Apple vs Intel: de iPad Pro-chip onder de loep
Bij de onthulling van de A9X-chip, het kloppend hart van de nieuwe iPad Pro, schuwde Phil Schiller, VP van Apple, de grote woorden niet. “De nieuwe chip levert prestaties van desktop-niveau”, claimde de man. “De chip is sneller dan 80 procent van de draagbare computers die het voorbije jaar verscheept werden”, voegde de Apple-goeroe daar nog aan toe.
Bochtenwerk
Wie dergelijke claims maakt, weet maar beter of wat hij spreekt. Schiller gaat echter erg kort door de bocht. Los door het grind en het gras, durven we zelf te stellen. We testten de A9X-chip in de iPad Pro en hoewel de SoC inderdaad erg krachtig is, vragen we ons af welke desktop de man gebruikt en waar hij zijn laptops koopt.[related_article id=”173859″]
De iPad Pro is Apples versie van de Microsoft Surface. Het ding wordt in de eerste plaats op de markt gezet als productiviteitstool en dus zijn de cpu-prestaties van de tablet het relevantst. De A9X is echter een system on a chip met meer dan alleen een cpu, dus verder in dit stuk kijken we ook naar de grafische capaciteiten.
Physics
Een vergelijking van de iOS-tabletchip met Intelchips is echter niet voor de hand liggend. Geekbench lijkt een goede keuze als eerste benchmark, maar hoewel die software bestaat voor Intelprocessors is ze gericht op ARM-architectuur. Een ARM-chip zoals de A9X heeft dus een oneerlijk voordeel. 3D-Mark is een objectievere keuze, die software biedt betrouwbare platformonafhankelijke scores en is op zowat ieder OS beschikbaar. We kijken aar de Ice Storm Unlimited benchmark en focussen ons op de physics-score. Hoewel 3D-Mark in eerste instantie een grafische testtool is, pakt de physics-test een score op processorcapaciteit. Physics (hoe objecten in een 3D-wereld reageren op elkaar, en op gesimuleerde krachten zoals zwaartekracht) worden immers door de cpu berekend.
Versus desktop
De eerste claim van Apple, dat de A9X desktopprestaties evenaart, is eenvoudig ontkracht. We vergelijken de prestaties van de iPad met de slapste desktopprocessor die we momenteel ter beschikking hebben: Een i3-4130. Die dual core van de vierde generatie zit voor deze test in een AsusPro BP1AD-desktop. Op cpu-vlak vernedert de slappe i3 van Intel de chip van Apple met een score die bijna het driedubbele bedraagt.
Versus laptop
Laptopprestaties dan maar: de A9X zou sneller zijn dan de meeste draagbare computers. We kiezen de Toshiba Portégé Z20t als testubject. Die laptop heeft een Core M aan boord, Intels zuinig chip voor hybrides en krachtige laptops, en eigenlijk de rechtstreekse concurrent voor de A9X. Ook hier vragen we af waar Apple bij monde van Schiller de mosterd haalt: Core M bezit overduidelijk aanzienlijk meer rekenkracht.
Voor de volledigheid betrekken we ook de Dell Latitute E5450 bij de vergelijking: dat toestel heeft geen Core M maar een Core i5-5300U aan boord. Die is iets krachtiger dan Core M maar vooral veel populairder. Weinig verrassend heeft de A9X ook hier geen verhaal.
Grafische krachtpatser
Misschien doelde Schiller natuurlijk op de grafische prestaties van de A9X-chip en bij uitstek de iPad Pro. Op grafisch vlak heeft de 64-bit-chip van Apple meer in de pap te brokken. De grafische 3D-Mark-score van de iPad Pro is zonder meer verbluffend. De grafische prestaties van Core M komen niet in de buurt, de i3-desktopprocessor kan niet volgen en zelfs de i5 in de Dell heeft moeite. Apple levert hier dus zonder enige twijfel wel een knappe multimediachip af.
Het grafisch geweld is afkomstig van de PowerVR-gpu van Imagination Technologies. Apple gebruikt die PowerVR-licentie op z’n SoC met bijhorend succes.
Het gros van het klassieke rekenwerk gebeurt echter door de cpu op de SoC, en daar verlegt Apple niet bepaald grenzen. Wie de iPad Pro koopt en laptopprestaties verwacht komt dus bedrogen uit. Langs de andere kant is de A9X wel degelijk een knap staaltje techniek met behoorlijk wat pk’s in het lijf. De chip toont aan niet Intel SoC’s de nodige kwaliteiten bezitten, maar een ARM-cpu die Intels x86-chips doet zweten, hebben we nog steeds niet gezien.
Bij de onthulling van de A9X-chip, het kloppend hart van de nieuwe iPad Pro, schuwde Phil Schiller, VP van Apple, de grote woorden niet. “De nieuwe chip levert prestaties van desktop-niveau”, claimde de man. “De chip is sneller dan 80 procent van de draagbare computers die het voorbije jaar verscheept werden”, voegde de Apple-goeroe daar nog aan toe.
Bochtenwerk
Wie dergelijke claims maakt, weet maar beter of wat hij spreekt. Schiller gaat echter erg kort door de bocht. Los door het grind en het gras, durven we zelf te stellen. We testten de A9X-chip in de iPad Pro en hoewel de SoC inderdaad erg krachtig is, vragen we ons af welke desktop de man gebruikt en waar hij zijn laptops koopt.[related_article id=”173859″]
De iPad Pro is Apples versie van de Microsoft Surface. Het ding wordt in de eerste plaats op de markt gezet als productiviteitstool en dus zijn de cpu-prestaties van de tablet het relevantst. De A9X is echter een system on a chip met meer dan alleen een cpu, dus verder in dit stuk kijken we ook naar de grafische capaciteiten.
Physics
Een vergelijking van de iOS-tabletchip met Intelchips is echter niet voor de hand liggend. Geekbench lijkt een goede keuze als eerste benchmark, maar hoewel die software bestaat voor Intelprocessors is ze gericht op ARM-architectuur. Een ARM-chip zoals de A9X heeft dus een oneerlijk voordeel. 3D-Mark is een objectievere keuze, die software biedt betrouwbare platformonafhankelijke scores en is op zowat ieder OS beschikbaar. We kijken aar de Ice Storm Unlimited benchmark en focussen ons op de physics-score. Hoewel 3D-Mark in eerste instantie een grafische testtool is, pakt de physics-test een score op processorcapaciteit. Physics (hoe objecten in een 3D-wereld reageren op elkaar, en op gesimuleerde krachten zoals zwaartekracht) worden immers door de cpu berekend.
Versus desktop
De eerste claim van Apple, dat de A9X desktopprestaties evenaart, is eenvoudig ontkracht. We vergelijken de prestaties van de iPad met de slapste desktopprocessor die we momenteel ter beschikking hebben: Een i3-4130. Die dual core van de vierde generatie zit voor deze test in een AsusPro BP1AD-desktop. Op cpu-vlak vernedert de slappe i3 van Intel de chip van Apple met een score die bijna het driedubbele bedraagt.
Versus laptop
Laptopprestaties dan maar: de A9X zou sneller zijn dan de meeste draagbare computers. We kiezen de Toshiba Portégé Z20t als testubject. Die laptop heeft een Core M aan boord, Intels zuinig chip voor hybrides en krachtige laptops, en eigenlijk de rechtstreekse concurrent voor de A9X. Ook hier vragen we af waar Apple bij monde van Schiller de mosterd haalt: Core M bezit overduidelijk aanzienlijk meer rekenkracht.
Voor de volledigheid betrekken we ook de Dell Latitute E5450 bij de vergelijking: dat toestel heeft geen Core M maar een Core i5-5300U aan boord. Die is iets krachtiger dan Core M maar vooral veel populairder. Weinig verrassend heeft de A9X ook hier geen verhaal.
Grafische krachtpatser
Misschien doelde Schiller natuurlijk op de grafische prestaties van de A9X-chip en bij uitstek de iPad Pro. Op grafisch vlak heeft de 64-bit-chip van Apple meer in de pap te brokken. De grafische 3D-Mark-score van de iPad Pro is zonder meer verbluffend. De grafische prestaties van Core M komen niet in de buurt, de i3-desktopprocessor kan niet volgen en zelfs de i5 in de Dell heeft moeite. Apple levert hier dus zonder enige twijfel wel een knappe multimediachip af.
Het grafisch geweld is afkomstig van de PowerVR-gpu van Imagination Technologies. Apple gebruikt die PowerVR-licentie op z’n SoC met bijhorend succes.
Het gros van het klassieke rekenwerk gebeurt echter door de cpu op de SoC, en daar verlegt Apple niet bepaald grenzen. Wie de iPad Pro koopt en laptopprestaties verwacht komt dus bedrogen uit. Langs de andere kant is de A9X wel degelijk een knap staaltje techniek met behoorlijk wat pk’s in het lijf. De chip toont aan niet Intel SoC’s de nodige kwaliteiten bezitten, maar een ARM-cpu die Intels x86-chips doet zweten, hebben we nog steeds niet gezien.
