M.2, PCIe en NVMe: de acroniemen die je SSD sneller maken
Solid state drives zijn een jonge technologie die bijgevolg razendsnel evolueert. De dingen dienden aanvankelijk als vervanger voor je HDD, maar die functie zijn ze eigenlijk al voorbijgeraasd. In klassieke 2,5 inch SATA-SSD’s wordt de technologie absoluut niet optimaal benut. De SATA III-aansluiting is de schuldige. Het SATA-protocol biedt meer dan voldoende bandbreedte voor harde schijven, maar ze raakt snel verzadigd wanneer je er een echt performante SSD aan koppelt.
[related_article id=”212350″]
Om voorbij de beperking van SATA te raken besloten fabrikanten om PCIe-SSD’s op de markt te brengen. Door de SSD zo aan het moederbord te koppelen schoten sequentiële lees-en schijfsnelheden de gigabyte-per-seconde-grens voorbij. De aansluiting bracht echter nadelen met zich mee: ze was niet gestandaardiseerd en kon niet eenvoudig optimaal benut worden.
Sneller, snelst
Een eerste poging voor standaardisering kwam er in de vorm van SATA Express. SATA Express maakt gebruik van PCI Express 3.0 kan tot 1.600 Mbps aan bandbreedte opleveren. Loopt SATA Express over PCI Express 2.0, dan haal je nog tot 800 Mbps. Er is op zich niets mis met de technologie, maar ze lijkt in de praktijk niet aan te slaan. De schuldige een alternatieve standaard die net iets meer in zijn mars heeft.
NVMe (Non Volatile Memory Express) is de de facto standaard voor PCIe-SSD’s. De communicatiestandaard is speciaal ontwikkeld voor communicatie met SSD’s via de PCIe-aansluiting. Met de standaard maakt de datacommunicatie optimaal gebruik van de mogelijkheden van PCIe. Zonder NVMe praat de SSD wel met je pc via de PCIe-aansluiting, maar dan met niet optimale protocollen.
Laptops en desktops
We zien steeds meer fabrikanten de NVMe-standaard combineren met de kleine M.2 PCIe-poort. Die aansluiting is in eerste instantie populair met dank aan laptops. Ze laat de aansluiting van kleine en fijne randapparatuur zoals een SSD toe. Een klassieke PCIe 3.0-sleuf waar je je desktop-GPU in klikt is daar natuurlijk te breed voor.
In eerste instantie kozen fabrikanten van gaminglaptops zoals MSI voor de integratie van M.2 PCIe NVMe-SSD’s maar vandaag is de vormfactor min of meer de standaard geworden voor krachtige ultrabooks, dure gaminglaptops of efficiënte workstations.
De combinatie van standaard en poort wint ook aan tractie in het desktopmilieu. Een nieuw moederbord gelanceerd in het midden- of premiumsegment van de markt kan haast niet meer zonder M.2-aansluiting. Waar een M.2 NVMe-SSD niet zo lang geleden een nicheproduct was, is het nu niet meer dan verstandig om voor een dergelijke SSD te kiezen bij de bouw van een nieuwe computer. De dingen zijn iets duurder dan 2,5 inch SATA-drives, maar met lees- en schrijfsnelheden van 1,5 Gbps en meer is die meerprijs gerechtvaardigd. Wie van een mooie computerbak houdt, kan nog van een extra voordeel genieten: M.2 voorziet niet alleen databandbreedte maar ook stroom. Je hebt met andere woorden geen kabels meer nodig.
Compatibiliteitsproblemen
De SSD’s hebben de vorm van een klein en dun latje, niet groter dan een staaf DDR4 RAM. De aansluiting zit echter aan de korte zijde. Waar de installatie van de meeste computerhardware gepaard gaat met een ‘klik’ die je duidelijk maakt dat je goed bezig bent, is de aansluiting van een M.2-SSD iets griezeliger. Het latje past in eerste instantie in een hoek op je moederbord, waarna je het met de hulp van een vijs moet recht klemmen. Dat verzekert een goede aansluiting aan het contactpunt.
[related_article id=”212502″]
Kijk voor je je harde schijven en oude SSD’s op een vreugdevuur gooit en naar de winkel spurt voor de nieuwste (al dan niet M.2) NVMe-compatibele SSD’s toch even naar de binnenkant van je pc. Hoewel NVMe op de meeste moederborden werkt, heb je een compatibel exemplaar nodig om de NVMe-SSD als opstartschijf voor je besturingssysteem te gebruiken. De Bios van je moederbord moet overweg kunnen met het NVMe-protocol. Is dat niet het geval, dan kan je de supersnelle schijf natuurlijk als tweede opslagmedium in je computer gebruiken maar dat is als je het ons vraagt een flinke verspilling.
Solid state drives zijn een jonge technologie die bijgevolg razendsnel evolueert. De dingen dienden aanvankelijk als vervanger voor je HDD, maar die functie zijn ze eigenlijk al voorbijgeraasd. In klassieke 2,5 inch SATA-SSD’s wordt de technologie absoluut niet optimaal benut. De SATA III-aansluiting is de schuldige. Het SATA-protocol biedt meer dan voldoende bandbreedte voor harde schijven, maar ze raakt snel verzadigd wanneer je er een echt performante SSD aan koppelt.
[related_article id=”212350″]
Om voorbij de beperking van SATA te raken besloten fabrikanten om PCIe-SSD’s op de markt te brengen. Door de SSD zo aan het moederbord te koppelen schoten sequentiële lees-en schijfsnelheden de gigabyte-per-seconde-grens voorbij. De aansluiting bracht echter nadelen met zich mee: ze was niet gestandaardiseerd en kon niet eenvoudig optimaal benut worden.
Sneller, snelst
Een eerste poging voor standaardisering kwam er in de vorm van SATA Express. SATA Express maakt gebruik van PCI Express 3.0 kan tot 1.600 Mbps aan bandbreedte opleveren. Loopt SATA Express over PCI Express 2.0, dan haal je nog tot 800 Mbps. Er is op zich niets mis met de technologie, maar ze lijkt in de praktijk niet aan te slaan. De schuldige een alternatieve standaard die net iets meer in zijn mars heeft.
NVMe (Non Volatile Memory Express) is de de facto standaard voor PCIe-SSD’s. De communicatiestandaard is speciaal ontwikkeld voor communicatie met SSD’s via de PCIe-aansluiting. Met de standaard maakt de datacommunicatie optimaal gebruik van de mogelijkheden van PCIe. Zonder NVMe praat de SSD wel met je pc via de PCIe-aansluiting, maar dan met niet optimale protocollen.
Laptops en desktops
We zien steeds meer fabrikanten de NVMe-standaard combineren met de kleine M.2 PCIe-poort. Die aansluiting is in eerste instantie populair met dank aan laptops. Ze laat de aansluiting van kleine en fijne randapparatuur zoals een SSD toe. Een klassieke PCIe 3.0-sleuf waar je je desktop-GPU in klikt is daar natuurlijk te breed voor.
In eerste instantie kozen fabrikanten van gaminglaptops zoals MSI voor de integratie van M.2 PCIe NVMe-SSD’s maar vandaag is de vormfactor min of meer de standaard geworden voor krachtige ultrabooks, dure gaminglaptops of efficiënte workstations.
De combinatie van standaard en poort wint ook aan tractie in het desktopmilieu. Een nieuw moederbord gelanceerd in het midden- of premiumsegment van de markt kan haast niet meer zonder M.2-aansluiting. Waar een M.2 NVMe-SSD niet zo lang geleden een nicheproduct was, is het nu niet meer dan verstandig om voor een dergelijke SSD te kiezen bij de bouw van een nieuwe computer. De dingen zijn iets duurder dan 2,5 inch SATA-drives, maar met lees- en schrijfsnelheden van 1,5 Gbps en meer is die meerprijs gerechtvaardigd. Wie van een mooie computerbak houdt, kan nog van een extra voordeel genieten: M.2 voorziet niet alleen databandbreedte maar ook stroom. Je hebt met andere woorden geen kabels meer nodig.
Compatibiliteitsproblemen
De SSD’s hebben de vorm van een klein en dun latje, niet groter dan een staaf DDR4 RAM. De aansluiting zit echter aan de korte zijde. Waar de installatie van de meeste computerhardware gepaard gaat met een ‘klik’ die je duidelijk maakt dat je goed bezig bent, is de aansluiting van een M.2-SSD iets griezeliger. Het latje past in eerste instantie in een hoek op je moederbord, waarna je het met de hulp van een vijs moet recht klemmen. Dat verzekert een goede aansluiting aan het contactpunt.
[related_article id=”212502″]
Kijk voor je je harde schijven en oude SSD’s op een vreugdevuur gooit en naar de winkel spurt voor de nieuwste (al dan niet M.2) NVMe-compatibele SSD’s toch even naar de binnenkant van je pc. Hoewel NVMe op de meeste moederborden werkt, heb je een compatibel exemplaar nodig om de NVMe-SSD als opstartschijf voor je besturingssysteem te gebruiken. De Bios van je moederbord moet overweg kunnen met het NVMe-protocol. Is dat niet het geval, dan kan je de supersnelle schijf natuurlijk als tweede opslagmedium in je computer gebruiken maar dat is als je het ons vraagt een flinke verspilling.