Review HTC One M9: meer van hetzelfde
De HTC One kan al twee jaar op rij rekenen op lovende kritieken, maar dat heeft zich voorlopig nog niet vertaald in een verkoopsucces. Keer op keer moest de Taiwanese fabrikant de duimen leggen tegen het marketingkanon van grote concurrent Samsung, dat telkens rond dezelfde tijd zijn nieuwe vlaggenschip op de markt bracht. Dat is ook dit jaar niet anders. De HTC One M9 en Samsung Galaxy S6 werden allebei tijdens het afgelopen Mobile World Congress in Barcelona aangekondigd, en gaan binnenkort opnieuw de strijd aan voor de aandacht van de consument.
Kan de HTC One M9 dit jaar het tij doen keren?
Design
HTC wil dat de One uitgroeit tot een icoon met een herkenbaar design, net zoals bijvoorbeeld Porsche dat heeft gedaan met zijn wagens. Dat zorgt ervoor dat de M9 amper te onderscheiden is van de M8 en M7 die hem vooraf gingen. Dezelfde unibody van geborsteld aluminium, dezelfde vorm, dezelfde gebolde achterkant, dezelfde luidsprekergrilles boven en onder het scherm.
Alleen in de details geeft de One M9 zijn ware identiteit prijs. De aan/uit-knop is van de bovenkant naar de rechterkant van het toestel verplaatst, onder de volumeregelaars. Die werden van elkaar gescheiden, terwijl ze bij de M8 nog onder één langwerpige knop verscholen zaten. De audiojack zit nog altijd aan de onderkant van de smartphone, naast de microUSB-poort.
Een belangrijke kritiek van de One M7 was dat zijn randen te scherp waren. Met de One M8 zorgde HTC ervoor dat er geen randje te bespeuren was. Het toestel was volledig gestroomlijnd, maar dat leidde hier en daar dan weer tot de kritiek dat de telefoon te glad was en daardoor niet comfortabel om vast te houden. De One M9 heeft daarom opnieuw een randje gekregen dat minder scherp aanvoelt dan dat van de M7 en ervoor zorgt dat de telefoon steviger in de hand ligt dan de M8.
De rand heeft bovendien een aparte afwerking gekregen ten opzichte van de rest van de behuizing en dat is, althans toch volgens HTC, het belangrijkste aspect van dit (lichtjes) vernieuwde design. Het zijn dit soort details die er volgens de fabrikant voor moeten zorgen dat je de One niet alleen als smartphone, maar ook als een juweel beschouwt. De smartphone is beschikbaar in drie combinaties: zilver met een gouden rand, gunmetal met een gepolijste rand, en goud met een gepolijste rand. Het geeft de telefoon net dat beetje extra uitstraling, maar het effect is te subtiel om een wowgevoel te bezorgen. Dan is het aflopend scherm van de Samsung Galaxy S6 Edge een stuk indrukwekkender.
Een laatste designaspect dat ik als laatste wil belichten, is de krasbestendige afwerking van de achterkant. Na een testperiode van twee weken ziet de achterkant er nog altijd even gaaf uit als toen ik hem voor de eerste keer uit de verpakking haalde. De HTC One M9 mag gezien worden en dankzij deze bescherming hoef je het mooie uiterlijk niet te verbergen met een hoesje. De cameralens, die een klein beetje uitsteekt, is om dezelfde reden beschermd met saffierglas.
Scherm
Terwijl steeds meer smartphones in het premiumsegment tegenwoordig een WQHD-scherm krijgen aangemeten, met een resolutie van 2560×1140 pixels, blijft HTC voorlopig nog vasthouden aan Full HD (1920×1080 pixels). Hoewel het natuurlijk leuk is om elk jaar met betere specificaties uit te pakken, is het nagenoeg onmogelijk om het verschil tussen WQHD en Full HD waar te nemen op een smartphonescherm. De extra pixels vereisen veel meer rekenkracht en energie, terwijl de winst in beeldkwaliteit amper merkbaar is. Het is een gewaagde zet van HTC om niet mee te gaan in de race naar meer pixels, maar eentje die wel goed te verantwoorden is.
Ook het schermformaat is onveranderd gebleven met 5 inch. Toch is het display van de One M9 vreemd genoeg niet identiek aan dat van de M8. De helderheid – hoewel nog steeds goed – is iets minder dan dat van zijn voorganger, maar vooral bij kleurweergave en contrast valt het verschil op. De kleuren op het scherm van de M9 ogen net dat tikje koeler en fletser, al zal je dat alleen merken in een rechtstreekse vergelijking. Het verschil is opvallender in vergelijking met een amoledscherm, zoals dat van de Samsung Galaxy S6 of Motorola Nexus 6. Daar spatten de kleuren van het scherm, en dat kan je van de HTC One M9 niet zeggen.
Prestaties
Onder de motorkap vinden we een 64-bit Snapdragon 810-processor terug. De HTC One M9 en Samsung Galaxy S6 zijn de eerste smartphones die gebruik maken van deze nieuwe chip. De Snapdragon 810 in de One M9 combineert vier processorkernen geklokt op 2 GHz met vier (zuinigere) kernen geklokt op 1,5 GHz, en wordt bijgestaan door 3 GB RAM. Dat is meer dan voldoende rekenkracht voor alle courante smartphonetoepassingen en biedt zelfs verwoede multitaskers een vloeiende gebruikservaring, zonder horten of stoten. Ook de grafische chip heeft geen enkele moeite met het verwerken van 3D-games en andere grafische zwaargewichten.
Het viel wel op dat de One M9 bij intensief gebruik best heet wordt. HTC heeft dat probleem proberen aanpakken met een software-update, en dat heeft zeker geholpen, maar het toestel wordt na verloop van tijd nog altijd warm. Dat valt nu eenmaal moeilijk te vermijden met zoveel rekenkracht in een krappe behuizing.
Voor de volledigheid vergelijken we de benchmarkresultaten van de HTC One M9 met de scores van zijn voorganger en van de Nexus 6, die nog gebruikmaakt van de Snapdragon 805, maar eveneens over 3 GB RAM beschikt.
Opmerking: Hoewel we ook de Samsung Galaxy S6 reeds aan een test hebben kunnen onderwerpen, lijkt ons testexemplaar de installatie van de meeste benchmarks te blokkeren, waardoor we de smartphone niet in de vergelijking kunnen opnemen. Vermoedelijk heeft Samsung dit gedaan omdat het nog niet om het finale toestel gaat.
De M9 komt standaard met 32 GB opslagruimte, waarvan je een kleine 23 GB effectief ter beschikking hebt. Dat is een welgekomen upgrade ten opzichte van de M8, die 16 GB opslagcapaciteit had. Applicaties worden immers steeds groter en we bewaren steeds meer media en bestanden op onze smartphone, waardoor de extra opslag zeker van pas komt. Is het toch nog niet genoeg, dan kan je nog altijd een microSD-kaartje toevoegen voor extra gigabytes (maximaal 128 GB). Ook Samsung kiest standaard voor 32 GB opslagruimte in de Galaxy S6, maar dat kan je niet meer uitbreiden. Wil je meer opslagruimte, dan moet je een duurder model kopen, net zoals dat het geval is bij de iPhones.
De batterij is niet verwijderbaar en heeft een capaciteit van 2.840 mAh, ten opzichte van 2.550 mAh in de Samsung Galaxy S6. Toch scoort de One M9 een stuk slechter in onze batterijtest, waarin hij het na ongeveer 5,5 uur laat afweten. De Galaxy S6 zingt het een stuk langer uit met iets meer dan 7 uur. Ook de One M8 haalt meer dan 7 uur, wat doet vermoeden dat de Snapdragon 810 hier de grote schuldige is, aangezien het scherm hetzelfde is gebleven. De test werd uitgevoerd met de helderheid halverwege, en wifi en bluetooth actief.
Bij reëel gebruik merkte ik nogal wisselvallige resultaten, afhankelijk van mijn gebruik doorheen de dag. Over het algemeen raakte ik de dag wel door op één lading, maar er waren ook dagen dat ik de telefoon toch even op het lichtnet moest aansluiten om het tot het einde van de dag te overleven. De batterij houdt het zeker niet langer dan een werkdag vol bij intensief gebruik.
Camera
HTC heeft komaf gemaakt met de ultrapixelcamera aan de achterkant van het toestel, en introduceert op de One M9 een exemplaar met 20 megapixels. Dat klinkt indrukwekkender, maar zorgt er wel voor dat de camera van de M9 meer moeite heeft in slechte lichtomstandigheden. De ISO-waarde moet dan flink worden opgekrikt, waardoor foto’s meer ruis vertonen. Optische beeldstabilisatie had hier een oplossing kunnen bieden om een langere sluitertijd toe te laten, maar die functionaliteit is op de One M9 nergens te bespeuren. Een gemiste kans voor HTC, want ook voor video-opnames zou dit interessant zijn geweest.
Bij slechte lichtomstandigheden treedt er meer ruis op dan bij de HTC One M8.
In normale lichtomstandigheden levert de One M9 wel zeer mooie resultaten af. Dankzij het groter aantal pixels, tonen de foto’s meer detail dan die van de One M8. Het schieten van een kiekje gaat bovendien razendsnel, al is het beeld bij minder licht niet altijd volledig scherp. Hoewel HTC de tweede cameralens heeft laten vallen, die bij de One M8 scherptediepte in je foto’s moest mogelijk maken, kan de One M9 datzelfde effect volledig softwarematig genereren. Het resultaat mag er best wezen, al is het niet geheel feilloos.
De camera van de HTC One M9 heeft een ingebakken functie om scherptediepte te creëren.
De camera-app zit vol functionaliteit en effecten die je op je foto’s kan toepassen. Eén van de leukste is zonder twijfel Face Fusion, waarmee je twee gezichten met elkaar kan laten versmelten. Het is een gimmick, maar wel een gegarandeerd succes op feestjes, en het werkt bovendien ontzettend goed.
De ultrapixels zijn overigens niet helemaal verdwenen op de One M9. Ze zijn gewoon verhuisd van de camera aan de achterkant naar de frontcamera, zodat je ook in mindere lichtomstandigheden nog mooie selfies kan maken. Het resultaat is zoals je mag verwachten: meer licht, minder ruis en meer details in vergelijking met de frontcamera van de One M8.
Software
De HTC One M9 draait op Android 5.0 Lollipop, maar visueel zal je daar jammer genoeg weinig van merken. HTC legt zijn eigen grafische schil Sense over Googles mobiele besturingssysteem, die ondertussen al aan versie 7 toe is. Sense heeft niet meteen de beste reputatie, maar HTC heeft hard gewerkt om dat te verbeteren door de gebruiker meer controle in handen te geven.
Dat brengt zich met name tot uiting door de toevoeging van verschillende thema’s die je op de smartphone kan toepassen om hem zo een meer eigen karakter te geven. Het is een idee dat we al langer bij Huawei terugvinden: met een druk op de knop verander je achtergrond, icoontjes, kleuren, lettertypes en meer. Je kan verschillende thema’s downloaden of er zelf eentje maken op basis van een zelfgekozen foto. De telefoon analyseert dan de kleuren van de afbeelding om een aangepast thema voor te stellen dat je zelf nog verder kan tweaken.
Sense 7 is zich ook bewust van zijn omgeving. Dat vertaalt zich in het presenteren van andere applicaties op het homescreen, afhankelijk of je thuis bent, op het werk, of buitenshuis. De telefoon leert welke apps je waar gebruikt, maar je kan zelf ook favorieten vastpinnen. Dat werkte op zich wel handig. In de wagen kreeg ik meteen toegang tot Google Maps, Google Music en Glympse, terwijl thuis Facebook, Twitter en Gmail werden gepresenteerd. Als onderdeel van dit bewustzijn, geeft de telefoon bijvoorbeeld ook via Blinkfeed suggesties tijdens lunchtijd voor eetgelegenheden in de buurt. Ja, Blinkfeed is dus nog altijd aanwezig, maar gelukkig wordt het niet opgedrongen en heb je er geen last van als je het niet wenst te gebruiken.
Nog een leuke toevoeging is One Gallery. Daarmee kan je alle foto’s vanop al je clouddiensten – zoals Dropbox, Facebook en Flickr – op één plaats verzamelen en weergeven op je smartphone. De foto’s worden vanuit de cloud getoond, en worden pas op je toestel bewaard wanneer je er expliciet voor kiest om ze te downloaden.
Ten slotte hecht HTC ook altijd veel aandacht aan muziek en geluid. De Boomsound-luidsprekers op de One zijn bij de beste op de markt en hebben op de M9 een update gekregen met de toevoeging van Dolby Surround Audio. Dankzij een adaptieve equalizer moet audio altijd op de best mogelijke manier worden afgespeeld. Het geluid klinkt merkbaar voller, en de luidsprekers van HTC blijven ook dit jaar nog de maatstaf.
Conclusie
HTC toont in het ontwerp en de bouwkwaliteit van de One M9 een duidelijk oog voor detail, maar het is de vraag of de fabrikant zich niet heeft verloren in de details en iets te weinig naar het grote plaatje heeft gekeken.
De smartphone is sneller dan zijn voorganger, maar het scherm is nagenoeg identiek, de batterij is slechter en de camera legt weliswaar meer detail vast, maar doet het minder goed bij slechtere lichtomstandigheden. Natuurlijk is er ook heel wat goeds te vertellen over de One M9, zoals de afwerking, uitbreidbaar geheugen en de geluidskwaliteit van de luidsprekers, maar dat kon ook al allemaal van de One M8 worden gezegd.
Het is een mooi idee van HTC om een “icoon te creëren”, maar dat heeft zich dit jaar helaas vertaald in een telefoon die amper verschilt van zijn voorganger en op sommige vlakken zelfs slechter doet. Het ontbreekt de One M9 aan kwaliteiten die kunnen overtuigen om de smartphone boven de One M8 van vorig jaar te verkiezen. Integendeel, de HTC One M8 lijkt zelfs de betere koop.
Disclaimer: De HTC One M9 ligt pas in de loop van april in de winkel. Ondertussen wordt nog erg gesleuteld aan de firmware. De software op ons testexemplaar komt dus mogelijk niet volledig overeen met de versie die in de winkelrekken zal belanden. Moesten er grote verschillen zijn, dan zullen we de review nog aanpassen.
De HTC One kan al twee jaar op rij rekenen op lovende kritieken, maar dat heeft zich voorlopig nog niet vertaald in een verkoopsucces. Keer op keer moest de Taiwanese fabrikant de duimen leggen tegen het marketingkanon van grote concurrent Samsung, dat telkens rond dezelfde tijd zijn nieuwe vlaggenschip op de markt bracht. Dat is ook dit jaar niet anders. De HTC One M9 en Samsung Galaxy S6 werden allebei tijdens het afgelopen Mobile World Congress in Barcelona aangekondigd, en gaan binnenkort opnieuw de strijd aan voor de aandacht van de consument.
Kan de HTC One M9 dit jaar het tij doen keren?
Design
HTC wil dat de One uitgroeit tot een icoon met een herkenbaar design, net zoals bijvoorbeeld Porsche dat heeft gedaan met zijn wagens. Dat zorgt ervoor dat de M9 amper te onderscheiden is van de M8 en M7 die hem vooraf gingen. Dezelfde unibody van geborsteld aluminium, dezelfde vorm, dezelfde gebolde achterkant, dezelfde luidsprekergrilles boven en onder het scherm.
Alleen in de details geeft de One M9 zijn ware identiteit prijs. De aan/uit-knop is van de bovenkant naar de rechterkant van het toestel verplaatst, onder de volumeregelaars. Die werden van elkaar gescheiden, terwijl ze bij de M8 nog onder één langwerpige knop verscholen zaten. De audiojack zit nog altijd aan de onderkant van de smartphone, naast de microUSB-poort.
Een belangrijke kritiek van de One M7 was dat zijn randen te scherp waren. Met de One M8 zorgde HTC ervoor dat er geen randje te bespeuren was. Het toestel was volledig gestroomlijnd, maar dat leidde hier en daar dan weer tot de kritiek dat de telefoon te glad was en daardoor niet comfortabel om vast te houden. De One M9 heeft daarom opnieuw een randje gekregen dat minder scherp aanvoelt dan dat van de M7 en ervoor zorgt dat de telefoon steviger in de hand ligt dan de M8.
De rand heeft bovendien een aparte afwerking gekregen ten opzichte van de rest van de behuizing en dat is, althans toch volgens HTC, het belangrijkste aspect van dit (lichtjes) vernieuwde design. Het zijn dit soort details die er volgens de fabrikant voor moeten zorgen dat je de One niet alleen als smartphone, maar ook als een juweel beschouwt. De smartphone is beschikbaar in drie combinaties: zilver met een gouden rand, gunmetal met een gepolijste rand, en goud met een gepolijste rand. Het geeft de telefoon net dat beetje extra uitstraling, maar het effect is te subtiel om een wowgevoel te bezorgen. Dan is het aflopend scherm van de Samsung Galaxy S6 Edge een stuk indrukwekkender.
Een laatste designaspect dat ik als laatste wil belichten, is de krasbestendige afwerking van de achterkant. Na een testperiode van twee weken ziet de achterkant er nog altijd even gaaf uit als toen ik hem voor de eerste keer uit de verpakking haalde. De HTC One M9 mag gezien worden en dankzij deze bescherming hoef je het mooie uiterlijk niet te verbergen met een hoesje. De cameralens, die een klein beetje uitsteekt, is om dezelfde reden beschermd met saffierglas.
Scherm
Terwijl steeds meer smartphones in het premiumsegment tegenwoordig een WQHD-scherm krijgen aangemeten, met een resolutie van 2560×1140 pixels, blijft HTC voorlopig nog vasthouden aan Full HD (1920×1080 pixels). Hoewel het natuurlijk leuk is om elk jaar met betere specificaties uit te pakken, is het nagenoeg onmogelijk om het verschil tussen WQHD en Full HD waar te nemen op een smartphonescherm. De extra pixels vereisen veel meer rekenkracht en energie, terwijl de winst in beeldkwaliteit amper merkbaar is. Het is een gewaagde zet van HTC om niet mee te gaan in de race naar meer pixels, maar eentje die wel goed te verantwoorden is.
Ook het schermformaat is onveranderd gebleven met 5 inch. Toch is het display van de One M9 vreemd genoeg niet identiek aan dat van de M8. De helderheid – hoewel nog steeds goed – is iets minder dan dat van zijn voorganger, maar vooral bij kleurweergave en contrast valt het verschil op. De kleuren op het scherm van de M9 ogen net dat tikje koeler en fletser, al zal je dat alleen merken in een rechtstreekse vergelijking. Het verschil is opvallender in vergelijking met een amoledscherm, zoals dat van de Samsung Galaxy S6 of Motorola Nexus 6. Daar spatten de kleuren van het scherm, en dat kan je van de HTC One M9 niet zeggen.
Prestaties
Onder de motorkap vinden we een 64-bit Snapdragon 810-processor terug. De HTC One M9 en Samsung Galaxy S6 zijn de eerste smartphones die gebruik maken van deze nieuwe chip. De Snapdragon 810 in de One M9 combineert vier processorkernen geklokt op 2 GHz met vier (zuinigere) kernen geklokt op 1,5 GHz, en wordt bijgestaan door 3 GB RAM. Dat is meer dan voldoende rekenkracht voor alle courante smartphonetoepassingen en biedt zelfs verwoede multitaskers een vloeiende gebruikservaring, zonder horten of stoten. Ook de grafische chip heeft geen enkele moeite met het verwerken van 3D-games en andere grafische zwaargewichten.
Het viel wel op dat de One M9 bij intensief gebruik best heet wordt. HTC heeft dat probleem proberen aanpakken met een software-update, en dat heeft zeker geholpen, maar het toestel wordt na verloop van tijd nog altijd warm. Dat valt nu eenmaal moeilijk te vermijden met zoveel rekenkracht in een krappe behuizing.
Voor de volledigheid vergelijken we de benchmarkresultaten van de HTC One M9 met de scores van zijn voorganger en van de Nexus 6, die nog gebruikmaakt van de Snapdragon 805, maar eveneens over 3 GB RAM beschikt.
Opmerking: Hoewel we ook de Samsung Galaxy S6 reeds aan een test hebben kunnen onderwerpen, lijkt ons testexemplaar de installatie van de meeste benchmarks te blokkeren, waardoor we de smartphone niet in de vergelijking kunnen opnemen. Vermoedelijk heeft Samsung dit gedaan omdat het nog niet om het finale toestel gaat.
De M9 komt standaard met 32 GB opslagruimte, waarvan je een kleine 23 GB effectief ter beschikking hebt. Dat is een welgekomen upgrade ten opzichte van de M8, die 16 GB opslagcapaciteit had. Applicaties worden immers steeds groter en we bewaren steeds meer media en bestanden op onze smartphone, waardoor de extra opslag zeker van pas komt. Is het toch nog niet genoeg, dan kan je nog altijd een microSD-kaartje toevoegen voor extra gigabytes (maximaal 128 GB). Ook Samsung kiest standaard voor 32 GB opslagruimte in de Galaxy S6, maar dat kan je niet meer uitbreiden. Wil je meer opslagruimte, dan moet je een duurder model kopen, net zoals dat het geval is bij de iPhones.
De batterij is niet verwijderbaar en heeft een capaciteit van 2.840 mAh, ten opzichte van 2.550 mAh in de Samsung Galaxy S6. Toch scoort de One M9 een stuk slechter in onze batterijtest, waarin hij het na ongeveer 5,5 uur laat afweten. De Galaxy S6 zingt het een stuk langer uit met iets meer dan 7 uur. Ook de One M8 haalt meer dan 7 uur, wat doet vermoeden dat de Snapdragon 810 hier de grote schuldige is, aangezien het scherm hetzelfde is gebleven. De test werd uitgevoerd met de helderheid halverwege, en wifi en bluetooth actief.
Bij reëel gebruik merkte ik nogal wisselvallige resultaten, afhankelijk van mijn gebruik doorheen de dag. Over het algemeen raakte ik de dag wel door op één lading, maar er waren ook dagen dat ik de telefoon toch even op het lichtnet moest aansluiten om het tot het einde van de dag te overleven. De batterij houdt het zeker niet langer dan een werkdag vol bij intensief gebruik.
Camera
HTC heeft komaf gemaakt met de ultrapixelcamera aan de achterkant van het toestel, en introduceert op de One M9 een exemplaar met 20 megapixels. Dat klinkt indrukwekkender, maar zorgt er wel voor dat de camera van de M9 meer moeite heeft in slechte lichtomstandigheden. De ISO-waarde moet dan flink worden opgekrikt, waardoor foto’s meer ruis vertonen. Optische beeldstabilisatie had hier een oplossing kunnen bieden om een langere sluitertijd toe te laten, maar die functionaliteit is op de One M9 nergens te bespeuren. Een gemiste kans voor HTC, want ook voor video-opnames zou dit interessant zijn geweest.
Bij slechte lichtomstandigheden treedt er meer ruis op dan bij de HTC One M8.
In normale lichtomstandigheden levert de One M9 wel zeer mooie resultaten af. Dankzij het groter aantal pixels, tonen de foto’s meer detail dan die van de One M8. Het schieten van een kiekje gaat bovendien razendsnel, al is het beeld bij minder licht niet altijd volledig scherp. Hoewel HTC de tweede cameralens heeft laten vallen, die bij de One M8 scherptediepte in je foto’s moest mogelijk maken, kan de One M9 datzelfde effect volledig softwarematig genereren. Het resultaat mag er best wezen, al is het niet geheel feilloos.
De camera van de HTC One M9 heeft een ingebakken functie om scherptediepte te creëren.
De camera-app zit vol functionaliteit en effecten die je op je foto’s kan toepassen. Eén van de leukste is zonder twijfel Face Fusion, waarmee je twee gezichten met elkaar kan laten versmelten. Het is een gimmick, maar wel een gegarandeerd succes op feestjes, en het werkt bovendien ontzettend goed.
De ultrapixels zijn overigens niet helemaal verdwenen op de One M9. Ze zijn gewoon verhuisd van de camera aan de achterkant naar de frontcamera, zodat je ook in mindere lichtomstandigheden nog mooie selfies kan maken. Het resultaat is zoals je mag verwachten: meer licht, minder ruis en meer details in vergelijking met de frontcamera van de One M8.
Software
De HTC One M9 draait op Android 5.0 Lollipop, maar visueel zal je daar jammer genoeg weinig van merken. HTC legt zijn eigen grafische schil Sense over Googles mobiele besturingssysteem, die ondertussen al aan versie 7 toe is. Sense heeft niet meteen de beste reputatie, maar HTC heeft hard gewerkt om dat te verbeteren door de gebruiker meer controle in handen te geven.
Dat brengt zich met name tot uiting door de toevoeging van verschillende thema’s die je op de smartphone kan toepassen om hem zo een meer eigen karakter te geven. Het is een idee dat we al langer bij Huawei terugvinden: met een druk op de knop verander je achtergrond, icoontjes, kleuren, lettertypes en meer. Je kan verschillende thema’s downloaden of er zelf eentje maken op basis van een zelfgekozen foto. De telefoon analyseert dan de kleuren van de afbeelding om een aangepast thema voor te stellen dat je zelf nog verder kan tweaken.
Sense 7 is zich ook bewust van zijn omgeving. Dat vertaalt zich in het presenteren van andere applicaties op het homescreen, afhankelijk of je thuis bent, op het werk, of buitenshuis. De telefoon leert welke apps je waar gebruikt, maar je kan zelf ook favorieten vastpinnen. Dat werkte op zich wel handig. In de wagen kreeg ik meteen toegang tot Google Maps, Google Music en Glympse, terwijl thuis Facebook, Twitter en Gmail werden gepresenteerd. Als onderdeel van dit bewustzijn, geeft de telefoon bijvoorbeeld ook via Blinkfeed suggesties tijdens lunchtijd voor eetgelegenheden in de buurt. Ja, Blinkfeed is dus nog altijd aanwezig, maar gelukkig wordt het niet opgedrongen en heb je er geen last van als je het niet wenst te gebruiken.
Nog een leuke toevoeging is One Gallery. Daarmee kan je alle foto’s vanop al je clouddiensten – zoals Dropbox, Facebook en Flickr – op één plaats verzamelen en weergeven op je smartphone. De foto’s worden vanuit de cloud getoond, en worden pas op je toestel bewaard wanneer je er expliciet voor kiest om ze te downloaden.
Ten slotte hecht HTC ook altijd veel aandacht aan muziek en geluid. De Boomsound-luidsprekers op de One zijn bij de beste op de markt en hebben op de M9 een update gekregen met de toevoeging van Dolby Surround Audio. Dankzij een adaptieve equalizer moet audio altijd op de best mogelijke manier worden afgespeeld. Het geluid klinkt merkbaar voller, en de luidsprekers van HTC blijven ook dit jaar nog de maatstaf.
Conclusie
HTC toont in het ontwerp en de bouwkwaliteit van de One M9 een duidelijk oog voor detail, maar het is de vraag of de fabrikant zich niet heeft verloren in de details en iets te weinig naar het grote plaatje heeft gekeken.
De smartphone is sneller dan zijn voorganger, maar het scherm is nagenoeg identiek, de batterij is slechter en de camera legt weliswaar meer detail vast, maar doet het minder goed bij slechtere lichtomstandigheden. Natuurlijk is er ook heel wat goeds te vertellen over de One M9, zoals de afwerking, uitbreidbaar geheugen en de geluidskwaliteit van de luidsprekers, maar dat kon ook al allemaal van de One M8 worden gezegd.
Het is een mooi idee van HTC om een “icoon te creëren”, maar dat heeft zich dit jaar helaas vertaald in een telefoon die amper verschilt van zijn voorganger en op sommige vlakken zelfs slechter doet. Het ontbreekt de One M9 aan kwaliteiten die kunnen overtuigen om de smartphone boven de One M8 van vorig jaar te verkiezen. Integendeel, de HTC One M8 lijkt zelfs de betere koop.
Disclaimer: De HTC One M9 ligt pas in de loop van april in de winkel. Ondertussen wordt nog erg gesleuteld aan de firmware. De software op ons testexemplaar komt dus mogelijk niet volledig overeen met de versie die in de winkelrekken zal belanden. Moesten er grote verschillen zijn, dan zullen we de review nog aanpassen.
