Intel Xeon of Intel Core: kies de juiste processor voor je workstation
Ben je op zoek naar de juiste processorfamilie van Intel voor een workstation, dan zijn er ‘slechts’ twee relevante keuzes: Intel Core en Intel Xeon. Als je een laptop in huis hebt, dan zit daar vermoedelijk een Core i-processor in. Deze zijn specifiek gericht op consumentenlaptops en -desktops. Binnen deze familie heb je keuze uit een aantal ‘levels’ van processor-rekenkracht: de Core i3, Core i5 en Core i7-reeks. Onderaan de strep vind je de Core i3 terug voor de goedkoopste computers. Iets daarboven vind je de Core i5 terug, een processor die de gemiddelde mens zou ‘moeten’ bedienen. Helemaal bovenaan in de Core-reeks vind je de Core i7 en Core i9-platformen, die allebei synoniem staan met prestaties.
Onder de Xeon-familie schuilen juist alle professioneel georiënteerde cpu’s van Intel, inclusief exemplaren voor servers, datacenters en zelfs supercomputers. Tot voor kort was de Xeon line-up best overzichtelijk, maar daar is recent verandering in gekomen. Kort door de bocht kan je processors onder de Xeon E3- en Xeon E5-reeksen beschouwen als concurrenten voor de Core i5- en Core i7-reeksen. Onder Xeon E7 vond je high end cpu’s vergelijkbaar met de hoge kant van het Core i7-spectrum.
Recent heeft Intel echter de hele line-up vernieuwd onder de noemer Xeon Scalable. Scalable is opgedeeld in Bronze, Silver, Gold en Platinum. Hoe edeler het metaal, hoe krachtiger (en duurder) de processor. Scalable cpu’s vind je doorgaans terug in servers. Voor de workstations duwt Intel je richting de gelijktijdig gelanceerde Xeon W line-up. De chips onder die noemer concurreren uitsluitend met processors aan de hoge kant van de Intel Core i7 line-up, alsook Core i9-chips.
Zoek je naar een nieuwe laptop of desktop om mee te werken, dan is Xeon enkel een optie in de hogere prestatie- en prijsregionen. Zolang je verwachte workload in de lijn ligt van kantoorwerk, eventueel met zware spreadsheets, fotobewerken en occasionele videobewerking, dan hoef je eigenlijk niet te investeren in meer/snellers dan een Core i5-processor.
Rekenkernen
Het wordt pas echt interessant wanneer je een systeem zoekt om 3D-modelling of zware videobewerking op te doen, inclusief het renderen van video- of 3D-bestanden. Voor dergelijke workloads heb je een zware processor nodig die niet alleen snel werkt, maar ook veel simultane bewerkingen kan maken. Zeker wanneer je wil renderen is het aantal rekenkernen van belang. Hoe meer, hoe beter is hier de vuistregel.
Vroeger betekende dat automatisch dat je voor Xeon moest kiezen voor een krachtige renderbak, maar vandaag heeft Intel ook onder de Core-familie heel wat processors met 8, 12 tot zelfs 18 rekenkernen. In de eerste plaats dien je te kijken naar het type workload dat je draait, en de prestaties die je daarvoor nodig hebt. Voor een rendercomputer is zoals gezegd het aantal kernen heel belangrijk, terwijl je voor andere toepassingen beter een processor met minder rekenkernen, maar een hogere kloksnelheid per kern kiest.
Een vergelijking tussen Xeon en Core gaat enkel op wanneer je twijfelt tussen twee systemen met gelijkaardige technische specificaties. Let als dat niet van tel is niet op het Core- of Xeon-label, maar kies de processor met de combinatie van rekenkernen en kloksnelheid die het best bij je behoeften past.
Xeon vs Core
Omdat Core- en Xeon-processoren behoorlijk met elkaar overlappen, is de kans echter groot dat de workstation die jij op het oog hebt in zowel een Core- als een Xeon-configuratie komt die erg gelijkaardig is. Waarom zou je in dat geval voor Xeon kiezen.
Geheugen
Eén van de belangrijkste verschillen heeft te maken met het type geheugen dat ondersteund wordt. Zowel Core als Xeon kunnen overweg met DDR4, maar enkel Xeon-proccesoren kunnen overweg met zogenaamd Error Correcting Code (ECC)-geheugen. ECC-RAM is in staat om de meest veelvoorkomende fouten die binnen DDR-geheugen kunnen voorkomen te detecteren en te corrigeren voor ze zich voordoen. Corrupte data in het geheugen is een voorname oorzaak van systeemcrashes. Vaak doet het euvel zich niet voor, maar als jouw workstation zeer zware taken moet uitvoeren, is iedere crash er al één te veel. In dat geval is de keuze voor Xeon en EEC-geheugen alvast voor je gemaakt.
Teamwork
Core-chips zijn geen teamspelers. In een Core-systeem vind je één procesor die al het cpu-werk voor zijn rekening neemt. Xeon-chips zijn wel in staat om als onderdeel van een uitgebreider geheel te functioneren. Met het juiste moederbord kan je twee (of meer) Xeon-processors in één computer stoppen en zo prompt het aantal rekenkernen verdubbelen. De dubbele rekencapaciteit zal erg voelbaar zijn bij workloads die goed schalen naar een hoger aantal cores en threads.
Uithoudingsvermogen
Xeon-chips zijn in theorie beter voorzien op intens gebruik. Je kan ze non-stop laten zwoegen, zonder dat ze het onder de druk zullen begeven. Bij Core-processors heb je een dergelijke garantie niet, al is het niet zo dat Core-chips er snel de brui aan geven onder hogere werklasten.
Cache
Xeon X-chips hebben doorgaans ook iets meer L3-cachegeheugen, zeker vergeleken met een ‘gewone’ Intel Core i7-processor. L3 cache is supersnel geheugen dat op de processorchip gebakken zit. De processor haalt zijn opdrachten uit de cache, om zo snel onafgebroken te kunnen rekenen. Is de cache kleiner, dan is de kans groter dat de volgende instructie niet klaarstaat. Die moet dan helemaal uit het systeemgeheugen komen. Dat duurt aanzienlijk langer, en in de wachttijd kan de rekenkern van de cpu niets doen. Snellere cache vertaalt zich daarmee dus in voelbaar betere prestaties. Hoe groter het cachegeheugen, hoe kleiner de kans op misses, en hoe sneller je systeem werkt.
Xeon heeft dus wel degelijk een aantal voordelen, die onafhankelijk van kloksnelheid of prijs een meerwaarde bieden. Zeker grafische designers, animatoren en ingenieurs die CAD-programma’s gebruiken, kunnen voordeel halen uit Xeon X boven Core i. De impact van EEC-geheugen, een grotere hoeveelheid L3-cache en eventueel meer rekenkernen door meerdere chips is in dit geval voelbaar. Dat wil echter niet zeggen dat Core i geen troeven in handen heeft.
Overklokken
In de Core-reeks vind je de ‘K’- en de ‘X”-chips. Dat zijn processors waarvan de kloksnelheid ontgrendeld is. Je kan ze met andere woorden overklokken boven de fabrieksinstellingen. Door de kloksnelheid van de chip aan te passen, werkt hij sneller. In workloads waar kloksnelheid primeert boven het aantal kernen en threads, is dat van belang. Gaming is een voorbeeld van zo’n soort workload. Dat klinkt niet bijster professioneel, maar met de opkomst van virtual reality in de B2B-wereld groeit de nood aan workstations die veel weg hebben van een moderne gaming-pc.
Grafisch talent
Heb je nood aan cpu-kracht in je workstation, maar kan grafisch geweld je gestolen worden? Dan vind je in de Core i line-up bijna altijd een ingebouwde grafische processor, met uitzondering van de Core i F-varianten. Zo hoef je niet te betalen voor een extra grafische kaart die je eigenlijk niet wil gebruiken. Xeon W-chips hebben geen ingebouwde Intel HD graphics aan boord.
Prijs
Gewone Core i7-chips zijn aanmerkelijk gunstiger geprijsd dan de vergelijkbare Xeons. Kies je voor de Core i9 en de X-chips, dan valt dat prijsvoordeel deels weg. Toch zal je doorgaans meer betalen voor een Xeon-chip aangezien ook de randapparatuur duurder is. Xeon W heeft immers zijn eigen type moederbord nodig, en die moederborden zijn duurder dan de exemplaren die compatibel zijn met Core i7, Core i9 en de ‘X’-varianten.
Kiezen
Wat de juiste keuze is, hangt zoals je ziet heel hard af van de situatie waarin je de workstation wil gebruiken. Xeon heeft beslist enkele voordelen die de doorslag kunnen geven in specifieke scenario’s, maar onderschat de Core i line-up niet. Zeker de Core i9 en de extreme-chips met het ‘X’-label kunnen zich perfect meten met het beste wat Xeon W te bieden heeft. Sterker nog: hoewel de chips gemarket worden naar enthousiastelingen, komen ze het meest tot hun recht in minstens semiprofessionele scenario’s, waarbij videobewerking en rendering opnieuw centraal staan.
In de workstation is het verschil dus niet immens. Twijfel je tussen een gelijkaardige setup waarbij één Xeon aan boord heeft en een andere Core, dan is er geen echt foute keuze. Eén optie zal eenvoudigweg net iets beter zijn dan de andere.
Ben je op zoek naar de juiste processorfamilie van Intel voor een workstation, dan zijn er ‘slechts’ twee relevante keuzes: Intel Core en Intel Xeon. Als je een laptop in huis hebt, dan zit daar vermoedelijk een Core i-processor in. Deze zijn specifiek gericht op consumentenlaptops en -desktops. Binnen deze familie heb je keuze uit een aantal ‘levels’ van processor-rekenkracht: de Core i3, Core i5 en Core i7-reeks. Onderaan de strep vind je de Core i3 terug voor de goedkoopste computers. Iets daarboven vind je de Core i5 terug, een processor die de gemiddelde mens zou ‘moeten’ bedienen. Helemaal bovenaan in de Core-reeks vind je de Core i7 en Core i9-platformen, die allebei synoniem staan met prestaties.
Onder de Xeon-familie schuilen juist alle professioneel georiënteerde cpu’s van Intel, inclusief exemplaren voor servers, datacenters en zelfs supercomputers. Tot voor kort was de Xeon line-up best overzichtelijk, maar daar is recent verandering in gekomen. Kort door de bocht kan je processors onder de Xeon E3- en Xeon E5-reeksen beschouwen als concurrenten voor de Core i5- en Core i7-reeksen. Onder Xeon E7 vond je high end cpu’s vergelijkbaar met de hoge kant van het Core i7-spectrum.
Recent heeft Intel echter de hele line-up vernieuwd onder de noemer Xeon Scalable. Scalable is opgedeeld in Bronze, Silver, Gold en Platinum. Hoe edeler het metaal, hoe krachtiger (en duurder) de processor. Scalable cpu’s vind je doorgaans terug in servers. Voor de workstations duwt Intel je richting de gelijktijdig gelanceerde Xeon W line-up. De chips onder die noemer concurreren uitsluitend met processors aan de hoge kant van de Intel Core i7 line-up, alsook Core i9-chips.
Zoek je naar een nieuwe laptop of desktop om mee te werken, dan is Xeon enkel een optie in de hogere prestatie- en prijsregionen. Zolang je verwachte workload in de lijn ligt van kantoorwerk, eventueel met zware spreadsheets, fotobewerken en occasionele videobewerking, dan hoef je eigenlijk niet te investeren in meer/snellers dan een Core i5-processor.
Rekenkernen
Het wordt pas echt interessant wanneer je een systeem zoekt om 3D-modelling of zware videobewerking op te doen, inclusief het renderen van video- of 3D-bestanden. Voor dergelijke workloads heb je een zware processor nodig die niet alleen snel werkt, maar ook veel simultane bewerkingen kan maken. Zeker wanneer je wil renderen is het aantal rekenkernen van belang. Hoe meer, hoe beter is hier de vuistregel.
Vroeger betekende dat automatisch dat je voor Xeon moest kiezen voor een krachtige renderbak, maar vandaag heeft Intel ook onder de Core-familie heel wat processors met 8, 12 tot zelfs 18 rekenkernen. In de eerste plaats dien je te kijken naar het type workload dat je draait, en de prestaties die je daarvoor nodig hebt. Voor een rendercomputer is zoals gezegd het aantal kernen heel belangrijk, terwijl je voor andere toepassingen beter een processor met minder rekenkernen, maar een hogere kloksnelheid per kern kiest.
Een vergelijking tussen Xeon en Core gaat enkel op wanneer je twijfelt tussen twee systemen met gelijkaardige technische specificaties. Let als dat niet van tel is niet op het Core- of Xeon-label, maar kies de processor met de combinatie van rekenkernen en kloksnelheid die het best bij je behoeften past.
Xeon vs Core
Omdat Core- en Xeon-processoren behoorlijk met elkaar overlappen, is de kans echter groot dat de workstation die jij op het oog hebt in zowel een Core- als een Xeon-configuratie komt die erg gelijkaardig is. Waarom zou je in dat geval voor Xeon kiezen.
Geheugen
Eén van de belangrijkste verschillen heeft te maken met het type geheugen dat ondersteund wordt. Zowel Core als Xeon kunnen overweg met DDR4, maar enkel Xeon-proccesoren kunnen overweg met zogenaamd Error Correcting Code (ECC)-geheugen. ECC-RAM is in staat om de meest veelvoorkomende fouten die binnen DDR-geheugen kunnen voorkomen te detecteren en te corrigeren voor ze zich voordoen. Corrupte data in het geheugen is een voorname oorzaak van systeemcrashes. Vaak doet het euvel zich niet voor, maar als jouw workstation zeer zware taken moet uitvoeren, is iedere crash er al één te veel. In dat geval is de keuze voor Xeon en EEC-geheugen alvast voor je gemaakt.
Teamwork
Core-chips zijn geen teamspelers. In een Core-systeem vind je één procesor die al het cpu-werk voor zijn rekening neemt. Xeon-chips zijn wel in staat om als onderdeel van een uitgebreider geheel te functioneren. Met het juiste moederbord kan je twee (of meer) Xeon-processors in één computer stoppen en zo prompt het aantal rekenkernen verdubbelen. De dubbele rekencapaciteit zal erg voelbaar zijn bij workloads die goed schalen naar een hoger aantal cores en threads.
Uithoudingsvermogen
Xeon-chips zijn in theorie beter voorzien op intens gebruik. Je kan ze non-stop laten zwoegen, zonder dat ze het onder de druk zullen begeven. Bij Core-processors heb je een dergelijke garantie niet, al is het niet zo dat Core-chips er snel de brui aan geven onder hogere werklasten.
Cache
Xeon X-chips hebben doorgaans ook iets meer L3-cachegeheugen, zeker vergeleken met een ‘gewone’ Intel Core i7-processor. L3 cache is supersnel geheugen dat op de processorchip gebakken zit. De processor haalt zijn opdrachten uit de cache, om zo snel onafgebroken te kunnen rekenen. Is de cache kleiner, dan is de kans groter dat de volgende instructie niet klaarstaat. Die moet dan helemaal uit het systeemgeheugen komen. Dat duurt aanzienlijk langer, en in de wachttijd kan de rekenkern van de cpu niets doen. Snellere cache vertaalt zich daarmee dus in voelbaar betere prestaties. Hoe groter het cachegeheugen, hoe kleiner de kans op misses, en hoe sneller je systeem werkt.
Xeon heeft dus wel degelijk een aantal voordelen, die onafhankelijk van kloksnelheid of prijs een meerwaarde bieden. Zeker grafische designers, animatoren en ingenieurs die CAD-programma’s gebruiken, kunnen voordeel halen uit Xeon X boven Core i. De impact van EEC-geheugen, een grotere hoeveelheid L3-cache en eventueel meer rekenkernen door meerdere chips is in dit geval voelbaar. Dat wil echter niet zeggen dat Core i geen troeven in handen heeft.
Overklokken
In de Core-reeks vind je de ‘K’- en de ‘X”-chips. Dat zijn processors waarvan de kloksnelheid ontgrendeld is. Je kan ze met andere woorden overklokken boven de fabrieksinstellingen. Door de kloksnelheid van de chip aan te passen, werkt hij sneller. In workloads waar kloksnelheid primeert boven het aantal kernen en threads, is dat van belang. Gaming is een voorbeeld van zo’n soort workload. Dat klinkt niet bijster professioneel, maar met de opkomst van virtual reality in de B2B-wereld groeit de nood aan workstations die veel weg hebben van een moderne gaming-pc.
Grafisch talent
Heb je nood aan cpu-kracht in je workstation, maar kan grafisch geweld je gestolen worden? Dan vind je in de Core i line-up bijna altijd een ingebouwde grafische processor, met uitzondering van de Core i F-varianten. Zo hoef je niet te betalen voor een extra grafische kaart die je eigenlijk niet wil gebruiken. Xeon W-chips hebben geen ingebouwde Intel HD graphics aan boord.
Prijs
Gewone Core i7-chips zijn aanmerkelijk gunstiger geprijsd dan de vergelijkbare Xeons. Kies je voor de Core i9 en de X-chips, dan valt dat prijsvoordeel deels weg. Toch zal je doorgaans meer betalen voor een Xeon-chip aangezien ook de randapparatuur duurder is. Xeon W heeft immers zijn eigen type moederbord nodig, en die moederborden zijn duurder dan de exemplaren die compatibel zijn met Core i7, Core i9 en de ‘X’-varianten.
Kiezen
Wat de juiste keuze is, hangt zoals je ziet heel hard af van de situatie waarin je de workstation wil gebruiken. Xeon heeft beslist enkele voordelen die de doorslag kunnen geven in specifieke scenario’s, maar onderschat de Core i line-up niet. Zeker de Core i9 en de extreme-chips met het ‘X’-label kunnen zich perfect meten met het beste wat Xeon W te bieden heeft. Sterker nog: hoewel de chips gemarket worden naar enthousiastelingen, komen ze het meest tot hun recht in minstens semiprofessionele scenario’s, waarbij videobewerking en rendering opnieuw centraal staan.
In de workstation is het verschil dus niet immens. Twijfel je tussen een gelijkaardige setup waarbij één Xeon aan boord heeft en een andere Core, dan is er geen echt foute keuze. Eén optie zal eenvoudigweg net iets beter zijn dan de andere.
