Toetsenbord-, klembord- en tekstmacro’s
Zoals de naam al doet vermoeden is Macro Keys een macro-editor. In tegenstelling tot een aantal soortgelijke tools is dit programma echter zeer gebruiksvriendelijk. Het hoofdvenster bevat drie tabbladen: Macro Shortcuts, Multiple Clipboards en Hotkey Launcher.
Macro Shortcuts kan zeer handig zijn om stukken tekst die je wel vaker nodig hebt, in je documenten te krijgen. Het volstaat dat je een ‘shortcut text’ invoert (bijvoorbeeld ‘naam’) en aangeeft door welke tekst je die wilt laten vervangen (bijvoorbeeld ‘Zander Nieulandt’). Dankzij een ingebouwd virtueel toetsenbord is het overigens ook mogelijk speciale toetsen (zoals Insert, Home, PgUp, Enter, Left, enz.) toe te voegen aan je tekst. Macro Shortcuts voegt automatisch een prefix (standaard is dat een komma, maar je kunt deze prefix ook aanpassen) toe aan je shortcut text. Wanneer je vervolgens de prefix, gevolgd door de shortcut text in een willekeurig document (zoals Word, Kladblok, …) intikt, vervangt Macro Shortcuts die door de volledige tekst.
Het tabblad Multiple Clipboards vangt automatisch alle stukken tekst – jammer genoeg geen grafische objecten – op die je op de gebruikelijke manier naar het Windows klembord stuurt en lijst die in chronologische volgorde op. Het eerste item in het klembord krijgt dan automatisch de shortcut /c01 mee, het tweede item /c02, enz. In principe volstaat het deze shortcut ergens in te tikken om die te vervangen door het bijhorende item uit het klembord. In principe, want deze functie bleek (op een testtoestel met Windows 10) niet in alle toepassingen even goed te werken. Macro Keys onthoudt de klembord-items (tot een maximum van 100 stuks), althans zolang je ze zelf niet verwijdert. Deze verwijdering is wel een alles-of-niets-operatie: selectief items weghalen kan dus niet.
Tot slot is er nog het tabblad Hotkey Launcher. De bedoeling mag duidelijk zijn: je koppelt zelf een of andere toetscombinatie aan een programmabestand, een url of een document. Zodra je dan die toetscombinatie indrukt wordt de bijhorende toepassing opgestart, de map, de webpagina of het document geopend. Een e-mailadres is eveneens mogelijk: bij het indrukken van de toetscombinatie opent dan meteen je standaard e-mailclient en staat het adres al voor je ingevuld.
Zoals de naam al doet vermoeden is Macro Keys een macro-editor. In tegenstelling tot een aantal soortgelijke tools is dit programma echter zeer gebruiksvriendelijk. Het hoofdvenster bevat drie tabbladen: Macro Shortcuts, Multiple Clipboards en Hotkey Launcher.
Macro Shortcuts kan zeer handig zijn om stukken tekst die je wel vaker nodig hebt, in je documenten te krijgen. Het volstaat dat je een ‘shortcut text’ invoert (bijvoorbeeld ‘naam’) en aangeeft door welke tekst je die wilt laten vervangen (bijvoorbeeld ‘Zander Nieulandt’). Dankzij een ingebouwd virtueel toetsenbord is het overigens ook mogelijk speciale toetsen (zoals Insert, Home, PgUp, Enter, Left, enz.) toe te voegen aan je tekst. Macro Shortcuts voegt automatisch een prefix (standaard is dat een komma, maar je kunt deze prefix ook aanpassen) toe aan je shortcut text. Wanneer je vervolgens de prefix, gevolgd door de shortcut text in een willekeurig document (zoals Word, Kladblok, …) intikt, vervangt Macro Shortcuts die door de volledige tekst.
Het tabblad Multiple Clipboards vangt automatisch alle stukken tekst – jammer genoeg geen grafische objecten – op die je op de gebruikelijke manier naar het Windows klembord stuurt en lijst die in chronologische volgorde op. Het eerste item in het klembord krijgt dan automatisch de shortcut /c01 mee, het tweede item /c02, enz. In principe volstaat het deze shortcut ergens in te tikken om die te vervangen door het bijhorende item uit het klembord. In principe, want deze functie bleek (op een testtoestel met Windows 10) niet in alle toepassingen even goed te werken. Macro Keys onthoudt de klembord-items (tot een maximum van 100 stuks), althans zolang je ze zelf niet verwijdert. Deze verwijdering is wel een alles-of-niets-operatie: selectief items weghalen kan dus niet.
Tot slot is er nog het tabblad Hotkey Launcher. De bedoeling mag duidelijk zijn: je koppelt zelf een of andere toetscombinatie aan een programmabestand, een url of een document. Zodra je dan die toetscombinatie indrukt wordt de bijhorende toepassing opgestart, de map, de webpagina of het document geopend. Een e-mailadres is eveneens mogelijk: bij het indrukken van de toetscombinatie opent dan meteen je standaard e-mailclient en staat het adres al voor je ingevuld.