 inch Super LCD-scherm heeft een resolutie van 480 bij 800 pixels, en dat is toch wat aan de lage kant voor een toestel binnen deze prijsklasse. Dat komt vooral tot uiting wanneer je naar foto’s of de achtergrond van je startscherm kijkt. Door de lage pixeldichtheid (233ppi) zijn de pixels hier en daar duidelijk zichtbaar.
Qua scherpheid en kleurweergave scoort het scherm dan weer erg goed, en weet het de reële kleuren goed te benaderen. Alleen het wit oogt een beetje grauw, maar dat is eerder te wijten aan de teleurstellende helderheid. Zelfs met de helderheid volledig open, vind ik het scherm nog altijd aan de donkere kant. Dat zorgt meteen ook voor reflectie bij fel zonlicht. Het scherm blijft wel leesbaar, maar ik wou toch dat de helderheid nog net iets hoger kon.
Prestaties
De prestaties van de Desire X zijn zeker voldoende voor zijn prijsklasse, dat mag ook blijken uit de benchmarks die we hier voor de volledigheid hebben toegevoegd. Maar voor mij persoonlijk is het toestel met momenten te traag. Dat merk je vooral bij het snel wisselen tussen applicaties, of wanneer op de achtergrond een nieuwe app wordt gedownload. Durf je je smartphone al eens tot het uiterste te drijven, dan zal je waarschijnlijk net hetzelfde ontdekken.
De HTC Desire X komt standaard met 4 GB opslag, toch merkte ik al snel dat ik bijvoorbeeld geen screenshots kon maken, omdat er zogezegd te weinig geheugen vrij was. Blijkt dat je voor een aantal functies sowieso een geheugenkaartje in het toestel moet steken. Dat is niet onbelangrijk om te weten, want zo’n kaartje komt niet bij de telefoon meegeleverd. Je kan het geheugen met behulp van een microSD-kaartje uitbreiden tot 32 GB.
De batterij van de Desire X biedt een levensduur die je kan verwachten van een smartphone, maar ook niet meer. Bij normaal gebruik komt hij gemakkelijk de dag door, en volstaat het om hem ‘s avonds, voor het slapen gaan, aan de lader te hangen. Langer als een dag wordt al moeilijk wanneer je regelmatig op internet surft, of tussendoor eens een spelletje speelt.
Software
De Desire X draait op Ice Cream Sandwich (Android 4.0.4), met daarover HTC’s eigen grafische schil Sense 4.1. ICS biedt al een uitstekende gebruikservaring, maar de HTC-schil voegt daar toch nog een aantal leuke extra’s aan toe.
Ik ben zelf vooral fan van de handige widgets om vanuit het startscherm zaken als wifi, mobiel internet en bluetooth snel aan en uit te zetten. Gedaan met je instellingen in te duiken op zoek naar de juiste knop.
Een andere leuke extra is de Automodus. Die biedt een interface die volledig is geoptimaliseerd aan gebruik in de wagen, met grote knoppen die toegang geven tot je navigatie, muziek en telefoon. Erg handig voor wie een carkit heeft.
Jammer genoeg lijkt de HTC Desire X, of mijn testtoestel althans, niet altijd even goed overweg te kunnen met de Google Play Store. Die blijft regelmatig hangen, en heeft het op een gegeven moment zelfs totaal laten afweten. Uiteindelijk moest ik het toestel naar de fabrieksinstellingen resetten om de appwinkel weer aan de praat te krijgen.
Camera
De 5 megapixelcamera van de Desire X houdt redelijk goed stand bij voldoende licht, maar moet al snel aan detail en contrast inboeten wanneer de omstandigheden minder optimaal worden. Ook de kleuren verliezen hun levendigheid wanneer je bijvoorbeeld fotografeert in een kamer met sfeerverlichting. Ik mis bovendien een camera langs de voorkant om te videobellen, al is die wel vaker afwezig in deze prijsklasse.
HTC Sense stopt wel een aantal leuke extra’s in de camera van het toestel. Zo probeert de optie “Groepsportret” komaf te maken met groepsfoto’s waar maar de helft (of minder) van de mensen goed op staan, door meerdere foto’s snel achter elkaar te trekken en dan de beste resultaten te combineren.
Een andere feature laat je bijvoorbeeld toe om foto’s te trekken terwijl je aan het filmen bent. Het loont dus zeker de moeite om eens dieper in de instellingen van de camera te duiken om te ontdekken wat er allemaal mogelijk is.
Conclusie
De Desire X pakt uit met een strak design, en koppelt dat aan aardige prestaties tegen een redelijke prijs. Maar het is zeker geen krachtpatser, en wie zijn smartphone al eens durft te misbruiken, zal gauw tegen de limieten van het toestel aanstoten.
De voornaamste minpunten zijn de verplichting van een geheugenkaartje, het ontbreken van GorillaGlass, en de ietwat lage schermresolutie. Die resolutie is vooral jammer omdat het scherm van de Desire X voor de rest knappe resultaten levert. Bovendien verwacht je gewoon net iets meer voor zijn prijs. De grafische schil HTC Sense geeft het toestel dan weer een meerwaarde, dankzij de handige widgets en extra functies in de camera.
Een goede kandidaat voor de lichte gebruiker dus, maar die heeft aan een toestel van 100 euro minder waarschijnlijk ook al genoeg.