Review: Star Wars – The Force Unleashed II
[related_article id=”160734″] Met het lichtzwaard in de hand
Star Wars-bedenker George Lucas kijkt nauwlettend toe op elk detail van The Force Unleashed-games. Die doen immers verslag van de periode tussen de twee filmtrilogieën en gelden dus als officiële Star Wars-content. In de vorige game werd ene Starkiller opgevoerd. Een jonge Jedi die door Darth Vader zelf werd opgeleid en misbruikt als zijn persoonlijke jachthond. Een nietsontziend wapen dat zich uiteindelijk tegen de in tijdloos zwart gehulde hijger keerde en zijn leven opofferde voor de piepjonge Rebel Alliance. Of je nu een fan van Lucas’ sciencefictionepos bent of niet, als speler krijg je opnieuw een van de krachtigste spelpersonages ooit onder de vingers.
Het lichtzwaard waarmee je in het originele spel vijanden decimeerde, zijn er twee geworden en we tellen nu zes in plaats van vier Force-krachten. Die laten je toe om vijanden en voorwerpen van op afstand op te tillen, weg te duwen, zich tegen hun collega’s te keren, enzovoort. Het verhaal is meer dan behoorlijk en gastrollen voor Yoda en Boba Fett zijn aangename verrassingen, maar het is vooral de actie die het tempo erin houdt. Je ontdekt alsmaar nieuwe, soms praktische, dan weer hilarisch sadistische manieren om het scherm van tegenstanders te zuiveren. Er is stevig aan het ritme gesleuteld, waardoor routineus in het rond hakken tot een minimum herleid werd. Na elke golf klassieke Troopers volgt een korte adempauze met een omgevingspuzzel, om even later over te schakelen naar een episch eindbaasgevecht. Een aanrader, zelfs voor gamers die eerder tot het Trekkie-kamp behoren.
[related_article id=”160734″] Met het lichtzwaard in de hand
Star Wars-bedenker George Lucas kijkt nauwlettend toe op elk detail van The Force Unleashed-games. Die doen immers verslag van de periode tussen de twee filmtrilogieën en gelden dus als officiële Star Wars-content. In de vorige game werd ene Starkiller opgevoerd. Een jonge Jedi die door Darth Vader zelf werd opgeleid en misbruikt als zijn persoonlijke jachthond. Een nietsontziend wapen dat zich uiteindelijk tegen de in tijdloos zwart gehulde hijger keerde en zijn leven opofferde voor de piepjonge Rebel Alliance. Of je nu een fan van Lucas’ sciencefictionepos bent of niet, als speler krijg je opnieuw een van de krachtigste spelpersonages ooit onder de vingers.
Het lichtzwaard waarmee je in het originele spel vijanden decimeerde, zijn er twee geworden en we tellen nu zes in plaats van vier Force-krachten. Die laten je toe om vijanden en voorwerpen van op afstand op te tillen, weg te duwen, zich tegen hun collega’s te keren, enzovoort. Het verhaal is meer dan behoorlijk en gastrollen voor Yoda en Boba Fett zijn aangename verrassingen, maar het is vooral de actie die het tempo erin houdt. Je ontdekt alsmaar nieuwe, soms praktische, dan weer hilarisch sadistische manieren om het scherm van tegenstanders te zuiveren. Er is stevig aan het ritme gesleuteld, waardoor routineus in het rond hakken tot een minimum herleid werd. Na elke golf klassieke Troopers volgt een korte adempauze met een omgevingspuzzel, om even later over te schakelen naar een episch eindbaasgevecht. Een aanrader, zelfs voor gamers die eerder tot het Trekkie-kamp behoren.
