RAM-geheugen in je smartphone: is meer altijd beter?
Wie op zoek is naar een nieuwe smartphone, wie de aankondiging leest van de nieuwste topmodellen, en ook wie gewoon op zoek is naar een budgettoestel: allemaal worden we om de oren geslagen met cijfers en statistieken. Je zal ons niet horen zeggen dat dat overbodige luxe, of onbelangrijk is. Noch durven we beweren dat een duurdere processor niet meer waard is dan een goedkoop, slap exemplaar.
Wel valt het de laatste tijd steeds vaker op dat er meer en meer aandacht wordt gegeven aan het RAM-geheugen. Het wordt zelfs zo erg dat we haast de indruk krijgen dat een exemplaar met minder dan 3 GB aan werkgeheugen de moeite niet meer waard is. Maar wat is dat RAM-geheugen nu? Waarvoor dient het en waarom mag je dit eigenlijk zonder probleem, met een gerust hart negeren?
Werken om niet te vergeten
Random Access Memory, oftewel RAM, oftewel werkgeheugen, wordt door je smartphone gebruikt om taken in op te slagen die je even niet gebruikt. Dat zorgt ervoor dat je makkelijk en snel kan wisselen tussen verschillende apps. Apps die constant verbinding maken met internet, zoals de Facebook-app, gebruiken bijgevolg meer ruimte van je RAM-geheugen. Zit je RAM vol, dan zal Android een app uit het werkgeheugen halen om te vervangen door een app die je recenter gebruikt hebt.
Op die manier bolt je smartphone vlot door je dagelijkse taken, zonder dat je er al te veel last van zal hebben. Je RAM-geheugen gaat jou ook hoe langer hoe beter kennen: apps die je vaak gebruikt, zullen minder snel uit het werkgeheugen verwijderd worden dan apps die je minder gebruikt. Voor we verder gaan, is het overigens belangrijk te weten dat het werkgeheugen van je smartphone nog anders werkt dan dat van je computer. Alles dat hier gezegd wordt, gaat niet noodzakelijk op voor je computers werkgeheugen.
Takendoder
In den beginne was er Android. Androids hadden maar een beperkt werkgeheugen (mijn HTC Magic had 188 MB), wat betekende dat het tamelijk snel volzat. Om hier een beetje bij te helpen, gebruikten we massaal de zogenaamde ‘task killers’. Die vermoordden elke app, waardoor het RAM-geheugen snel werd schoongeveegd. Vandaag, 2, 3, 4 of zelfs 5 Android-versies later (afhankelijk van welke versie je momenteel gebruikt), is die nood er niet meer. Gebruik je vandaag nog een task killer of ‘memory management app’, dan riskeer je eerder je toestel onstabiel te maken.
Vroeger konden we ze gebruiken om ons toestel sneller en snappier te maken. Android is ondertussen zo ver geëvolueerd – en ontwikkelaars kunnen er veel beter mee om – dat Android zelf een uitstekende task manager geworden is. Gebruik je nog steeds task killers, dan ben jij mogelijk degene die altijd klaagt dat zijn smartphone altijd maar crasht. Mocht je ze nog gebruiken, dan is vandaag een mooie dag om ze met pensioen te sturen.
POWER
We zeiden eerder al dat het werkgeheugen dient om apps op een snelle manier beschikbaar te houden. Het dient als de meest belangrijke tool om efficiënt te kunnen multitasken. Gegevens, zoals foto’s, video’s, en andere data, worden opgeslagen op je interne geheugen. Deze opslag werkt op eMMC, een soort van goedkope SSD of flashdrive. Wie geregeld onze reviews van laptops leest, weet dat het onnoemelijk veel sneller werkt dan een klassieke harde schijf.
Voor de volgende vergelijking gebruiken we gegevens van een Motorola Moto G van de derde generatie. Terwijl eMMC hier kan schrijven aan 11,22 MB/sec en kan lezen aan 78 MB/sec, kan het RAM-geheugen bij deze Moto G schrijven aan 1.885 MB/sec. Een significant verschil. Dat is ook nodig wanneer we foto’s willen maken met een hoge resolutie, of wanneer we filmpjes willen maken in 4K. Deze snelheid is in zo’n gevallen geen overbodige luxe: 4K vraagt enorm veel rekenkracht. Terwijl de processor daar mee bezig is, moet het RAM-geheugen deze data tijdelijk opvangen.
Veel RAM-geheugen hebben, maakt het dus makkelijker om verschillende apps tegelijk te laten werken. Bijvoorbeeld wanneer je foto’s neemt terwijl je muziek aan het streamen bent, en je mails ondertussen worden opgehaald terwijl Facebook synchroniseert. Snel werkgeheugen is daarom een veel betere buffer dan zelfs een krachtige SSD.
4 GB en hoeveel heb je nodig?
Alle nieuwe vlaggenschepen die uitkomen, beschikken vandaag over 4 GB aan RAM-geheugen. Nu we reeds weten dat werkgeheugen gebruikt wordt om sneller en beter te kunnen multitasken, lijkt het logisch om zoveel mogelijk van dat RAM-geheugen aan boord te hebben, niet? Niet echt. Ja, het betekent dat je praktisch al je apps tegelijk kan openen en laten draaien, maar de waarheid is dat doorgaans slechts 60 procent van deze ruimte gebruikt zal worden.
Apps zijn voorlopig nog niet zwaar genoeg om zoveel ruimte op te eisen, en tegen dat het moment daar is dat je dat wel nodig zal hebben, is de kans groot dat je al een nieuw toestel bezit met nog meer werkgeheugen. Uiteraard kan het geen kwaad om een mooie reserve te hebben, maar puur technisch gesproken, is het verspilde ruimte. Linux, waar Android op gebaseerd is, steekt namelijk zo in elkaar dat elke MB RAM-geheugen die overblijft, verkwiste ruimte is. Het is dan ook zonde om te betalen voor ruimte die je niet gebruikt.
Dat betekent echter ook dat je nooit hoeft te panikeren wanneer je in je instellingen naar het submenu ‘Apps’ gaat kijken, en daar merkt dat je toestel 80 procent van je werkgeheugen aan het gebruiken is. Dat is net heel positief: jouw toestel werkt erg efficiënt. Betekent dat dan dat een toestel met 4 GB weggesmeten geld is? Ook weer niet, want ongetwijfeld krijgen intensieve gebruikers ook deze ruimte wel eens vol.
Hoeveel heb je dan vandaag de dag nodig om je smartphone optimaal te laten werken? Uit ervaring kunnen we zeggen dat je tegenwoordig toch zeker 2 GB wilt. Heb je die, dan zal je doorgaans zonder zorgen de dag doorkomen. Tenminste, als je een modale gebruiker bent. Intensievere gebruikers hebben meer nodig, maar vandaag hoeft dat al niet veel meer te kosten. Kijk maar naar de OnePlus-toestellen die minstens 3 GB meebrengen. Ook enkele toestellen onder de 200 euro brengen 2 GB mee, dus iedereen kan voor een zacht prijsje voldoende gigabytes in huis halen.
DDR3 en DDR4
Bij de introductie van de OnePlus Two hebben we het voor het eerst aangehaald: wie investeerde in de versie met 64 GB, kreeg een toestel met 4 GB LPDDR4-geheugen, ten opzichte van 3 GB DDR3 bij de 16 GB-versie. Overal werd geschreven dat DDR4 veel sneller zou werken dan zijn voorganger. Opnieuw werd gesmeten met een cijfer dat uiteindelijk enkel dienst deed als verkoopstruc, net als bij de hoeveelheid RAM-geheugen.
In theorie is DDR4-geheugen inderdaad sneller. De Galaxy S6, met DDR4, haalt bijvoorbeeld schrijfsnelheden tot 8.479 MB/sec, tegenover de 1.885 MB/sec van de Moto G met DDR3. Toch is dit niet het einde van de vergelijking. De Samsung Galaxy Note 4 haalt bijvoorbeeld een schrijfsnelheid van 7.212 MB/sec, terwijl de Moto X (2014) 7.155 MB/sec haalt. Allebei de toestellen beschikken over DDR3-geheugen.
Deze cijfers bewijzen dat de hoeveelheid RAM of de snelheid ervan altijd relatief zijn ten opzichte van de rest van het toestel: is je processor een Snapdragon 212, dan zal je met 4 GB aan RAM-geheugen niet erg veel winnen. Het is namelijk de processor die zorgt voor de snelheidswinst van het werkgeheugen. Bovendien speelt de software ook altijd een rol in hoe werkgeheugen juist gebruikt wordt.
Waarom heeft een iPhone genoeg aan 1 GB?
Wie de vergelijking maakt tussen Android en iOS, zal merken dat het werkgeheugen een erg groot verschil oplevert. Terwijl instappers op Android best beschikken over 2 GB, deed de iPhone 6 het bij zijn introductie met een magere 1 GB. Toch gelden de iPhones als superieure toestellen tegenover 90 procent van de Android-markt.
Er zijn enkele redenen die hiermee te maken hebben. De eerste heeft te maken met processorarchitectuur. Het volstaat hier om te zeggen dat de processors van Apple zodanig anders zijn opgebouwd dat ze op een volledig andere manier omgaan met het werkgeheugen. Een (erg technische en) diepgaande uitleg vind je hier.
Een andere reden is hoe de software omgaat met het werkgeheugen. Apple beperkt namelijk de vrijheid die apps van derde partijen krijgen wanneer ze inactief zijn. Een iPhone slaat inactieve apps en processen op een andere manier op in het werkgeheugen, waardoor multitasken op een iPhone altijd net wat moeilijker gaat dan op een Android. Het grote voordeel hiervan is dat het toestel op een consistentere manier goed zal blijven draaien wanneer een gebruiker vele apps tegelijk heeft draaien.
Tl;dr
Smartphones werken vandaag zo efficiënt dat het helemaal niet meer nodig is voor ons om tussen te komen. Laat je toestel doen waar het goed in is. 4 GB aan RAM heb je vandaag nog helemaal niet nodig, maar het kan zeker geen kwaad, tenminste als je je toestel vol genoeg stopt om er alles uit te halen. RAM-geheugen dat niet gebruikt wordt, is immers verspilde ruimte. Wees daarom zeker niet bang als je toestel z’n volledige capaciteit gebruikt. Probeer bij een nieuw toestel vandaag wel minstens 2 GB te bemachtigen.
Wie op zoek is naar een nieuwe smartphone, wie de aankondiging leest van de nieuwste topmodellen, en ook wie gewoon op zoek is naar een budgettoestel: allemaal worden we om de oren geslagen met cijfers en statistieken. Je zal ons niet horen zeggen dat dat overbodige luxe, of onbelangrijk is. Noch durven we beweren dat een duurdere processor niet meer waard is dan een goedkoop, slap exemplaar.
Wel valt het de laatste tijd steeds vaker op dat er meer en meer aandacht wordt gegeven aan het RAM-geheugen. Het wordt zelfs zo erg dat we haast de indruk krijgen dat een exemplaar met minder dan 3 GB aan werkgeheugen de moeite niet meer waard is. Maar wat is dat RAM-geheugen nu? Waarvoor dient het en waarom mag je dit eigenlijk zonder probleem, met een gerust hart negeren?
Werken om niet te vergeten
Random Access Memory, oftewel RAM, oftewel werkgeheugen, wordt door je smartphone gebruikt om taken in op te slagen die je even niet gebruikt. Dat zorgt ervoor dat je makkelijk en snel kan wisselen tussen verschillende apps. Apps die constant verbinding maken met internet, zoals de Facebook-app, gebruiken bijgevolg meer ruimte van je RAM-geheugen. Zit je RAM vol, dan zal Android een app uit het werkgeheugen halen om te vervangen door een app die je recenter gebruikt hebt.
Op die manier bolt je smartphone vlot door je dagelijkse taken, zonder dat je er al te veel last van zal hebben. Je RAM-geheugen gaat jou ook hoe langer hoe beter kennen: apps die je vaak gebruikt, zullen minder snel uit het werkgeheugen verwijderd worden dan apps die je minder gebruikt. Voor we verder gaan, is het overigens belangrijk te weten dat het werkgeheugen van je smartphone nog anders werkt dan dat van je computer. Alles dat hier gezegd wordt, gaat niet noodzakelijk op voor je computers werkgeheugen.
Takendoder
In den beginne was er Android. Androids hadden maar een beperkt werkgeheugen (mijn HTC Magic had 188 MB), wat betekende dat het tamelijk snel volzat. Om hier een beetje bij te helpen, gebruikten we massaal de zogenaamde ‘task killers’. Die vermoordden elke app, waardoor het RAM-geheugen snel werd schoongeveegd. Vandaag, 2, 3, 4 of zelfs 5 Android-versies later (afhankelijk van welke versie je momenteel gebruikt), is die nood er niet meer. Gebruik je vandaag nog een task killer of ‘memory management app’, dan riskeer je eerder je toestel onstabiel te maken.
Vroeger konden we ze gebruiken om ons toestel sneller en snappier te maken. Android is ondertussen zo ver geëvolueerd – en ontwikkelaars kunnen er veel beter mee om – dat Android zelf een uitstekende task manager geworden is. Gebruik je nog steeds task killers, dan ben jij mogelijk degene die altijd klaagt dat zijn smartphone altijd maar crasht. Mocht je ze nog gebruiken, dan is vandaag een mooie dag om ze met pensioen te sturen.
POWER
We zeiden eerder al dat het werkgeheugen dient om apps op een snelle manier beschikbaar te houden. Het dient als de meest belangrijke tool om efficiënt te kunnen multitasken. Gegevens, zoals foto’s, video’s, en andere data, worden opgeslagen op je interne geheugen. Deze opslag werkt op eMMC, een soort van goedkope SSD of flashdrive. Wie geregeld onze reviews van laptops leest, weet dat het onnoemelijk veel sneller werkt dan een klassieke harde schijf.
Voor de volgende vergelijking gebruiken we gegevens van een Motorola Moto G van de derde generatie. Terwijl eMMC hier kan schrijven aan 11,22 MB/sec en kan lezen aan 78 MB/sec, kan het RAM-geheugen bij deze Moto G schrijven aan 1.885 MB/sec. Een significant verschil. Dat is ook nodig wanneer we foto’s willen maken met een hoge resolutie, of wanneer we filmpjes willen maken in 4K. Deze snelheid is in zo’n gevallen geen overbodige luxe: 4K vraagt enorm veel rekenkracht. Terwijl de processor daar mee bezig is, moet het RAM-geheugen deze data tijdelijk opvangen.
Veel RAM-geheugen hebben, maakt het dus makkelijker om verschillende apps tegelijk te laten werken. Bijvoorbeeld wanneer je foto’s neemt terwijl je muziek aan het streamen bent, en je mails ondertussen worden opgehaald terwijl Facebook synchroniseert. Snel werkgeheugen is daarom een veel betere buffer dan zelfs een krachtige SSD.
4 GB en hoeveel heb je nodig?
Alle nieuwe vlaggenschepen die uitkomen, beschikken vandaag over 4 GB aan RAM-geheugen. Nu we reeds weten dat werkgeheugen gebruikt wordt om sneller en beter te kunnen multitasken, lijkt het logisch om zoveel mogelijk van dat RAM-geheugen aan boord te hebben, niet? Niet echt. Ja, het betekent dat je praktisch al je apps tegelijk kan openen en laten draaien, maar de waarheid is dat doorgaans slechts 60 procent van deze ruimte gebruikt zal worden.
Apps zijn voorlopig nog niet zwaar genoeg om zoveel ruimte op te eisen, en tegen dat het moment daar is dat je dat wel nodig zal hebben, is de kans groot dat je al een nieuw toestel bezit met nog meer werkgeheugen. Uiteraard kan het geen kwaad om een mooie reserve te hebben, maar puur technisch gesproken, is het verspilde ruimte. Linux, waar Android op gebaseerd is, steekt namelijk zo in elkaar dat elke MB RAM-geheugen die overblijft, verkwiste ruimte is. Het is dan ook zonde om te betalen voor ruimte die je niet gebruikt.
Dat betekent echter ook dat je nooit hoeft te panikeren wanneer je in je instellingen naar het submenu ‘Apps’ gaat kijken, en daar merkt dat je toestel 80 procent van je werkgeheugen aan het gebruiken is. Dat is net heel positief: jouw toestel werkt erg efficiënt. Betekent dat dan dat een toestel met 4 GB weggesmeten geld is? Ook weer niet, want ongetwijfeld krijgen intensieve gebruikers ook deze ruimte wel eens vol.
Hoeveel heb je dan vandaag de dag nodig om je smartphone optimaal te laten werken? Uit ervaring kunnen we zeggen dat je tegenwoordig toch zeker 2 GB wilt. Heb je die, dan zal je doorgaans zonder zorgen de dag doorkomen. Tenminste, als je een modale gebruiker bent. Intensievere gebruikers hebben meer nodig, maar vandaag hoeft dat al niet veel meer te kosten. Kijk maar naar de OnePlus-toestellen die minstens 3 GB meebrengen. Ook enkele toestellen onder de 200 euro brengen 2 GB mee, dus iedereen kan voor een zacht prijsje voldoende gigabytes in huis halen.
DDR3 en DDR4
Bij de introductie van de OnePlus Two hebben we het voor het eerst aangehaald: wie investeerde in de versie met 64 GB, kreeg een toestel met 4 GB LPDDR4-geheugen, ten opzichte van 3 GB DDR3 bij de 16 GB-versie. Overal werd geschreven dat DDR4 veel sneller zou werken dan zijn voorganger. Opnieuw werd gesmeten met een cijfer dat uiteindelijk enkel dienst deed als verkoopstruc, net als bij de hoeveelheid RAM-geheugen.
In theorie is DDR4-geheugen inderdaad sneller. De Galaxy S6, met DDR4, haalt bijvoorbeeld schrijfsnelheden tot 8.479 MB/sec, tegenover de 1.885 MB/sec van de Moto G met DDR3. Toch is dit niet het einde van de vergelijking. De Samsung Galaxy Note 4 haalt bijvoorbeeld een schrijfsnelheid van 7.212 MB/sec, terwijl de Moto X (2014) 7.155 MB/sec haalt. Allebei de toestellen beschikken over DDR3-geheugen.
Deze cijfers bewijzen dat de hoeveelheid RAM of de snelheid ervan altijd relatief zijn ten opzichte van de rest van het toestel: is je processor een Snapdragon 212, dan zal je met 4 GB aan RAM-geheugen niet erg veel winnen. Het is namelijk de processor die zorgt voor de snelheidswinst van het werkgeheugen. Bovendien speelt de software ook altijd een rol in hoe werkgeheugen juist gebruikt wordt.
Waarom heeft een iPhone genoeg aan 1 GB?
Wie de vergelijking maakt tussen Android en iOS, zal merken dat het werkgeheugen een erg groot verschil oplevert. Terwijl instappers op Android best beschikken over 2 GB, deed de iPhone 6 het bij zijn introductie met een magere 1 GB. Toch gelden de iPhones als superieure toestellen tegenover 90 procent van de Android-markt.
Er zijn enkele redenen die hiermee te maken hebben. De eerste heeft te maken met processorarchitectuur. Het volstaat hier om te zeggen dat de processors van Apple zodanig anders zijn opgebouwd dat ze op een volledig andere manier omgaan met het werkgeheugen. Een (erg technische en) diepgaande uitleg vind je hier.
Een andere reden is hoe de software omgaat met het werkgeheugen. Apple beperkt namelijk de vrijheid die apps van derde partijen krijgen wanneer ze inactief zijn. Een iPhone slaat inactieve apps en processen op een andere manier op in het werkgeheugen, waardoor multitasken op een iPhone altijd net wat moeilijker gaat dan op een Android. Het grote voordeel hiervan is dat het toestel op een consistentere manier goed zal blijven draaien wanneer een gebruiker vele apps tegelijk heeft draaien.
Tl;dr
Smartphones werken vandaag zo efficiënt dat het helemaal niet meer nodig is voor ons om tussen te komen. Laat je toestel doen waar het goed in is. 4 GB aan RAM heb je vandaag nog helemaal niet nodig, maar het kan zeker geen kwaad, tenminste als je je toestel vol genoeg stopt om er alles uit te halen. RAM-geheugen dat niet gebruikt wordt, is immers verspilde ruimte. Wees daarom zeker niet bang als je toestel z’n volledige capaciteit gebruikt. Probeer bij een nieuw toestel vandaag wel minstens 2 GB te bemachtigen.
