Review: Just Cause 2
[related_article id=”160734″] Niets moet, alles mag
Just Cause 2 is in een lange zin samen te vatten: pak je grijphaak, haak je vast aan een helikopter, knal de piloot omver, vlieg er zelf mee tot bij een gebouw, spring er het laatste moment uit en geniet van de geweldige ontploffing. Herhaal dit scenario honderd keer op verschillende plaatsen en met verschillende voertuigen, en je weet dat Just Cause 2 gewoon pure fun belooft. Reken daarbij nog een gigantisch eiland waar je kunt gaan en staan waar je wil, en je hebt een actiegame die zijn ambities meer dan waar maakt. Het hoofdpersonage in Just Cause 2 is dezelfde als in het origineel: Rico. Hij is een agent van het US Agency en moet enkele vuile klusjes klaren op de paradijselijke eilandjes van Panau. Je krijgt een ‘licence to kill’, wat ervoor zorgt dat je op zowat alles dat beweegt, mag schieten. Het verhaal is opvallend luchtig, met stemacteurs die dankzij overdreven intonaties een grappige dialogen een goed indruk nalaten. Naast het hoofdverhaal zijn er nog talloze extra missies te vinden, allemaal in Sandbox-stijl zoals in de GTA-games.
Nieuw in deel twee is de toevoeging van de grijphaak. Met die grijphaak kun je zowaar overal naartoe schieten en jezelf tot daar brengen, allemaal binnen enkele seconden. Je zult die grijphaak nodig hebben om bovenop gebouwen te geraken, maar je kunt er nog veel meer mee doen. Vijanden vastgrijpen en naar jou toe trekken bijvoorbeeld, of voertuigen bereiken en de bestuurder knock-out slaan, of vijanden aan iets vasthechten en hen het leven zuur maken. Het kan allemaal. De mogelijkheden zijn eindeloos en je zult ze allemaal willen uitproberen. De vrijheid die je hierdoor krijgt, is moeilijk te omschrijven. Het lijkt zo dat je overal kunt geraken en het eiland geen geheimen voor je heeft. Ontzettend knap gedaan van de ontwikkelaars om zo gedetailleerd een wereld neer te zetten die er bovendien mooi uitziet en erom vraagt om te verkennen.
Memorabele momenten
Het spel bevat ongeveer honderd verschillende voertuigen, gaande van motoren en jeeps tot helikopters, bootjes, straalvliegtuigen en nog veel meer. Tel daarbij nog uitstekende physics en je weet dat er in Just Cause 2 alleen maar plezier te beleven valt. De omgeving vraagt gewoon om vernietigd te worden met alles wat je maar kunt vinden. Soms gebeurt er wel eens iets raar, zoals een omgevallen toren die ineens opnieuw rechtstaat of Rico die met zijn voet ergens achter blijft haken, maar het wordt nooit echt erg en het beïnvloedt het spelplezier nauwelijks.
Grafisch is Just Cause 2 een pareltje te noemen. De uitgebreide vegetatie, de verschillende constructies die geloofwaardig vernield kunnen worden, een dieptezicht om u tegen te zeggen, allemaal zijn het memorabele momenten die je mond meermaals zullen doen openvallen. Daarom zal het niemand verbazen dat je al snel het hoofdverhaal links laat liggen en gewoon vrij overal naartoe rijdt, wandelt, vaart of vliegt. Je kunt het gewoon niet gek genoeg bedenken of het zit in deze game.
[related_article id=”160734″] Niets moet, alles mag
Just Cause 2 is in een lange zin samen te vatten: pak je grijphaak, haak je vast aan een helikopter, knal de piloot omver, vlieg er zelf mee tot bij een gebouw, spring er het laatste moment uit en geniet van de geweldige ontploffing. Herhaal dit scenario honderd keer op verschillende plaatsen en met verschillende voertuigen, en je weet dat Just Cause 2 gewoon pure fun belooft. Reken daarbij nog een gigantisch eiland waar je kunt gaan en staan waar je wil, en je hebt een actiegame die zijn ambities meer dan waar maakt. Het hoofdpersonage in Just Cause 2 is dezelfde als in het origineel: Rico. Hij is een agent van het US Agency en moet enkele vuile klusjes klaren op de paradijselijke eilandjes van Panau. Je krijgt een ‘licence to kill’, wat ervoor zorgt dat je op zowat alles dat beweegt, mag schieten. Het verhaal is opvallend luchtig, met stemacteurs die dankzij overdreven intonaties een grappige dialogen een goed indruk nalaten. Naast het hoofdverhaal zijn er nog talloze extra missies te vinden, allemaal in Sandbox-stijl zoals in de GTA-games.
Nieuw in deel twee is de toevoeging van de grijphaak. Met die grijphaak kun je zowaar overal naartoe schieten en jezelf tot daar brengen, allemaal binnen enkele seconden. Je zult die grijphaak nodig hebben om bovenop gebouwen te geraken, maar je kunt er nog veel meer mee doen. Vijanden vastgrijpen en naar jou toe trekken bijvoorbeeld, of voertuigen bereiken en de bestuurder knock-out slaan, of vijanden aan iets vasthechten en hen het leven zuur maken. Het kan allemaal. De mogelijkheden zijn eindeloos en je zult ze allemaal willen uitproberen. De vrijheid die je hierdoor krijgt, is moeilijk te omschrijven. Het lijkt zo dat je overal kunt geraken en het eiland geen geheimen voor je heeft. Ontzettend knap gedaan van de ontwikkelaars om zo gedetailleerd een wereld neer te zetten die er bovendien mooi uitziet en erom vraagt om te verkennen.
Memorabele momenten
Het spel bevat ongeveer honderd verschillende voertuigen, gaande van motoren en jeeps tot helikopters, bootjes, straalvliegtuigen en nog veel meer. Tel daarbij nog uitstekende physics en je weet dat er in Just Cause 2 alleen maar plezier te beleven valt. De omgeving vraagt gewoon om vernietigd te worden met alles wat je maar kunt vinden. Soms gebeurt er wel eens iets raar, zoals een omgevallen toren die ineens opnieuw rechtstaat of Rico die met zijn voet ergens achter blijft haken, maar het wordt nooit echt erg en het beïnvloedt het spelplezier nauwelijks.
Grafisch is Just Cause 2 een pareltje te noemen. De uitgebreide vegetatie, de verschillende constructies die geloofwaardig vernield kunnen worden, een dieptezicht om u tegen te zeggen, allemaal zijn het memorabele momenten die je mond meermaals zullen doen openvallen. Daarom zal het niemand verbazen dat je al snel het hoofdverhaal links laat liggen en gewoon vrij overal naartoe rijdt, wandelt, vaart of vliegt. Je kunt het gewoon niet gek genoeg bedenken of het zit in deze game.
