JPEG: beveiliging en privacy van je foto’s
Gisteren zagen we al dat technologie in sneltempo verandert, en dat dat voor je foto’s evenzeer geldt. JPEG bestaat dit jaar 26 jaar en in die periode is de samenstelling van de .jpg-extensie al enkele malen grondig veranderd. Ook in de nabije toekomst staat er heel wat op til voor je afbeeldingen. Maar hoe zit het dan met beveiliging en privacy?
Sociale media
Foto’s maken wordt steeds makkelijker dankzij onze smartphones. We delen ze ook steeds vaker met vrienden en familie, zonder dat we daarbij nadenken dat we best wel veel persoonlijke informatie prijsgeven. Delen we onze foto’s op Facebook, dan worden die zonder scrupules geanalyseerd door complexe algoritmes om reclameboodschappen op ons af te stemmen.
Eens je een foto op het web slingert, mag je het je ook niet verbazen als je die een week later op verschillende websites gebruikt ziet worden voor de meest uiteenlopende doeleinden. Inbreuk op copyright heet dat dan. Vaak is het echter zo moeilijk om de originele bron te achterhalen, dat vele mensen de moed al snel verliezen.
Natuurlijk zijn er nu reeds manieren om dit aan te geven met een watermerk dat in de metadata verstopt zit, maar dit is voor vele gebruikers een mysterieus proces dat moeilijk en vermoeiend lijkt. In de metadata zit daarnaast ook een afdruk van je locatie, die ook weer door sociale media als Facebook en Snapchat gebruikt worden om adverteerders aan te trekken.
Zo ver als nodig
Peter Schelkens, professor van de VUB en medewerker van iMinds, wijst erop dat grote bedrijven zich hier niet veel van aantrekken. JPEG-evangelist professor Touradj Ebrahimi treedt hem daarin bij: “grote spelers denken dat ze groot genoeg zijn om er geen rekening mee te moeten houden.” Google was ook ooit van dat gedacht, maar zijn eigen bestandsformaat vond nergens echt ingang. “Wie weet er zelfs nog dat Google het ooit geprobeerd heeft?” vroeg Ebrahimi, waarbij de conferentiezaal stil bleef.
“Sociale media gaan niet per se te ver en ze doen dat niet met opzet, ze gaan zo ver als nodig is voor hen”, zegt Schelkens. De bescherming van de consument moet daarom op een ander niveau geregeld worden. iMinds werkt samen met enkele spin-offs van universiteiten rond deze problematiek. Momenteel zijn ze bezig aan de toekomst van JPEG, ze willen met andere woorden de veiligheid en privacy van gebruikers aanscherpen in de technologie zelf. “Op die manier proberen we beleid en beleidsmakers te beïnvloeden”, aldus Schelkens.
Het zit in de segmenten
Een mogelijke oplossing bevindt zich in de metadata. Volgens Schelkens is er nood aan een standaard die beeldmateriaal onlosmakelijk verbindt met de metadata, dat zou werkelijkheid kunnen worden in een nieuwe standaard van JPEG. Bovendien zou het niet eens zo moeilijk zijn om ook hier een legacyvriendelijke oplossing van te maken. Dit zou betekenen dat de nieuwe standaard compatibel zou zijn met de oudere versie, zonder in te boeten aan privacy en beveiliging.
Er zijn namelijk nog enkele zogenaamde appmarker segments beschikbaar in de huidige JPEG-standaard. Momenteel worden al enkele segmenten gebruikt om je locatie in op te slagen en om het type camera te registreren waarmee de foto gemaakt wordt. Hier zou nog meer dan genoeg plaats zijn om nieuwe maatregelen te implementeren. Niet elk soort nieuwe informatie zou hierbij herkend kunnen worden door oudere decoders, maar het zou het wel mogelijk maken om foto’s na herhaald delen via sociale media nog steeds te kunnen opsporen.
De toekomst?
Net als bij intoPIX heeft Schelkens echter geen garantie dat het idee van zijn team volledig aanvaard of geïmplementeerd zal worden in een eventuele nieuwe standaard. Uit het verleden weten we echter dat iMinds een waardevolle partner is voor JPEG. Het is dus eveneens verre van onwaarschijnlijk dat de veiligheid van je foto’s en privacy in de toekomst verzekerd is dankzij een Belgische bijdrage.
Gisteren zagen we al dat technologie in sneltempo verandert, en dat dat voor je foto’s evenzeer geldt. JPEG bestaat dit jaar 26 jaar en in die periode is de samenstelling van de .jpg-extensie al enkele malen grondig veranderd. Ook in de nabije toekomst staat er heel wat op til voor je afbeeldingen. Maar hoe zit het dan met beveiliging en privacy?
Sociale media
Foto’s maken wordt steeds makkelijker dankzij onze smartphones. We delen ze ook steeds vaker met vrienden en familie, zonder dat we daarbij nadenken dat we best wel veel persoonlijke informatie prijsgeven. Delen we onze foto’s op Facebook, dan worden die zonder scrupules geanalyseerd door complexe algoritmes om reclameboodschappen op ons af te stemmen.
Eens je een foto op het web slingert, mag je het je ook niet verbazen als je die een week later op verschillende websites gebruikt ziet worden voor de meest uiteenlopende doeleinden. Inbreuk op copyright heet dat dan. Vaak is het echter zo moeilijk om de originele bron te achterhalen, dat vele mensen de moed al snel verliezen.
Natuurlijk zijn er nu reeds manieren om dit aan te geven met een watermerk dat in de metadata verstopt zit, maar dit is voor vele gebruikers een mysterieus proces dat moeilijk en vermoeiend lijkt. In de metadata zit daarnaast ook een afdruk van je locatie, die ook weer door sociale media als Facebook en Snapchat gebruikt worden om adverteerders aan te trekken.
Zo ver als nodig
Peter Schelkens, professor van de VUB en medewerker van iMinds, wijst erop dat grote bedrijven zich hier niet veel van aantrekken. JPEG-evangelist professor Touradj Ebrahimi treedt hem daarin bij: “grote spelers denken dat ze groot genoeg zijn om er geen rekening mee te moeten houden.” Google was ook ooit van dat gedacht, maar zijn eigen bestandsformaat vond nergens echt ingang. “Wie weet er zelfs nog dat Google het ooit geprobeerd heeft?” vroeg Ebrahimi, waarbij de conferentiezaal stil bleef.
“Sociale media gaan niet per se te ver en ze doen dat niet met opzet, ze gaan zo ver als nodig is voor hen”, zegt Schelkens. De bescherming van de consument moet daarom op een ander niveau geregeld worden. iMinds werkt samen met enkele spin-offs van universiteiten rond deze problematiek. Momenteel zijn ze bezig aan de toekomst van JPEG, ze willen met andere woorden de veiligheid en privacy van gebruikers aanscherpen in de technologie zelf. “Op die manier proberen we beleid en beleidsmakers te beïnvloeden”, aldus Schelkens.
Het zit in de segmenten
Een mogelijke oplossing bevindt zich in de metadata. Volgens Schelkens is er nood aan een standaard die beeldmateriaal onlosmakelijk verbindt met de metadata, dat zou werkelijkheid kunnen worden in een nieuwe standaard van JPEG. Bovendien zou het niet eens zo moeilijk zijn om ook hier een legacyvriendelijke oplossing van te maken. Dit zou betekenen dat de nieuwe standaard compatibel zou zijn met de oudere versie, zonder in te boeten aan privacy en beveiliging.
Er zijn namelijk nog enkele zogenaamde appmarker segments beschikbaar in de huidige JPEG-standaard. Momenteel worden al enkele segmenten gebruikt om je locatie in op te slagen en om het type camera te registreren waarmee de foto gemaakt wordt. Hier zou nog meer dan genoeg plaats zijn om nieuwe maatregelen te implementeren. Niet elk soort nieuwe informatie zou hierbij herkend kunnen worden door oudere decoders, maar het zou het wel mogelijk maken om foto’s na herhaald delen via sociale media nog steeds te kunnen opsporen.
De toekomst?
Net als bij intoPIX heeft Schelkens echter geen garantie dat het idee van zijn team volledig aanvaard of geïmplementeerd zal worden in een eventuele nieuwe standaard. Uit het verleden weten we echter dat iMinds een waardevolle partner is voor JPEG. Het is dus eveneens verre van onwaarschijnlijk dat de veiligheid van je foto’s en privacy in de toekomst verzekerd is dankzij een Belgische bijdrage.
