Intel schrapt IDF, of hoe team blauw zonder focus in het rond schopt
Het Intel Developer Forum (IDF) was sinds 1997 de hoogmis voor alles wat met Intel te maken had. De blauwe processorspecialist deed er zijn strategie voor het komende jaar uit de doeken en introduceerde belangrijke vernieuwingen. Denk daarbij aan Intels allerbelangrijkste aankondigingen, zoals de introductie van de Skylake en Kaby Lake-processors de voorbije twee jaar. Op IDF ontdekten ontwikkelaars en journalisten in detail waar ’s werelds belangrijkste processorfabrikant mee bezig was. Toch vond Intel het opportuun om IDF bij het grofvuil te zetten. Er komt geen IDF 2017. Editie 19 in 2016 was de allerlaatste.
Voorbijgestreefd
Intel zelf claimt dat IDF voorbijgestreefd is. Het Amerikaanse bedrijf ziet zich als veel meer dan een cpu-bakker, dankzij de nieuwe focus op augmented reality, het internet der dingen en slimme wagens. Brian Krzanich en de zijnen zien het niet meer zitten om het hele portfolio op één event aan bod te laten komen. Hoewel niemand klaagde over de uitgebreide focus van IDF en het event de laatste jaren zelfs aan populariteit groeide, gooit Intel toch de handdoek in de ring.
De zet is tekenend voor de crisis waarin team blauw plots verkeerd. Intel lijkt alle foute keuzes te maken. Het leek nochtans de betere kant uit te gaan met de focus van het bedrijf. De smartphonemarkt werd midden 2016 opgegeven na jaren van tevergeefse avances. Intel had de mobiele cpu-boot gemist, en legde zich daar schijnbaar (terecht) bij neer.
Aanmodderen
[related_article id=”214258″]Toch was die beslissing geen voorbode voor een tweede adem voor Intel. ’s Werelds grootste x86-processorfabrikant leverde dit jaar zijn meest teleurstellende cpu-reeks ooit af met 14 nm Kaby Lake en het ziet ernaar uit dat opvolger Coffee Lake nog meer zal uitblinken door een totaal gebrek aan significante vernieuwing. Het gekende Tick-Tock-principe veranderde naar Tick Tock-Aanmodderen. Intel zelf leek aanvankelijk optimistischer over de introductie van 10 nm silicium, maar het lijkt zich aan de moeilijkheid van de implementatie van een massaproductieproces mispakt te hebben. Matige communicatie, waarin Intel weigert toe te geven dat het technisch moeilijk is om de vernieuwingscadans van de voorbije jaren aan te houden en allerlei excuses zoekt, draagt niet bij aan de visie van een bedrijf dat vertrouwen heeft in zichzelf.
Terzelfdertijd stort Intel zich op allerlei andere domeinen. Na de mislukte instap in de telefoonmarkt is het bedrijf er als de dood voor de volgende revolutie te missen. Intel kocht daarom vorige maand Mobileye, een wereldspeler op het vlak van machine vision voor wagens. Verder hoorden we vorig jaar al dat er ARM-chips op het programma staan. Geen van die stappen zal veel ooh’s of aah’s uitlokken. Bedrijven als Nvidia en Qualcomm zijn al veel langer geïnvesteerd in autonome wagens en Intel heeft geen ervaring met ARM, terwijl MediaTek en Qualcomm al jaren het meeste uit de designs persen. De bredere focus van Intel, waarvoor het IDF cancelt, ziet er in de praktijk niet zo spectaculair uit.
Het is nochtans niet het moment voor Intel om verkeerde beslissingen te maken. Hoezeer het zichzelf ook van het tegendeel wil overtuigen, het bedrijf is een x86-chipfabrikant in hart en nieren. Intel is nog steeds de facto monopolist en heeft een grote schare fans, niet alleen in de consumentenmarkt maar zeker in serverland. Concurrentie loert langs alle kanten. Uit ARM-hoek zien we plannen voor zuinige ARM-servers, terwijl AMD met de Ryzen line-up duidelijk maakt dat Intel niet meer de enige keuze in x86-land is. Nu is het meer dan ooit belangrijk voor Intel om de wereld duidelijk te maken dat een stagnerend vernieuwingsproces op het x86-vlak geen ramp is. De blauwen staan nog steeds mijlenver voor op de rest van de wereld als het op R&D aankomt en een uitstel van 10 nm is echt niet zo erg. Wat Intel met Mobileye van plan is, zal de cpu-liefhebber een worst wezen.
Weg spreekbuis
Met het verdwijnen van IDF zegt Intel vaarwel aan een uitermate geschikt platform waarmee het zijn boodschap, focus en strategie in één stem op één moment aan de hele wereld kon duidelijk maken. Nu die megafoon wegvalt, zal Intel het moeilijker dan ooit hebben om over te brengen wat de plannen nu precies zijn, en dat op een moment dat de concurrentie sterker staat dan ooit.
Intel wil IDF vervangen door verschillende events met specifieke focus op de meest geschikte locatie. Kleinere events hebben nooit het gewicht van één grote en gekende bijeenkomst. De strategie zal er bovendien voor zorgen dat Intel een bedrijf van miniverhaaltjes wordt, waarin je zelf op zoek mag gaan naar een coherente visie. Iemand moet Intel vertellen dat x86 echt wel de ‘core business’ mag blijven.
Het beeld van een Intel dat gepiekt heeft en nu zachtjes de berg afglijdt, wordt niet bepaald tegengesproken door een lokale PR-strategie. Die bestaat sinds kort niet meer. Intel had traditioneel een aanwezigheid in zowat ieder land, met PR-verantwoordelijken die proactief het verhaal dat Intel wilde vertellen konden kaderen. Net voor de lancering van AMD Ryzen en voor het afschaffen van IDF, besliste Intel om onverklaarbare reden om de PR uit tal van Europese landen, waaronder België en Nederland, terug te trekken. Vragen over de vreemde keuzes van Intel worden beantwoord met stilte.
Intel mist vandaag een samenhangende toekomstvisie en doet er alles aan om ervoor te zorgen dat het moeilijker is dan ooit om dat statement tegen te spreken. In een periode waarin de producten niet meer voor zichzelf spreken, vernieuwing in andere domeinen sterk lijkt op een ‘wij-ook’-reflex en AMD en ARM azen op marktaandeel, is het afvoeren van IDF een mooie illustratie van een slecht intern beleid. Intel heeft genoeg momentum om enkele slechte beslissingen zonder schade door te komen, maar het wordt stilaan tijd voor een duidelijke toekomstvisie.
Het Intel Developer Forum (IDF) was sinds 1997 de hoogmis voor alles wat met Intel te maken had. De blauwe processorspecialist deed er zijn strategie voor het komende jaar uit de doeken en introduceerde belangrijke vernieuwingen. Denk daarbij aan Intels allerbelangrijkste aankondigingen, zoals de introductie van de Skylake en Kaby Lake-processors de voorbije twee jaar. Op IDF ontdekten ontwikkelaars en journalisten in detail waar ’s werelds belangrijkste processorfabrikant mee bezig was. Toch vond Intel het opportuun om IDF bij het grofvuil te zetten. Er komt geen IDF 2017. Editie 19 in 2016 was de allerlaatste.
Voorbijgestreefd
Intel zelf claimt dat IDF voorbijgestreefd is. Het Amerikaanse bedrijf ziet zich als veel meer dan een cpu-bakker, dankzij de nieuwe focus op augmented reality, het internet der dingen en slimme wagens. Brian Krzanich en de zijnen zien het niet meer zitten om het hele portfolio op één event aan bod te laten komen. Hoewel niemand klaagde over de uitgebreide focus van IDF en het event de laatste jaren zelfs aan populariteit groeide, gooit Intel toch de handdoek in de ring.
De zet is tekenend voor de crisis waarin team blauw plots verkeerd. Intel lijkt alle foute keuzes te maken. Het leek nochtans de betere kant uit te gaan met de focus van het bedrijf. De smartphonemarkt werd midden 2016 opgegeven na jaren van tevergeefse avances. Intel had de mobiele cpu-boot gemist, en legde zich daar schijnbaar (terecht) bij neer.
Aanmodderen
[related_article id=”214258″]Toch was die beslissing geen voorbode voor een tweede adem voor Intel. ’s Werelds grootste x86-processorfabrikant leverde dit jaar zijn meest teleurstellende cpu-reeks ooit af met 14 nm Kaby Lake en het ziet ernaar uit dat opvolger Coffee Lake nog meer zal uitblinken door een totaal gebrek aan significante vernieuwing. Het gekende Tick-Tock-principe veranderde naar Tick Tock-Aanmodderen. Intel zelf leek aanvankelijk optimistischer over de introductie van 10 nm silicium, maar het lijkt zich aan de moeilijkheid van de implementatie van een massaproductieproces mispakt te hebben. Matige communicatie, waarin Intel weigert toe te geven dat het technisch moeilijk is om de vernieuwingscadans van de voorbije jaren aan te houden en allerlei excuses zoekt, draagt niet bij aan de visie van een bedrijf dat vertrouwen heeft in zichzelf.
Terzelfdertijd stort Intel zich op allerlei andere domeinen. Na de mislukte instap in de telefoonmarkt is het bedrijf er als de dood voor de volgende revolutie te missen. Intel kocht daarom vorige maand Mobileye, een wereldspeler op het vlak van machine vision voor wagens. Verder hoorden we vorig jaar al dat er ARM-chips op het programma staan. Geen van die stappen zal veel ooh’s of aah’s uitlokken. Bedrijven als Nvidia en Qualcomm zijn al veel langer geïnvesteerd in autonome wagens en Intel heeft geen ervaring met ARM, terwijl MediaTek en Qualcomm al jaren het meeste uit de designs persen. De bredere focus van Intel, waarvoor het IDF cancelt, ziet er in de praktijk niet zo spectaculair uit.
Het is nochtans niet het moment voor Intel om verkeerde beslissingen te maken. Hoezeer het zichzelf ook van het tegendeel wil overtuigen, het bedrijf is een x86-chipfabrikant in hart en nieren. Intel is nog steeds de facto monopolist en heeft een grote schare fans, niet alleen in de consumentenmarkt maar zeker in serverland. Concurrentie loert langs alle kanten. Uit ARM-hoek zien we plannen voor zuinige ARM-servers, terwijl AMD met de Ryzen line-up duidelijk maakt dat Intel niet meer de enige keuze in x86-land is. Nu is het meer dan ooit belangrijk voor Intel om de wereld duidelijk te maken dat een stagnerend vernieuwingsproces op het x86-vlak geen ramp is. De blauwen staan nog steeds mijlenver voor op de rest van de wereld als het op R&D aankomt en een uitstel van 10 nm is echt niet zo erg. Wat Intel met Mobileye van plan is, zal de cpu-liefhebber een worst wezen.
Weg spreekbuis
Met het verdwijnen van IDF zegt Intel vaarwel aan een uitermate geschikt platform waarmee het zijn boodschap, focus en strategie in één stem op één moment aan de hele wereld kon duidelijk maken. Nu die megafoon wegvalt, zal Intel het moeilijker dan ooit hebben om over te brengen wat de plannen nu precies zijn, en dat op een moment dat de concurrentie sterker staat dan ooit.
Intel wil IDF vervangen door verschillende events met specifieke focus op de meest geschikte locatie. Kleinere events hebben nooit het gewicht van één grote en gekende bijeenkomst. De strategie zal er bovendien voor zorgen dat Intel een bedrijf van miniverhaaltjes wordt, waarin je zelf op zoek mag gaan naar een coherente visie. Iemand moet Intel vertellen dat x86 echt wel de ‘core business’ mag blijven.
Het beeld van een Intel dat gepiekt heeft en nu zachtjes de berg afglijdt, wordt niet bepaald tegengesproken door een lokale PR-strategie. Die bestaat sinds kort niet meer. Intel had traditioneel een aanwezigheid in zowat ieder land, met PR-verantwoordelijken die proactief het verhaal dat Intel wilde vertellen konden kaderen. Net voor de lancering van AMD Ryzen en voor het afschaffen van IDF, besliste Intel om onverklaarbare reden om de PR uit tal van Europese landen, waaronder België en Nederland, terug te trekken. Vragen over de vreemde keuzes van Intel worden beantwoord met stilte.
Intel mist vandaag een samenhangende toekomstvisie en doet er alles aan om ervoor te zorgen dat het moeilijker is dan ooit om dat statement tegen te spreken. In een periode waarin de producten niet meer voor zichzelf spreken, vernieuwing in andere domeinen sterk lijkt op een ‘wij-ook’-reflex en AMD en ARM azen op marktaandeel, is het afvoeren van IDF een mooie illustratie van een slecht intern beleid. Intel heeft genoeg momentum om enkele slechte beslissingen zonder schade door te komen, maar het wordt stilaan tijd voor een duidelijke toekomstvisie.
