3D-printer drukt eetbare objecten af
Een ingenieurslaboratorium en een koksschool werken samen aan eetbare objecten die ‘geprint’ worden met gepureerd voedsel in plaats van inkt.
Een kleine spaceshuttle van gemalen sint-jakobsschelpen en kaas: het is maar een van de vele meesterwerken die door een 3D-printer worden gemaakt.
Ingenieurs van het computersyntheselaboratorium aan de New Yorkse Cornell-universiteit werken samen met het Franse Culinaire Instituut, ook uit New York. Ze werken aan fab@home: een project dat zich richt op het onderzoeken en printen van nieuwe en vooral eetbare 3D-objecten.
Complexiteit met pasta
"Je kunt complexe, geometrische vormen maken die je nooit met de hand kunt creëren", zegt Jefrrey Lipton, onderzoeker aan het laboratorium. "Tot dusver hebben we met chocolade, kaas en hummus geprint, maar ook met sint-jakobsschelpen, kalkoen en selder."
In plaats van inkt vul je de printer bij met vloeibare pasta. De printer controleert de positie en de toestand van de spuitkoppen regelmatig.
"Het proces is vrij eenvoudig", verklaart Lipton. "Net zoals een 2D-printer inkt op papier druppelt om een afbeelding samen te stellen, tekent onze printer voedsel. Om een 3D-object te maken print je verschillende lagen pasta boven elkaar."
De gehaktbroodspons
Dave Arnold, directeur van culinaire technologie aan het Franse Culinaire Instituut van Manhattan, zegt dat mensen meteen een steak of een grote verjaardagstaart verwachten wanneer ze over de voedselprinter horen. Maar die toepassingen interesseren Arnold niet. "We hebben nu de mogelijkheid om voedsel en texturen te maken die men nog nooit heeft ervaren."
Arnold toverde al enkele interessante maïssnacks tevoorschijn door willekeurige patronen te printen.
"Je kunt bijvoorbeeld interessante texturen maken met vlees, door dezelfde techniek te gebruiken. Beeld je in dat je iets kunt maken met de textuur van gehaktbrood, maar dat saus absorbeert als een spons. Dat vind ik geweldig. Veel interessanter dan gewoon een Ersatzsteak te printen."
Een ingenieurslaboratorium en een koksschool werken samen aan eetbare objecten die ‘geprint’ worden met gepureerd voedsel in plaats van inkt.
Een kleine spaceshuttle van gemalen sint-jakobsschelpen en kaas: het is maar een van de vele meesterwerken die door een 3D-printer worden gemaakt.
Ingenieurs van het computersyntheselaboratorium aan de New Yorkse Cornell-universiteit werken samen met het Franse Culinaire Instituut, ook uit New York. Ze werken aan fab@home: een project dat zich richt op het onderzoeken en printen van nieuwe en vooral eetbare 3D-objecten.
Complexiteit met pasta
"Je kunt complexe, geometrische vormen maken die je nooit met de hand kunt creëren", zegt Jefrrey Lipton, onderzoeker aan het laboratorium. "Tot dusver hebben we met chocolade, kaas en hummus geprint, maar ook met sint-jakobsschelpen, kalkoen en selder."
In plaats van inkt vul je de printer bij met vloeibare pasta. De printer controleert de positie en de toestand van de spuitkoppen regelmatig.
"Het proces is vrij eenvoudig", verklaart Lipton. "Net zoals een 2D-printer inkt op papier druppelt om een afbeelding samen te stellen, tekent onze printer voedsel. Om een 3D-object te maken print je verschillende lagen pasta boven elkaar."
De gehaktbroodspons
Dave Arnold, directeur van culinaire technologie aan het Franse Culinaire Instituut van Manhattan, zegt dat mensen meteen een steak of een grote verjaardagstaart verwachten wanneer ze over de voedselprinter horen. Maar die toepassingen interesseren Arnold niet. "We hebben nu de mogelijkheid om voedsel en texturen te maken die men nog nooit heeft ervaren."
Arnold toverde al enkele interessante maïssnacks tevoorschijn door willekeurige patronen te printen.
"Je kunt bijvoorbeeld interessante texturen maken met vlees, door dezelfde techniek te gebruiken. Beeld je in dat je iets kunt maken met de textuur van gehaktbrood, maar dat saus absorbeert als een spons. Dat vind ik geweldig. Veel interessanter dan gewoon een Ersatzsteak te printen."
