Eerste indruk Lenovo Phab2 Pro: Google Tango imponeert
Lenovo schudde vorige week op de Tech World-conferentie in San Francisco heel wat nieuwigheden uit zijn mouw. Naast de nieuwe Moto Z met modulaire achterkant, kregen we onder meer ook de Phab2 Pro te zien, het resultaat van een samenwerking met het Project Tango-team bij Google.
Project Tango, dat sinds vorige week officieel uit zijn experimentele fase is en nu gewoon door het leven gaat als Tango, is een technologie die mobiele toestellen ruimtelijk inzicht geeft. Dankzij de combinatie van verschillende camerasensors kunnen deze apparaten hun positie in relatie tot de wereld om hun heen bepalen en hun omgeving in kaart brengen. Dat zet de deur open voor talloze augmented reality-toepassingen, maar ook bijvoorbeeld indoor navigatie en 3D mapping.
Google werkt al geruime tijd aan de technologie en maakte in de zomer van 2014 een smartphone en tablet beschikbaar, waar ontwikkelaars mee aan de slag konden gaan om toepassingen voor Tango te ontwikkelen. Om de technologie naar het grote publiek te brengen ging het echter op zoek naar een danspartner. Die vond het in Lenovo, met de Phab2 Pro als resultaat.
De eerste Tango-telefoon voor consumenten zal vanaf september wereldwijd beschikbaar zijn, al is op dit moment nog niet duidelijk of de Benelux daarbij hoort. Ik kreeg op Lenovo Tech World de kans om al kort aan de slag te gaan met de Phab2 Pro en kwam meer te weten over het toestel tijdens een sessie met Johnny Lee, verantwoordelijk voor de technische ontwikkeling van Tango bij Google, en Jeff Meredith, die instaat voor de Android en Chrome Computing Business bij Lenovo.
Plaatsgebrek
Mijn tijd met de Phab2 Pro was te kort om een oordeel te kunnen vellen over de prestaties van de smartphone. Er zijn wel een aantal zaken aan het design die het vermelden waard zijn, te beginnen met het enorme formaat van deze telefoon. Met een schermdiagonaal van 6,4 inch valt de Phab2 Pro in de categorie van de phablets. De telefoon meet bijna 18 centimeter in de lengte en is 8,8 centimeter breed. Ter referentie: de Nexus 6 en Huawei Mate 8 hebben allebei een 6 inchscherm en meten 16 centimeter in de lengte.
Het grote formaat is noodzakelijk om alle onderdelen voor de Tango-technologie kwijt te kunnen. Lenovo verderdigt de keuze verder door te stellen dat we onze smartphones amper vijf procent van de tijd gebruiken om te bellen en er vooral taken mee uitvoeren die profiteren van een groter schermformaat. Dat mag misschien waar zijn, maar de Phab2 Pro is echt wel heel groot en zal om die reden wellicht toch enkele potentiële kopers afschrikken.
De Phab2 Pro is met 10,7 millimeter ook dikker dan de meeste andere smartphones, en opnieuw is Tango daarvan de oorzaak. Lenovo en Google stonden voor de uitdaging om de extra camera’s en sensoren in een zo compact mogelijk formaat te persen. Daarvoor werd zelfs een uitsparing in het moederbord van de Phab2 Pro gemaakt om plaats te maken voor de extra onderdelen die de telefoon zijn ruimtelijk inzicht geven. Een heatpipe in combinatie met koelpasta moet de SoC koel houden in de krappe behuizing.
Die SoC is een Snapdragon 652, een iets minder gekende chipset uit de stal van Qualcomm met een octacore big.LITTLE-configuratie. De chip combineert vier Cortex A72-kernen geklokt op 1,8 GHz met 4 Cortex A53-kernen geklokt op 1,4 GHz. Belangrijker is dat de chip werd geoptimaliseerd voor Tango om een vloeiende en natuuurlijke augmented reality-ervaring te bieden. Daarvoor moet alle data van de verschillende sensoren met elkaar worden gesynchroniseerd op een gemeenschappelijke tijdlijn.
De informatie van de front- en achtercamera, dieptecamera, bewegingscamera, accelerometer, gyroscoop en het scherm wordt tot op 50 microseconden nauwkeurig op elkaar afgestemd. Dat is nodig om ervoor te zorgen dat de echte realiteit en de virtuele realiteit gesynchroniseerd blijven. Anders zal de positie waar de Phab2 Pro zich bevindt en de positie waar de smartphone denkt dat hij zich bevindt steeds verder uit elkaar drijven, waardoor virtuele objecten in de kamer verspringen.
Kijken in de diepte
Zoals reeds gezegd, dankt de Phab2 Pro zijn dieptezicht aan een combinatie van vier verschillende camera’s en sensoren, die samen de Tango-module vormen. Die module zit in een verticale oriëntatie aan de achterkant van het toestel, te beginnen met een reguliere 16 megapixelcamera bovenaan. Deze dient om het beeld van de omgeving op je scherm weer te geven, en daarnaast natuurlijk ook om gewone foto’s en video’s te maken zoals je dat met elke andere smartphone doet.
Onder de camera zit een dieptesensor, infraroodlaser en ledflitser. De dieptesensor en infraroodlaser werken in tandem om de afstand van objecten in omgeving tot de telefoon te berekenen. De laser stuurt infraroodstralen uit die terugkaatsen en worden opgevangen door de dieptesensor. Op basis van die informatie wordt een dieptekaart gemaakt. Ten slotte bevat de module ook nog een groothoekcamera die beweging in de omgeving detecteert.
Dankzij het dieptezicht en de herkenning van beweging is een Tango-telefoon perfect in staat om de omgeving om zich heen en zijn positie ten opzichte van die omgeving te bepalen, maar de technologie gaat nog een stapje verder met area learning. Area learning houdt in dat Tango zich niet alleen bewust is van de omgeving, maar deze ook kan onthouden. De telefoon gaat op zoek naar bepaalde herkenningspunten en voorziet die van keypoints waarvan hij de positie onthoudt wanneer je het toestel weer beweegt. Keer je later naar dezelfde plaats terug, dan kan Tango die keypoints uit zijn geheugen ophalen. Zo kan een virtueel object een vaste plaats behouden in de realiteit, ook als je er niet naar kijkt.
Hoewel area learning een cruciaal onderdeel is van de Tango-ervaring, maakt niet elke toepassing er gebruik van. Ontwikkelaars moeten de technologie zelf aan hun applicaties toevoegen, zo bleek uit de demo’s die ik kon ervaren op Tech World.
Tango in praktijk
Tijdens mijn korte tijd met de Phab2 Pro kreeg ik de kans om een aantal demo’s van Tango-toepassingen uit te proberen. Hieronder ga ik dieper in op elke ervaring.
Measure It. Measure It is tegelijk kinderlijk eenvoudig en briljant in zijn opzet. De app doet precies wat je van de naam zou verwachten: je kan er objecten mee opmeten, en dat in drie dimensies. In het midden van het beeld wordt een cursor getoond die je kan locken op een hoek van een object, om vervolgens een liniaal te trekken naar een volgende hoek. Het locken gaat vrij goed, maar is niet altijd even nauwkeurig. De app heeft soms moeite om de rand van een voorwerp te herkennen, vooral wanneer dat niet duidelijk is afgelijnd ten opzichte van zijn omgeving. Het resultaat van je meting, in twee of drie dimensies, kan je vervolgens opslaan als een blauwdruk waarbij ook de afmetingen worden vermeld. Hoewel je er geen millimeterwerk mee moet uitvoeren, is de app erg handig om grote oppervlaktes te meten en toont het perfect waar Tango toe in staat is.
Lowe’s Vision. Ook Lowe’s Vision maakt gebruik van Tango’s mogelijkheden om afmetingen te bepalen. Lowe’s is een Amerikaanse doe-het-zelfketen die onder meer ook meubels en vloeren verkoopt. De winkelketen ontwikkelde een Tango-app waarmee je zijn producten via augmented reality in je woning kan plaatsen, om zo een betere keuze te kunnen maken. Zo kan je virtueel een vloer leggen of meubels in ware grootte in je woonkamer plaatsen.
Mogelijk moet je nu spontaan denken aan de augmented reality-app van Ikea, en dat is niet zo vreemd. Er zijn inderdaad al wat augmented reality-toepassingen beschikbaar die met een ‘gewone’ smartphone werken, maar ze hebben toch enkele beperkingen ten opzichte van Tango. Zo hebben bestaande AR-toepassingen een referentiepunt nodig om virtuele objecten weer te geven. In het geval van de Ikea-app moet je bijvoorbeeld de Ikea-catalogus zelf op de plaats leggen waar je het virtuele meubel tevoorschijn wilt toveren. Tango is zich daarentegen bewust van zijn omgeving en kan zonder enig referentiepunt objecten op de juiste grootte en in het juiste perspectief in een omgeving plaatsen.
Raise. Raise is een ludieke toepassing waarbij je met een virtuele puppy kan spelen. Je kan de hond naar je toe roepen waarna hij tegen je benen opspringt en je enthousiast begint te likken, of je kan een balletje gooien dat hij vervolgens braaf tot aan je voeten brengt. Vooral het gooien met de bal illustreert uitzonderlijk goed hoe Tango zijn omgeving herkent. Het balletje stuitert tegen objecten en muren in de kamer tot het uiteindelijk ergens op de grond landt.
In onderstaande video zie je een demonstratie van Raise in de drukke demoruimte op Tech World. De ervaring wordt een beetje verpest door de mensen die regelmatig door het beeld wandelen, maar geeft een goede indruk van de mogelijkheden.
Domino World. De leukste demo die ik kon proberen is wellicht Domino World, waarmee je in de echte wereld een virtuele dominobaan bouwt. Met een eenvoudige vingerbeweging plaats je het ene na het andere dominosteentje in een lange rij doorheen de kamer. Naast dominosteentjes kan je ook allerlei andere speeltjes toevoegen, zoals vliegtuigjes en autootjes om de dominobaan wat interessanter te maken. Het leuke aan Domino World is dat je je dominobaan op een tafel kan laten beginnen en vervolgens op de vloer verder gaan. Het laatste steentje op de tafel zal naar beneden vallen en de rij op de vloer in gang zetten.
Je kan je baan zo lang maken als je wilt, de app heeft geen probleem om ook vanop een afstand van enkele meters stenen neer te zetten en je kan doorheen de kamer bewegen om heel de ruimte met dominostenen te vullen. Toch is de app nog niet helemaal perfect door het ontbreken van area learning, waar ik het hierboven reeds over had. Heb je een baan gemaakt en schud je vervolgens met de telefoon, dan kan het zijn dat de dominobaan is verschoven of zelfs helemaal verdwenen. Ook in onderstaand filmpje zie je dat een aantal stenen in de lucht zweven.
Het begin
Met de Phab2 Pro hebben Lenovo en Google een eerste Tango-product voor consumenten op de markt, maar dit is nog maar het begin. Om het grote publiek aan te spreken moet zowel de software als hardware nog verder op punt worden gezet. De toestellen moeten kleiner worden om potentiële kopers niet af te schrikken en ontwikkelaars moeten worden overtuigd om voor het platform applicaties te maken, zodat er een aantrekkelijk ecosysteem ontstaat.
Zowel Google als Lenovo zijn er van overtuigd dat ze hierin zullen slagen en dat Tango in steeds meer apparaten zal opduiken. In hun visie zal de technologie uiteindelijk gemeengoed worden, net zoals elke smartphone vandaag een gps aan boord heeft. Na mijn eerste indruk van de Phab2 Pro wil ik dat gerust geloven, Tango heeft het potentieel om even onmisbaar te worden als een gps, maar de weg is nog lang en bezaaid met obstakels.
Lenovo schudde vorige week op de Tech World-conferentie in San Francisco heel wat nieuwigheden uit zijn mouw. Naast de nieuwe Moto Z met modulaire achterkant, kregen we onder meer ook de Phab2 Pro te zien, het resultaat van een samenwerking met het Project Tango-team bij Google.
Project Tango, dat sinds vorige week officieel uit zijn experimentele fase is en nu gewoon door het leven gaat als Tango, is een technologie die mobiele toestellen ruimtelijk inzicht geeft. Dankzij de combinatie van verschillende camerasensors kunnen deze apparaten hun positie in relatie tot de wereld om hun heen bepalen en hun omgeving in kaart brengen. Dat zet de deur open voor talloze augmented reality-toepassingen, maar ook bijvoorbeeld indoor navigatie en 3D mapping.
Google werkt al geruime tijd aan de technologie en maakte in de zomer van 2014 een smartphone en tablet beschikbaar, waar ontwikkelaars mee aan de slag konden gaan om toepassingen voor Tango te ontwikkelen. Om de technologie naar het grote publiek te brengen ging het echter op zoek naar een danspartner. Die vond het in Lenovo, met de Phab2 Pro als resultaat.
De eerste Tango-telefoon voor consumenten zal vanaf september wereldwijd beschikbaar zijn, al is op dit moment nog niet duidelijk of de Benelux daarbij hoort. Ik kreeg op Lenovo Tech World de kans om al kort aan de slag te gaan met de Phab2 Pro en kwam meer te weten over het toestel tijdens een sessie met Johnny Lee, verantwoordelijk voor de technische ontwikkeling van Tango bij Google, en Jeff Meredith, die instaat voor de Android en Chrome Computing Business bij Lenovo.
Plaatsgebrek
Mijn tijd met de Phab2 Pro was te kort om een oordeel te kunnen vellen over de prestaties van de smartphone. Er zijn wel een aantal zaken aan het design die het vermelden waard zijn, te beginnen met het enorme formaat van deze telefoon. Met een schermdiagonaal van 6,4 inch valt de Phab2 Pro in de categorie van de phablets. De telefoon meet bijna 18 centimeter in de lengte en is 8,8 centimeter breed. Ter referentie: de Nexus 6 en Huawei Mate 8 hebben allebei een 6 inchscherm en meten 16 centimeter in de lengte.
Het grote formaat is noodzakelijk om alle onderdelen voor de Tango-technologie kwijt te kunnen. Lenovo verderdigt de keuze verder door te stellen dat we onze smartphones amper vijf procent van de tijd gebruiken om te bellen en er vooral taken mee uitvoeren die profiteren van een groter schermformaat. Dat mag misschien waar zijn, maar de Phab2 Pro is echt wel heel groot en zal om die reden wellicht toch enkele potentiële kopers afschrikken.
De Phab2 Pro is met 10,7 millimeter ook dikker dan de meeste andere smartphones, en opnieuw is Tango daarvan de oorzaak. Lenovo en Google stonden voor de uitdaging om de extra camera’s en sensoren in een zo compact mogelijk formaat te persen. Daarvoor werd zelfs een uitsparing in het moederbord van de Phab2 Pro gemaakt om plaats te maken voor de extra onderdelen die de telefoon zijn ruimtelijk inzicht geven. Een heatpipe in combinatie met koelpasta moet de SoC koel houden in de krappe behuizing.
Die SoC is een Snapdragon 652, een iets minder gekende chipset uit de stal van Qualcomm met een octacore big.LITTLE-configuratie. De chip combineert vier Cortex A72-kernen geklokt op 1,8 GHz met 4 Cortex A53-kernen geklokt op 1,4 GHz. Belangrijker is dat de chip werd geoptimaliseerd voor Tango om een vloeiende en natuuurlijke augmented reality-ervaring te bieden. Daarvoor moet alle data van de verschillende sensoren met elkaar worden gesynchroniseerd op een gemeenschappelijke tijdlijn.
De informatie van de front- en achtercamera, dieptecamera, bewegingscamera, accelerometer, gyroscoop en het scherm wordt tot op 50 microseconden nauwkeurig op elkaar afgestemd. Dat is nodig om ervoor te zorgen dat de echte realiteit en de virtuele realiteit gesynchroniseerd blijven. Anders zal de positie waar de Phab2 Pro zich bevindt en de positie waar de smartphone denkt dat hij zich bevindt steeds verder uit elkaar drijven, waardoor virtuele objecten in de kamer verspringen.
Kijken in de diepte
Zoals reeds gezegd, dankt de Phab2 Pro zijn dieptezicht aan een combinatie van vier verschillende camera’s en sensoren, die samen de Tango-module vormen. Die module zit in een verticale oriëntatie aan de achterkant van het toestel, te beginnen met een reguliere 16 megapixelcamera bovenaan. Deze dient om het beeld van de omgeving op je scherm weer te geven, en daarnaast natuurlijk ook om gewone foto’s en video’s te maken zoals je dat met elke andere smartphone doet.
Onder de camera zit een dieptesensor, infraroodlaser en ledflitser. De dieptesensor en infraroodlaser werken in tandem om de afstand van objecten in omgeving tot de telefoon te berekenen. De laser stuurt infraroodstralen uit die terugkaatsen en worden opgevangen door de dieptesensor. Op basis van die informatie wordt een dieptekaart gemaakt. Ten slotte bevat de module ook nog een groothoekcamera die beweging in de omgeving detecteert.
Dankzij het dieptezicht en de herkenning van beweging is een Tango-telefoon perfect in staat om de omgeving om zich heen en zijn positie ten opzichte van die omgeving te bepalen, maar de technologie gaat nog een stapje verder met area learning. Area learning houdt in dat Tango zich niet alleen bewust is van de omgeving, maar deze ook kan onthouden. De telefoon gaat op zoek naar bepaalde herkenningspunten en voorziet die van keypoints waarvan hij de positie onthoudt wanneer je het toestel weer beweegt. Keer je later naar dezelfde plaats terug, dan kan Tango die keypoints uit zijn geheugen ophalen. Zo kan een virtueel object een vaste plaats behouden in de realiteit, ook als je er niet naar kijkt.
Hoewel area learning een cruciaal onderdeel is van de Tango-ervaring, maakt niet elke toepassing er gebruik van. Ontwikkelaars moeten de technologie zelf aan hun applicaties toevoegen, zo bleek uit de demo’s die ik kon ervaren op Tech World.
Tango in praktijk
Tijdens mijn korte tijd met de Phab2 Pro kreeg ik de kans om een aantal demo’s van Tango-toepassingen uit te proberen. Hieronder ga ik dieper in op elke ervaring.
Measure It. Measure It is tegelijk kinderlijk eenvoudig en briljant in zijn opzet. De app doet precies wat je van de naam zou verwachten: je kan er objecten mee opmeten, en dat in drie dimensies. In het midden van het beeld wordt een cursor getoond die je kan locken op een hoek van een object, om vervolgens een liniaal te trekken naar een volgende hoek. Het locken gaat vrij goed, maar is niet altijd even nauwkeurig. De app heeft soms moeite om de rand van een voorwerp te herkennen, vooral wanneer dat niet duidelijk is afgelijnd ten opzichte van zijn omgeving. Het resultaat van je meting, in twee of drie dimensies, kan je vervolgens opslaan als een blauwdruk waarbij ook de afmetingen worden vermeld. Hoewel je er geen millimeterwerk mee moet uitvoeren, is de app erg handig om grote oppervlaktes te meten en toont het perfect waar Tango toe in staat is.
Lowe’s Vision. Ook Lowe’s Vision maakt gebruik van Tango’s mogelijkheden om afmetingen te bepalen. Lowe’s is een Amerikaanse doe-het-zelfketen die onder meer ook meubels en vloeren verkoopt. De winkelketen ontwikkelde een Tango-app waarmee je zijn producten via augmented reality in je woning kan plaatsen, om zo een betere keuze te kunnen maken. Zo kan je virtueel een vloer leggen of meubels in ware grootte in je woonkamer plaatsen.
Mogelijk moet je nu spontaan denken aan de augmented reality-app van Ikea, en dat is niet zo vreemd. Er zijn inderdaad al wat augmented reality-toepassingen beschikbaar die met een ‘gewone’ smartphone werken, maar ze hebben toch enkele beperkingen ten opzichte van Tango. Zo hebben bestaande AR-toepassingen een referentiepunt nodig om virtuele objecten weer te geven. In het geval van de Ikea-app moet je bijvoorbeeld de Ikea-catalogus zelf op de plaats leggen waar je het virtuele meubel tevoorschijn wilt toveren. Tango is zich daarentegen bewust van zijn omgeving en kan zonder enig referentiepunt objecten op de juiste grootte en in het juiste perspectief in een omgeving plaatsen.
Raise. Raise is een ludieke toepassing waarbij je met een virtuele puppy kan spelen. Je kan de hond naar je toe roepen waarna hij tegen je benen opspringt en je enthousiast begint te likken, of je kan een balletje gooien dat hij vervolgens braaf tot aan je voeten brengt. Vooral het gooien met de bal illustreert uitzonderlijk goed hoe Tango zijn omgeving herkent. Het balletje stuitert tegen objecten en muren in de kamer tot het uiteindelijk ergens op de grond landt.
In onderstaande video zie je een demonstratie van Raise in de drukke demoruimte op Tech World. De ervaring wordt een beetje verpest door de mensen die regelmatig door het beeld wandelen, maar geeft een goede indruk van de mogelijkheden.
Domino World. De leukste demo die ik kon proberen is wellicht Domino World, waarmee je in de echte wereld een virtuele dominobaan bouwt. Met een eenvoudige vingerbeweging plaats je het ene na het andere dominosteentje in een lange rij doorheen de kamer. Naast dominosteentjes kan je ook allerlei andere speeltjes toevoegen, zoals vliegtuigjes en autootjes om de dominobaan wat interessanter te maken. Het leuke aan Domino World is dat je je dominobaan op een tafel kan laten beginnen en vervolgens op de vloer verder gaan. Het laatste steentje op de tafel zal naar beneden vallen en de rij op de vloer in gang zetten.
Je kan je baan zo lang maken als je wilt, de app heeft geen probleem om ook vanop een afstand van enkele meters stenen neer te zetten en je kan doorheen de kamer bewegen om heel de ruimte met dominostenen te vullen. Toch is de app nog niet helemaal perfect door het ontbreken van area learning, waar ik het hierboven reeds over had. Heb je een baan gemaakt en schud je vervolgens met de telefoon, dan kan het zijn dat de dominobaan is verschoven of zelfs helemaal verdwenen. Ook in onderstaand filmpje zie je dat een aantal stenen in de lucht zweven.
Het begin
Met de Phab2 Pro hebben Lenovo en Google een eerste Tango-product voor consumenten op de markt, maar dit is nog maar het begin. Om het grote publiek aan te spreken moet zowel de software als hardware nog verder op punt worden gezet. De toestellen moeten kleiner worden om potentiële kopers niet af te schrikken en ontwikkelaars moeten worden overtuigd om voor het platform applicaties te maken, zodat er een aantrekkelijk ecosysteem ontstaat.
Zowel Google als Lenovo zijn er van overtuigd dat ze hierin zullen slagen en dat Tango in steeds meer apparaten zal opduiken. In hun visie zal de technologie uiteindelijk gemeengoed worden, net zoals elke smartphone vandaag een gps aan boord heeft. Na mijn eerste indruk van de Phab2 Pro wil ik dat gerust geloven, Tango heeft het potentieel om even onmisbaar te worden als een gps, maar de weg is nog lang en bezaaid met obstakels.
