Nothing Ear (Stick) review: Muziek als ‘happy pill’
Nothing Ear (Stick) - écouteurs sans Fil, Design Ergonomique et Confortable, Ultra léger 4.4g, Pilote Dynamique personnalisé, Technologie Clear Voice, contrôles par gestes, Jusqu’à 29 d’écoute.
De hamvraag is natuurlijk: klinkt dit tweede paar draadloze oortjes van Nothing zo goed als ze eruit zien? Of is het allemaal te mooi om waar te zijn?
Lippenstift, pillendoosje
De grootste blikvanger aan de Nothing Ear (Stick) is ongetwijfeld de houder waarin de oortjes zitten. De case doet door zijn ronde vorm enigszins aan een lippenstift of pillendoosje denken en past zonder moeite in de broekzak. Bij het vastnemen van de case, valt onmiddellijk op dat er verschillende materialen voor gebruikt zijn: de buitenkant is van een doorzichtig, hard en glad plastic, terwijl de witte binnenkant net een heel aangename textuur heeft. Dat zo’n buitenkant niet echt bestand is tegen krassen, daar schrikt niemand van op. Het witte plastic aan de binnenkant wordt echter ook vrij snel vuil. Regelmatig de oortjes schoon maken, hoort men dan te zeggen. Alleen is dat bij de Ear (Stick) niet bijzonder evident: door de ronddraaiende case is het nogal moeilijk om vuil en stofdeeltjes tussen de twee lagen te verwijderen.
Aan die ronddraaiende case heb ik in ieder geval wel veel plezier beleefd. Je oortjes uit de case halen, doe je namelijk door de case een draai te geven. De oortjes komen dan bloot te liggen, waarna je ze uit de case kan halen zoals gewoonlijk. Ik moet toegeven dat ik veel vaker aan de case gedraaid heb dan dat ik er oortjes ingestoken of uitgehaald heb. Verder doet de case wat je ervan verwacht: je oortjes klikken er magnetisch in vast en worden opgeladen. Het Nothing-logo op de case en een rood uiteinde geven verder de juiste oriëntatie van de case aan: omdat die rond is, kan je die namelijk ook in de verkeerde richting uit je broekzak halen – iets wat bij mij meermaals voorviel.
Claims over het batterijleven van de case – en de oortjes zelf – kan je gerust ter harte nemen: na een zevental uurtjes luisteren werd het tijd om de oortjes terug in de case te stoppen. Daarin laden ze vrij snel op, waardoor je na zo’n 10 minuten alweer een uur of twee muziek kan luisteren. Met de case kan je de oortjes zo’n drie keer volledig opladen, wat overeenkomt met de 29 uren luistertijd die Nothing de Ear (Stick) toeschrijft. De case zelf is volledig opgeladen na een klein uurtje aan de meegeleverde USB-C-kabel. Weliswaar zijn de oortjes sneller leeg als je ermee aan het bellen bent, waardoor je ze sneller zult moeten opladen.
Geluidskwaliteit
Wie de Ear (Stick) voor het eerst te zien krijgt, merkt meteen dat de oortjes vrij groot van formaat zijn. Dit hangt samen met het bijzondere design dat Nothing met deze oortjes introduceert. In tegenstelling tot de Nothing Ear (One) gebruiken de Ear (Stick)-oortjes geen siliconen tipjes om je oren af te dichten. Deze keer dus geen ‘in-ear’ design, maar oortjes die ‘bij’ het oor liggen. De Ear (Stick) speelt dus niet rechtstreeks in je gehoorgang, maar bevindt zich daar net buiten. Dat maakt elke vorm van noise cancelling onmogelijk, zowel actief als passief. Door het gebrek aan afdichting hoor je zo goed als alles wat zich rondom je afspeelt. Sommige mensen vinden dat erg aangenaam en zijn liever iets alerter in het openbaar. Wanneer je met deze oortjes het openbaar vervoer neemt, wordt echter pijnlijk duidelijk wat een effect passieve noise cancelling juist heeft.
Net zoals de vorm van de oortjes bepaalt hoeveel geluid er van buitenaf te horen is, bepalen ze ook voor een groot deel hoe de oortjes zelf klinken: bij een gebrek aan afdichting vindt vooral basgeluid een weg naar buiten. Er gaat bas verloren, met andere woorden. Om dat tegen te gaan, introduceert Nothing een zogenaamde ‘Bass Lock’. Wanneer je de oortjes in je oren steekt, krijg je een geluid te horen. Daarmee wordt gemeten hoeveel basgeluid er precies verloren gaat, waarna de Nothing Ear (Stick) die verloren bassen probeert te compenseren. Op die manier past Ear (Stick) het geluid aan, naargelang de vorm van je oorschelp. Die functie lijkt wel op slechts één oor betrekking te hebben. Bij het testen was het ‘Bass Lock’-geluid enkel te horen bij het eerste oortje dat in mijn oren zat.
Sowieso is het basgeluid van de Ear (Stick) niet adembenemend. Niet dat de geluidskwaliteit van de Ear (Stick) slecht is, integendeel! Met drivers van 12,6 mm produceren de oortjes echt goed en dynamisch geluid over een AAC-bluetoothverbinding. Alleen mist er iets in de lagere golflengtes. Weliswaar zijn baslijnen duidelijk waarneembaar en goed gedefinieerd, al zit er niet echt gewicht achter. Zelfs met de ‘extra bass’-optie die je in de Nothing-app kunt inschakelen missen bastonen een thump. Voor oudere opnames en meeste jazzmuziek is dat geen probleem, maar hiphop, pop- en elektronische muziek kan soms een beetje afwezig klinken.
Verdict
Wie de Nothing Ear (Stick) op het oog heeft, doet er goed aan de oortjes eerst eens te testen. Zo weet je zeker of ze goed in je oren passen, want dat is niet bij iedereen het geval. Je kan de oortjes ook niet aanpassen aan de pasvorm van je oren. Als ze goed passen en het halfopen design zonder noise cancelling je wel wat lijkt, zijn ze zeker aan te raden. Weliswaar wissel je een beetje basgeluid in voor het speciale design, maar dat zorgt er ook voor dat je niet helemaal van de buitenwereld bent afgesloten. Voel jij je aangesproken door het design van de Ear (Stick) en wil je je niet helemaal afsluiten van de buitenwereld? Dan is Ear (Stick) een interessante optie, des te meer omdat ze er zo goed uitzien.
- Lees ook onze review van de Nothing Phone (1): niets… bijzonders.
De hamvraag is natuurlijk: klinkt dit tweede paar draadloze oortjes van Nothing zo goed als ze eruit zien? Of is het allemaal te mooi om waar te zijn?
Lippenstift, pillendoosje
De grootste blikvanger aan de Nothing Ear (Stick) is ongetwijfeld de houder waarin de oortjes zitten. De case doet door zijn ronde vorm enigszins aan een lippenstift of pillendoosje denken en past zonder moeite in de broekzak. Bij het vastnemen van de case, valt onmiddellijk op dat er verschillende materialen voor gebruikt zijn: de buitenkant is van een doorzichtig, hard en glad plastic, terwijl de witte binnenkant net een heel aangename textuur heeft. Dat zo’n buitenkant niet echt bestand is tegen krassen, daar schrikt niemand van op. Het witte plastic aan de binnenkant wordt echter ook vrij snel vuil. Regelmatig de oortjes schoon maken, hoort men dan te zeggen. Alleen is dat bij de Ear (Stick) niet bijzonder evident: door de ronddraaiende case is het nogal moeilijk om vuil en stofdeeltjes tussen de twee lagen te verwijderen.
Aan die ronddraaiende case heb ik in ieder geval wel veel plezier beleefd. Je oortjes uit de case halen, doe je namelijk door de case een draai te geven. De oortjes komen dan bloot te liggen, waarna je ze uit de case kan halen zoals gewoonlijk. Ik moet toegeven dat ik veel vaker aan de case gedraaid heb dan dat ik er oortjes ingestoken of uitgehaald heb. Verder doet de case wat je ervan verwacht: je oortjes klikken er magnetisch in vast en worden opgeladen. Het Nothing-logo op de case en een rood uiteinde geven verder de juiste oriëntatie van de case aan: omdat die rond is, kan je die namelijk ook in de verkeerde richting uit je broekzak halen – iets wat bij mij meermaals voorviel.
Claims over het batterijleven van de case – en de oortjes zelf – kan je gerust ter harte nemen: na een zevental uurtjes luisteren werd het tijd om de oortjes terug in de case te stoppen. Daarin laden ze vrij snel op, waardoor je na zo’n 10 minuten alweer een uur of twee muziek kan luisteren. Met de case kan je de oortjes zo’n drie keer volledig opladen, wat overeenkomt met de 29 uren luistertijd die Nothing de Ear (Stick) toeschrijft. De case zelf is volledig opgeladen na een klein uurtje aan de meegeleverde USB-C-kabel. Weliswaar zijn de oortjes sneller leeg als je ermee aan het bellen bent, waardoor je ze sneller zult moeten opladen.
Geluidskwaliteit
Wie de Ear (Stick) voor het eerst te zien krijgt, merkt meteen dat de oortjes vrij groot van formaat zijn. Dit hangt samen met het bijzondere design dat Nothing met deze oortjes introduceert. In tegenstelling tot de Nothing Ear (One) gebruiken de Ear (Stick)-oortjes geen siliconen tipjes om je oren af te dichten. Deze keer dus geen ‘in-ear’ design, maar oortjes die ‘bij’ het oor liggen. De Ear (Stick) speelt dus niet rechtstreeks in je gehoorgang, maar bevindt zich daar net buiten. Dat maakt elke vorm van noise cancelling onmogelijk, zowel actief als passief. Door het gebrek aan afdichting hoor je zo goed als alles wat zich rondom je afspeelt. Sommige mensen vinden dat erg aangenaam en zijn liever iets alerter in het openbaar. Wanneer je met deze oortjes het openbaar vervoer neemt, wordt echter pijnlijk duidelijk wat een effect passieve noise cancelling juist heeft.
Net zoals de vorm van de oortjes bepaalt hoeveel geluid er van buitenaf te horen is, bepalen ze ook voor een groot deel hoe de oortjes zelf klinken: bij een gebrek aan afdichting vindt vooral basgeluid een weg naar buiten. Er gaat bas verloren, met andere woorden. Om dat tegen te gaan, introduceert Nothing een zogenaamde ‘Bass Lock’. Wanneer je de oortjes in je oren steekt, krijg je een geluid te horen. Daarmee wordt gemeten hoeveel basgeluid er precies verloren gaat, waarna de Nothing Ear (Stick) die verloren bassen probeert te compenseren. Op die manier past Ear (Stick) het geluid aan, naargelang de vorm van je oorschelp. Die functie lijkt wel op slechts één oor betrekking te hebben. Bij het testen was het ‘Bass Lock’-geluid enkel te horen bij het eerste oortje dat in mijn oren zat.
Sowieso is het basgeluid van de Ear (Stick) niet adembenemend. Niet dat de geluidskwaliteit van de Ear (Stick) slecht is, integendeel! Met drivers van 12,6 mm produceren de oortjes echt goed en dynamisch geluid over een AAC-bluetoothverbinding. Alleen mist er iets in de lagere golflengtes. Weliswaar zijn baslijnen duidelijk waarneembaar en goed gedefinieerd, al zit er niet echt gewicht achter. Zelfs met de ‘extra bass’-optie die je in de Nothing-app kunt inschakelen missen bastonen een thump. Voor oudere opnames en meeste jazzmuziek is dat geen probleem, maar hiphop, pop- en elektronische muziek kan soms een beetje afwezig klinken.
Verdict
Wie de Nothing Ear (Stick) op het oog heeft, doet er goed aan de oortjes eerst eens te testen. Zo weet je zeker of ze goed in je oren passen, want dat is niet bij iedereen het geval. Je kan de oortjes ook niet aanpassen aan de pasvorm van je oren. Als ze goed passen en het halfopen design zonder noise cancelling je wel wat lijkt, zijn ze zeker aan te raden. Weliswaar wissel je een beetje basgeluid in voor het speciale design, maar dat zorgt er ook voor dat je niet helemaal van de buitenwereld bent afgesloten. Voel jij je aangesproken door het design van de Ear (Stick) en wil je je niet helemaal afsluiten van de buitenwereld? Dan is Ear (Stick) een interessante optie, des te meer omdat ze er zo goed uitzien.
- Lees ook onze review van de Nothing Phone (1): niets… bijzonders.
 review: Muziek als ‘happy pill’){kind=link}