De (onnodige) drang naar draadloze technologie
Het is niet nodig om doekjes te winden om mijn bloedhekel aan draadloze technologie. Ik verkies nog steeds apparaten met een kabel boven hun draadloze tegenhangers en daarvoor heb ik mijn redenen. Sommige draadloze technologieën hebben nog een zeker nut, terwijl andere dan weer van de aardbodem zouden mogen verdwijnen.
Vertrouwensproblemen: stabiele verbindingen
Een van de redenen waarom ik nog steeds apparaten met een kabel verkies boven draadloze technologie kan je samenvatten als vertrouwensproblemen. Een kabel is voor mij een zekere houvast en biedt voor mij de zekerheid dat de verbinding tussen apparaat A en B sowieso succesvol en stabiel zal zijn.
We hebben het allemaal wel minstens een keer meegemaakt dat een of ander draadloos toestel geen verbinding wil maken. Denk bijvoorbeeld aan een hoofdtelefoon of speaker met bluetooth-ondersteuning die maar geen verbinding wil maken met je smartphone. De reden waarom blijft vaak een mysterie en de oplossing voor dit probleem is hopelijk het in- en uitschakelen van de bluetooth-verbinding in de hoop dat er uiteindelijk verbinding wordt gemaakt.
Wifi-ontvangers en bluetooth in het algemeen mogen dan wel voortdurend beter worden zodat de garantie op een sterke verbinding steeds groter wordt, maar toch zal hier nooit dezelfde garantie bereikt worden als bij een kabel. Een groot pluspunt is natuurlijk mobiliteit. Zo kan je eender waar gaan zitten met je laptop als je verbonden bent met wifi of vanop een afstand met je smartphone de muziek door de speakers veranderen. Op vlak van mobiliteit zal draadloze technologie dus altijd een enorme stap voorstaan, maar qua stabiliteit hebben kabels nog steeds de leiding.
Vertrouwensproblemen: batterij(duur)
De vertrouwensproblemen bestaan voor het ene deel uit de stabiliteit van de verbinding en voor het andere deel uit de batterijduur. Elk toestel zonder draad heeft een bepaalde batterijduur en zal dus op een bepaald moment een oplaadbeurt nodig hebben. Sommige toestellen zoals een smartphone en laptop moeten natuurlijk draadloos zijn, omdat hun nut anders meteen zou wegvallen. Een smartphone met kabel brengt ons min of meer terug naar de huistelefoon en een laptop met kabel is in feite een desktop-pc.
Daartegenover zijn er nog de draadloze audioapparaten en computeraccessoires. Hier vraag ik me nog steeds af waarom er ooit besloten is om de kabel door te knippen. Het probleem bij al die apparaten is hetzelfde, namelijk dat er een batterijduur is. En dat die batterij op een bepaald moment leeg zal zijn. Bij het ene toestel gebeurt dit al sneller dan bij het andere en soms hebben fabrikanten hier zelf een oplossing voor. Als een draadloze muis of draadloos toetsenbord op batterijen leeg is, dan moet je op zoek naar nieuwe batterijen. Dit kan opgelost worden door een oplaadbare batterij en oplaadkabel mee te leveren. In het beste geval kan je die oplaadkabel dan in je computer stoppen zodat je meteen verder kan werken, maar op dat moment zou je even goed een muis met kabel kunnen hebben. Bij die toestellen is het dan weer dubbel zo vervelend als je de oplaadkabel niet kan vinden. Daarbij komt nog dat computermuizen met kabel vaak nauwkeurig zijn en sneller reageren, wat vooral handig is voor gamers.
Draadloze in-ears zijn niets meer dan een onbetrouwbare en dure versie van traditionele in-ears.
Vooral bij hoofdtelefoons en draadloze speakers is de batterij een doorn in het oog. Als je tijdens een lange treinrit plots merkt dat je hoofdtelefoon leeg is, dan zit je een paar uur zonder muziek. Zo’n draadloze hoofdtelefoon kan je ook niet meteen comfortabel dragen terwijl hij in het stopcontact zit, als je hem zelfs al op je hoofd krijgt. Sony heeft hier echter een oplossing voor en heeft bij bepaalde modellen een audiopoort ingebouwd zodat je ook zonder batterij nog muziek kan luisteren. Het probleem hier is dat die hoofdtelefoons ook stroom nodig hebben voor zaken zoals noise cancelling en het regelen van de geluidsequalizer, waardoor ze eigenlijk niet gemaakt zijn om muziek zonder die software af te spelen. Je moet dan ook het geluk hebben dat je dat audiokabeltje nog bij je hebt. In tegenstelling tot hoofdtelefoons hebben draadloze in-ears geen mogelijkheid om nog muziek af te spelen met een lege batterij. Daar komt nog bij dat in-ears een enorm korte batterijduur hebben in vergelijking met hoofdtelefoons en vaak een enorm hoge kostprijs voor een heel middelmatige geluidskwaliteit. Want, zeg nu zelf, waarom zou je 200 euro betalen voor draadloze in-ears als er varianten zijn met kabel die je hetzelfde geluid geven voor een fractie van de prijs? En die in-ears met kabel geven het bovendien niet op na hoogstens vier uur.
Draadloos laden: de technologie die nooit had mogen bestaan
Tot slot was het feest in deze wereld van draadloze technologie pas compleet toen draadloos laden bij smartphones geïntroduceerd werd. Dit blijft voor mij een van de meest nutteloze zaken in een smartphone. Draadloos laden gaat niet alleen trager dan laden met een kabel, maar is ook een aspect dat de kostprijs van smartphones verhoogt. Een draadloze oplader zit bovendien bijna nooit in de doos bij je smartphone, waardoor je daar ook nog een kleine vijftig euro voor mag neertellen. Draadloze opladers zijn nu eenmaal niet meer dan een veel te duur fashion statement. Gebruiksgemak bieden ze daarnaast ook niet. Als je smartphone aan de oplaadkabel hangt, kan je hem nog makkelijk vastnemen en hem gebruiken. Als hij daarentegen op een draadloze oplader ligt, ben je gedwongen om toe te kijken hoe de batterij aan een slakkengang oplaadt en hoe dit meteen stopt als je hem vijf centimeter van de oplader haalt om hem te gebruiken.
Draadloos laden is een fashion statement dat niet meteen een functioneel nut toevoegt aan een smartphone.
In een poging om draadloos laden functioneel te maken, werden er in het verleden technieken zoals Reverse Charge van Huawei en Wireless PowerShare van Samsung gelanceerd. Zo kon je je smartphone omtoveren tot een draadloze lader en daarmee de smartphone van een vriend(in) opladen. Bij deze, gefeliciteerd, want op dat moment kan noch jij noch je vriend(in) gebruikmaken van zijn/haar smartphones aangezien ze op elkaar moeten liggen om stroom uit te wisselen. Het leuke hier is dat er namelijk als een apparaat bestaat om je smartphone eender waar op te laden, zijnde een powerbank. Een powerbank zorgt ervoor dat je je smartphone kan blijven gebruiken terwijl hij oplaadt en doet dit bovendien bij alle smartphones, ook als ze geen draadloos laden ondersteunen.
Dus bij deze lanceer ik nog kort een vriendelijke oproep aan alle technologiebedrijven om alsjeblieft niet af te stappen van kabels. Vandaag de dag bieden ze nog steeds een zekere stabiliteit die draadloze technologie niet kan evenaren. Al die draadloze toestellen mogen er dan wel strak en stijlvol uitzien, maar ik ontwar liever vijf minuten de kabeltjes van mijn oortjes dan dat ik plots een uur van mijn treinrit moet spenderen zonder muziek.
Het is niet nodig om doekjes te winden om mijn bloedhekel aan draadloze technologie. Ik verkies nog steeds apparaten met een kabel boven hun draadloze tegenhangers en daarvoor heb ik mijn redenen. Sommige draadloze technologieën hebben nog een zeker nut, terwijl andere dan weer van de aardbodem zouden mogen verdwijnen.
Vertrouwensproblemen: stabiele verbindingen
Een van de redenen waarom ik nog steeds apparaten met een kabel verkies boven draadloze technologie kan je samenvatten als vertrouwensproblemen. Een kabel is voor mij een zekere houvast en biedt voor mij de zekerheid dat de verbinding tussen apparaat A en B sowieso succesvol en stabiel zal zijn.
We hebben het allemaal wel minstens een keer meegemaakt dat een of ander draadloos toestel geen verbinding wil maken. Denk bijvoorbeeld aan een hoofdtelefoon of speaker met bluetooth-ondersteuning die maar geen verbinding wil maken met je smartphone. De reden waarom blijft vaak een mysterie en de oplossing voor dit probleem is hopelijk het in- en uitschakelen van de bluetooth-verbinding in de hoop dat er uiteindelijk verbinding wordt gemaakt.
Wifi-ontvangers en bluetooth in het algemeen mogen dan wel voortdurend beter worden zodat de garantie op een sterke verbinding steeds groter wordt, maar toch zal hier nooit dezelfde garantie bereikt worden als bij een kabel. Een groot pluspunt is natuurlijk mobiliteit. Zo kan je eender waar gaan zitten met je laptop als je verbonden bent met wifi of vanop een afstand met je smartphone de muziek door de speakers veranderen. Op vlak van mobiliteit zal draadloze technologie dus altijd een enorme stap voorstaan, maar qua stabiliteit hebben kabels nog steeds de leiding.
Vertrouwensproblemen: batterij(duur)
De vertrouwensproblemen bestaan voor het ene deel uit de stabiliteit van de verbinding en voor het andere deel uit de batterijduur. Elk toestel zonder draad heeft een bepaalde batterijduur en zal dus op een bepaald moment een oplaadbeurt nodig hebben. Sommige toestellen zoals een smartphone en laptop moeten natuurlijk draadloos zijn, omdat hun nut anders meteen zou wegvallen. Een smartphone met kabel brengt ons min of meer terug naar de huistelefoon en een laptop met kabel is in feite een desktop-pc.
Daartegenover zijn er nog de draadloze audioapparaten en computeraccessoires. Hier vraag ik me nog steeds af waarom er ooit besloten is om de kabel door te knippen. Het probleem bij al die apparaten is hetzelfde, namelijk dat er een batterijduur is. En dat die batterij op een bepaald moment leeg zal zijn. Bij het ene toestel gebeurt dit al sneller dan bij het andere en soms hebben fabrikanten hier zelf een oplossing voor. Als een draadloze muis of draadloos toetsenbord op batterijen leeg is, dan moet je op zoek naar nieuwe batterijen. Dit kan opgelost worden door een oplaadbare batterij en oplaadkabel mee te leveren. In het beste geval kan je die oplaadkabel dan in je computer stoppen zodat je meteen verder kan werken, maar op dat moment zou je even goed een muis met kabel kunnen hebben. Bij die toestellen is het dan weer dubbel zo vervelend als je de oplaadkabel niet kan vinden. Daarbij komt nog dat computermuizen met kabel vaak nauwkeurig zijn en sneller reageren, wat vooral handig is voor gamers.
Draadloze in-ears zijn niets meer dan een onbetrouwbare en dure versie van traditionele in-ears.
Vooral bij hoofdtelefoons en draadloze speakers is de batterij een doorn in het oog. Als je tijdens een lange treinrit plots merkt dat je hoofdtelefoon leeg is, dan zit je een paar uur zonder muziek. Zo’n draadloze hoofdtelefoon kan je ook niet meteen comfortabel dragen terwijl hij in het stopcontact zit, als je hem zelfs al op je hoofd krijgt. Sony heeft hier echter een oplossing voor en heeft bij bepaalde modellen een audiopoort ingebouwd zodat je ook zonder batterij nog muziek kan luisteren. Het probleem hier is dat die hoofdtelefoons ook stroom nodig hebben voor zaken zoals noise cancelling en het regelen van de geluidsequalizer, waardoor ze eigenlijk niet gemaakt zijn om muziek zonder die software af te spelen. Je moet dan ook het geluk hebben dat je dat audiokabeltje nog bij je hebt. In tegenstelling tot hoofdtelefoons hebben draadloze in-ears geen mogelijkheid om nog muziek af te spelen met een lege batterij. Daar komt nog bij dat in-ears een enorm korte batterijduur hebben in vergelijking met hoofdtelefoons en vaak een enorm hoge kostprijs voor een heel middelmatige geluidskwaliteit. Want, zeg nu zelf, waarom zou je 200 euro betalen voor draadloze in-ears als er varianten zijn met kabel die je hetzelfde geluid geven voor een fractie van de prijs? En die in-ears met kabel geven het bovendien niet op na hoogstens vier uur.
Draadloos laden: de technologie die nooit had mogen bestaan
Tot slot was het feest in deze wereld van draadloze technologie pas compleet toen draadloos laden bij smartphones geïntroduceerd werd. Dit blijft voor mij een van de meest nutteloze zaken in een smartphone. Draadloos laden gaat niet alleen trager dan laden met een kabel, maar is ook een aspect dat de kostprijs van smartphones verhoogt. Een draadloze oplader zit bovendien bijna nooit in de doos bij je smartphone, waardoor je daar ook nog een kleine vijftig euro voor mag neertellen. Draadloze opladers zijn nu eenmaal niet meer dan een veel te duur fashion statement. Gebruiksgemak bieden ze daarnaast ook niet. Als je smartphone aan de oplaadkabel hangt, kan je hem nog makkelijk vastnemen en hem gebruiken. Als hij daarentegen op een draadloze oplader ligt, ben je gedwongen om toe te kijken hoe de batterij aan een slakkengang oplaadt en hoe dit meteen stopt als je hem vijf centimeter van de oplader haalt om hem te gebruiken.
Draadloos laden is een fashion statement dat niet meteen een functioneel nut toevoegt aan een smartphone.
In een poging om draadloos laden functioneel te maken, werden er in het verleden technieken zoals Reverse Charge van Huawei en Wireless PowerShare van Samsung gelanceerd. Zo kon je je smartphone omtoveren tot een draadloze lader en daarmee de smartphone van een vriend(in) opladen. Bij deze, gefeliciteerd, want op dat moment kan noch jij noch je vriend(in) gebruikmaken van zijn/haar smartphones aangezien ze op elkaar moeten liggen om stroom uit te wisselen. Het leuke hier is dat er namelijk als een apparaat bestaat om je smartphone eender waar op te laden, zijnde een powerbank. Een powerbank zorgt ervoor dat je je smartphone kan blijven gebruiken terwijl hij oplaadt en doet dit bovendien bij alle smartphones, ook als ze geen draadloos laden ondersteunen.
Dus bij deze lanceer ik nog kort een vriendelijke oproep aan alle technologiebedrijven om alsjeblieft niet af te stappen van kabels. Vandaag de dag bieden ze nog steeds een zekere stabiliteit die draadloze technologie niet kan evenaren. Al die draadloze toestellen mogen er dan wel strak en stijlvol uitzien, maar ik ontwar liever vijf minuten de kabeltjes van mijn oortjes dan dat ik plots een uur van mijn treinrit moet spenderen zonder muziek.
 drang naar draadloze technologie){kind=link}