5G: De g van gevaar?
In de discussie omtrent 5G, de opvolger van 4G LTE, zijn er een hoop verschillende partijen aanwezig. Er zijn mensen die de technologie zo snel mogelijk willen zien verschijnen, mensen die tevreden zijn met de snelheid die 4G ons momenteel kan bieden, mensen die bang zijn dat landen zonder 5G een achterstand zullen oplopen, en dan heb je nog de mensen die er niets van willen afweten en 5G afschilderen als gevaarlijk. Als je die laatste groep mensen vervolgens om wetenschappelijke bronnen en harde feiten vraagt, wordt het meestal akelig stil. Toch zijn ze ervan overtuigd dat 5G gevaarlijk is. Ik ben de zaak van dichterbij gaan bekijken.
De bron van de angst
Om te beginnen, vroeg ik me af waar die angst voor 5G precies zijn oorsprong vindt. Op het eerste gezicht zijn er twee hoofdredenen. Sommigen vrezen dat de 5G-golven schadelijk zullen zijn, terwijl anderen voornamelijk bang zijn voor de fabrikant die het netwerk voor 5G zal uitbouwen. Die tweede groep krijg je namelijk heel snel op hun paard als je zegt dat Huawei het netwerk zal aanleggen, aangezien “die Chinezen allerlei achterpoortjes zullen inbouwen om met onze gegevens aan de haal te gaan”. De hele (politieke) kwestie met Huawei ga ik voor de gemakkelijkheid achterwege laten. De focus hier ligt op de gezondheidsrisico’s en de schadelijk impact van de 5G-golven in het algemeen.
Stralingsgekte
Het eerste argument tegen 5G zit zogezegd in de aard van het netwerk. Net zoals 3G, 4G en 4G LTE creëert een 5G-netwerk radiogolven in de lucht. De radiogolven voor 5G zijn echter niet dezelfde als die voor de andere verbindingen. Dat is tegelijk ook de reden waarom er zoveel problemen zijn met de lancering voor dit netwerk. Kort gezegd, hebben we dus te maken met een nieuw soort radiofrequente elektromagnetische velden (RF-EMF) of – zo wordt het soms ook wel genoemd – straling. Radiogolven zijn in feite niet meer dan elektrische en magnetische energiegolven die zich doorheen een ruimte bewegen. En die golven zijn er momenteel al in overvloed.
Toch wordt er bij radiogolven en straling vaak gedacht aan de levensgevaarlijke gammastraling. Dat is weliswaar geheel onterecht aangezien de ene straling de andere niet is. Onze smartphones en alle toestellen met een draadloze verbindingen (dus ook die oude gsm’s van Nokia en draagbare huistelefoons) versturen al jaren radiogolven. Momenteel zweeft er dus al heel wat straling door de lucht en daar gaat nu een nieuw soort straling bovenop komen. Is die straling nu gevaarlijk op zichzelf of zit het probleem in het feit dat er nóg een extra straling in de lucht wordt gegooid?
Het gebrek aan concrete wetenschappelijke onderzoeksresultaten is een groot struikelblok in de gezondheidsdiscussie rond 5G.
5G-golven: gevaarlijk of gevaarlijk snel?
Vanuit technologisch aspect worden 5G-golven gezien als gevaarlijk snel. Ze bieden enorm veel voordelen voor de ontwikkeling van nieuwe technologie, maar dit mag, wat mij betreft, niet ten koste gaan van de natuur en onze gezondheid. En daar wringt voor velen het schoentje. Wetenschappers hebben al meerdere malen een oproep gedaan om de uitrol van 5G uit te stellen tot onderzoek de concrete gevolgen van het netwerk heeft aangetoond.
Vooral het woord “concreet” is hier van belang. Het merendeel van de onderzoeken heeft het momenteel over de “mogelijke” gevolgen van 5G. Zo wordt er teruggegrepen naar studies over radiofrequente elektromagnetische velden (2G, 3G, 4G, wifi…) in het algemeen. Die studies hebben aangetoond dat die straling schadelijk is voor mens, dier en natuur. In november 2018 heeft een onderzoek van het Amerikaanse National Toxicology Program een studie uitgevoerd om het gevaar van 2G en 3G in kaart te brengen. De conclusie was dat die straling verschillende kankers en DNA-schade kan veroorzaken. De nauwkeurigheid van dit onderzoek stemt bovendien goed overeen met de realiteit, aangezien de ratten gedurende 19 weken blootgesteld werden aan verschillende stralingsniveaus die bestaande smartphones uitzenden en ontvangen.
Overheden over heel de wereld zijn zich ook bewust van de schade van die straling en daarom zijn er wettelijke limieten bepaald voor die straling zodat de schade beperkt wordt. We zitten echter al bijna 30 jaar met 2G en bijna 20 jaar met 3G, maar die straling lijkt over het algemeen geaccepteerd te zijn, ook al is deze schadelijk. Het kan echter zijn dat de gevolgen van de bestaande stralingen pas duidelijk worden over 50 jaar. Over die stralingslimieten zelf bestaat dan ook discussie en hier argumenteren wetenschappers dat die limieten vaak niet streng genoeg zijn.
Ook hier zitten ze echter met het probleem dat de concrete gevolgen pas over tientallen jaren duidelijk kunnen worden. Onderzoek over hoe schadelijk 5G-golven precies zijn, ontbreekt dus, maar we kunnen er vrij zeker van zijn dat ze geen positief effect zullen hebben op onze gezondheid. 5G is dus schadelijk, maar voor de technologiewereld is het duidelijk niet schadelijk genoeg om te stoppen met de ontwikkeling en uitrol van het netwerk.
In de discussie omtrent 5G, de opvolger van 4G LTE, zijn er een hoop verschillende partijen aanwezig. Er zijn mensen die de technologie zo snel mogelijk willen zien verschijnen, mensen die tevreden zijn met de snelheid die 4G ons momenteel kan bieden, mensen die bang zijn dat landen zonder 5G een achterstand zullen oplopen, en dan heb je nog de mensen die er niets van willen afweten en 5G afschilderen als gevaarlijk. Als je die laatste groep mensen vervolgens om wetenschappelijke bronnen en harde feiten vraagt, wordt het meestal akelig stil. Toch zijn ze ervan overtuigd dat 5G gevaarlijk is. Ik ben de zaak van dichterbij gaan bekijken.
De bron van de angst
Om te beginnen, vroeg ik me af waar die angst voor 5G precies zijn oorsprong vindt. Op het eerste gezicht zijn er twee hoofdredenen. Sommigen vrezen dat de 5G-golven schadelijk zullen zijn, terwijl anderen voornamelijk bang zijn voor de fabrikant die het netwerk voor 5G zal uitbouwen. Die tweede groep krijg je namelijk heel snel op hun paard als je zegt dat Huawei het netwerk zal aanleggen, aangezien “die Chinezen allerlei achterpoortjes zullen inbouwen om met onze gegevens aan de haal te gaan”. De hele (politieke) kwestie met Huawei ga ik voor de gemakkelijkheid achterwege laten. De focus hier ligt op de gezondheidsrisico’s en de schadelijk impact van de 5G-golven in het algemeen.
Stralingsgekte
Het eerste argument tegen 5G zit zogezegd in de aard van het netwerk. Net zoals 3G, 4G en 4G LTE creëert een 5G-netwerk radiogolven in de lucht. De radiogolven voor 5G zijn echter niet dezelfde als die voor de andere verbindingen. Dat is tegelijk ook de reden waarom er zoveel problemen zijn met de lancering voor dit netwerk. Kort gezegd, hebben we dus te maken met een nieuw soort radiofrequente elektromagnetische velden (RF-EMF) of – zo wordt het soms ook wel genoemd – straling. Radiogolven zijn in feite niet meer dan elektrische en magnetische energiegolven die zich doorheen een ruimte bewegen. En die golven zijn er momenteel al in overvloed.
Toch wordt er bij radiogolven en straling vaak gedacht aan de levensgevaarlijke gammastraling. Dat is weliswaar geheel onterecht aangezien de ene straling de andere niet is. Onze smartphones en alle toestellen met een draadloze verbindingen (dus ook die oude gsm’s van Nokia en draagbare huistelefoons) versturen al jaren radiogolven. Momenteel zweeft er dus al heel wat straling door de lucht en daar gaat nu een nieuw soort straling bovenop komen. Is die straling nu gevaarlijk op zichzelf of zit het probleem in het feit dat er nóg een extra straling in de lucht wordt gegooid?
Het gebrek aan concrete wetenschappelijke onderzoeksresultaten is een groot struikelblok in de gezondheidsdiscussie rond 5G.
5G-golven: gevaarlijk of gevaarlijk snel?
Vanuit technologisch aspect worden 5G-golven gezien als gevaarlijk snel. Ze bieden enorm veel voordelen voor de ontwikkeling van nieuwe technologie, maar dit mag, wat mij betreft, niet ten koste gaan van de natuur en onze gezondheid. En daar wringt voor velen het schoentje. Wetenschappers hebben al meerdere malen een oproep gedaan om de uitrol van 5G uit te stellen tot onderzoek de concrete gevolgen van het netwerk heeft aangetoond.
Vooral het woord “concreet” is hier van belang. Het merendeel van de onderzoeken heeft het momenteel over de “mogelijke” gevolgen van 5G. Zo wordt er teruggegrepen naar studies over radiofrequente elektromagnetische velden (2G, 3G, 4G, wifi…) in het algemeen. Die studies hebben aangetoond dat die straling schadelijk is voor mens, dier en natuur. In november 2018 heeft een onderzoek van het Amerikaanse National Toxicology Program een studie uitgevoerd om het gevaar van 2G en 3G in kaart te brengen. De conclusie was dat die straling verschillende kankers en DNA-schade kan veroorzaken. De nauwkeurigheid van dit onderzoek stemt bovendien goed overeen met de realiteit, aangezien de ratten gedurende 19 weken blootgesteld werden aan verschillende stralingsniveaus die bestaande smartphones uitzenden en ontvangen.
Overheden over heel de wereld zijn zich ook bewust van de schade van die straling en daarom zijn er wettelijke limieten bepaald voor die straling zodat de schade beperkt wordt. We zitten echter al bijna 30 jaar met 2G en bijna 20 jaar met 3G, maar die straling lijkt over het algemeen geaccepteerd te zijn, ook al is deze schadelijk. Het kan echter zijn dat de gevolgen van de bestaande stralingen pas duidelijk worden over 50 jaar. Over die stralingslimieten zelf bestaat dan ook discussie en hier argumenteren wetenschappers dat die limieten vaak niet streng genoeg zijn.
Ook hier zitten ze echter met het probleem dat de concrete gevolgen pas over tientallen jaren duidelijk kunnen worden. Onderzoek over hoe schadelijk 5G-golven precies zijn, ontbreekt dus, maar we kunnen er vrij zeker van zijn dat ze geen positief effect zullen hebben op onze gezondheid. 5G is dus schadelijk, maar voor de technologiewereld is het duidelijk niet schadelijk genoeg om te stoppen met de ontwikkeling en uitrol van het netwerk.
