Nieuwe supercomputers nodig voor wetenschappelijke vooruitgang
De toestemming van Amerikaans president Obama stelt wetenschappers in staat om een supercomputer te bouwen die 30 keer krachtiger is dan de snelste computer die vandaag bestaat. Uit de TOP500-lijst die begin juli werd gepubliceerd, bleek dat dat al jaren de Chinese Tienahe-2 is. Met het initiatief willen de Amerikanen ons leven verbeteren, maar tevens gaat het om een prestigeproject. Het aantal Amerikaanse supercomputers in de TOP500 loopt immers al jaren terug.
Supercomputers vormen het hart en de ziel van belangrijke wetenschappelijke vooruitgang. Ze dragen ook bij aan de ontwikkeling van nieuwe defensieve mechanismen voor het leger, en hoogtechnologische wapens, maar uit iets slecht kan soms gelukkig nog iets positief groeien. In het verleden was het vreemd genoeg het Amerikaanse departement voor energie dat de krachtigste supercomputers liet bouwen. Het nieuwe model wordt evenwel gebouwd door een samenwerking van de departementen van energie, defensie en wetenschap.
Samenspelen
Amerikanen kunnen dus toch braaf samenspelen, en dat willen ze graag bewijzen op lange termijn. De nieuwe computer wordt pas verwacht tegen 2025. Het is de bedoeling dat het de allereerste computer ooit wordt die een exaflop aankan. Ter vergelijking: Tianhe-2, momenteel nog de sterkste, haalt een berekeningssnelheid van 33,86 petaflops. Een exaflop komt overeen met 1000 petaflops. Anders gezegd: een gigantische vooruitgang.
De vraag is nu of dit over tien jaar nog steeds zo’n grote vooruitgang zal betekenen. Technologie maakt vaak grote sprongen voorwaarts, en het valt dan ook af te wachten of deze nieuwe supercomputer over tien jaar even relevant zal zijn als hij nu impressionant is. Arnaud Bacros, BeLux manager van EMC, voorziet dat de grootste uitdaging van deze wetenschappers een toekomstvisie zal zijn: “Zij die de opdracht krijgen deze supercomputer te bouwen, zullen heel goed moeten anticiperen op hoe technologie er zal uitzien binnen 10-20 jaar.
Niettemin hebben de Amerikanen niet veel keuze: “de druk op de technologische capaciteiten van bedrijven zal [altijd] groot zijn, tenzij ze zich nu al voorbereiden op de noden en mogelijkheden van morgen”, aldus Bacros. Helaas zijn het de grote bedrijven die steevast innovatie achternahollen, gewoonweg omdat ze zo log zijn.
Vernieuwing of stilstand
Er zijn vandaag al duizenden (ex-)supercomputers, en toch zijn nieuwkomers nog steeds broodnodig. Wist u bijvoorbeeld dat de Playstation 3 even krachtig is als een supercomputer ten tijde eind jaren ’80? En toch is die niet in staat om zwarte gaten te onderzoeken, zonder nog 1500 andere PS3’s die in serie geschakeld worden. Onze wereld vandaag wordt almaar complexer, dus moeten de gereedschappen die we gebruiken dat ook worden. We willen de Creationisten toch niet laten winnen?
Beschikken over een supercomputer is één, er nuttige toepassingen voor voorzien, is een niet te missen tweede stap. Dergelijke machines kunnen ons helpen bij het ontdekken van de ruimte, berekeningen maken rond zwarte gaten, gepersonaliseerde medicatie ontwikkelen, het menselijke brein verder onderzoeken,… Stuk voor stuk toepassingen die ons en onze wetenschap kunnen vooruithelpen. Op lange termijn kunnen we dus enorm profiteren van supercomputers. Maar dan moeten we ze wel op een juiste manier kunnen gebruiken.
De toestemming van Amerikaans president Obama stelt wetenschappers in staat om een supercomputer te bouwen die 30 keer krachtiger is dan de snelste computer die vandaag bestaat. Uit de TOP500-lijst die begin juli werd gepubliceerd, bleek dat dat al jaren de Chinese Tienahe-2 is. Met het initiatief willen de Amerikanen ons leven verbeteren, maar tevens gaat het om een prestigeproject. Het aantal Amerikaanse supercomputers in de TOP500 loopt immers al jaren terug.
Supercomputers vormen het hart en de ziel van belangrijke wetenschappelijke vooruitgang. Ze dragen ook bij aan de ontwikkeling van nieuwe defensieve mechanismen voor het leger, en hoogtechnologische wapens, maar uit iets slecht kan soms gelukkig nog iets positief groeien. In het verleden was het vreemd genoeg het Amerikaanse departement voor energie dat de krachtigste supercomputers liet bouwen. Het nieuwe model wordt evenwel gebouwd door een samenwerking van de departementen van energie, defensie en wetenschap.
Samenspelen
Amerikanen kunnen dus toch braaf samenspelen, en dat willen ze graag bewijzen op lange termijn. De nieuwe computer wordt pas verwacht tegen 2025. Het is de bedoeling dat het de allereerste computer ooit wordt die een exaflop aankan. Ter vergelijking: Tianhe-2, momenteel nog de sterkste, haalt een berekeningssnelheid van 33,86 petaflops. Een exaflop komt overeen met 1000 petaflops. Anders gezegd: een gigantische vooruitgang.
De vraag is nu of dit over tien jaar nog steeds zo’n grote vooruitgang zal betekenen. Technologie maakt vaak grote sprongen voorwaarts, en het valt dan ook af te wachten of deze nieuwe supercomputer over tien jaar even relevant zal zijn als hij nu impressionant is. Arnaud Bacros, BeLux manager van EMC, voorziet dat de grootste uitdaging van deze wetenschappers een toekomstvisie zal zijn: “Zij die de opdracht krijgen deze supercomputer te bouwen, zullen heel goed moeten anticiperen op hoe technologie er zal uitzien binnen 10-20 jaar.
Niettemin hebben de Amerikanen niet veel keuze: “de druk op de technologische capaciteiten van bedrijven zal [altijd] groot zijn, tenzij ze zich nu al voorbereiden op de noden en mogelijkheden van morgen”, aldus Bacros. Helaas zijn het de grote bedrijven die steevast innovatie achternahollen, gewoonweg omdat ze zo log zijn.
Vernieuwing of stilstand
Er zijn vandaag al duizenden (ex-)supercomputers, en toch zijn nieuwkomers nog steeds broodnodig. Wist u bijvoorbeeld dat de Playstation 3 even krachtig is als een supercomputer ten tijde eind jaren ’80? En toch is die niet in staat om zwarte gaten te onderzoeken, zonder nog 1500 andere PS3’s die in serie geschakeld worden. Onze wereld vandaag wordt almaar complexer, dus moeten de gereedschappen die we gebruiken dat ook worden. We willen de Creationisten toch niet laten winnen?
Beschikken over een supercomputer is één, er nuttige toepassingen voor voorzien, is een niet te missen tweede stap. Dergelijke machines kunnen ons helpen bij het ontdekken van de ruimte, berekeningen maken rond zwarte gaten, gepersonaliseerde medicatie ontwikkelen, het menselijke brein verder onderzoeken,… Stuk voor stuk toepassingen die ons en onze wetenschap kunnen vooruithelpen. Op lange termijn kunnen we dus enorm profiteren van supercomputers. Maar dan moeten we ze wel op een juiste manier kunnen gebruiken.
